Microsoft Word kr dahshat ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
68
НУРЛИ ЧЎҚҚИЛАР 
Гоҳо ер меҳрини ўйларкан,
Eсга тушар дорнинг сиёғи;
Ажаб ҳикмат: одам ўларкан
Узилганда... ердан оёғи. 
Абдулла Орипов 
Тўққизинчи синф аълочиларидан, темир-терсакни ҳаммадан кўп йиғиб, оти радиодан айтилган 
ва мактаб маъмуриятидан раҳматлар эшитган Зуҳрахон деган қиз йўқолиб қолди. 
Ўша касофат шанба куни мактабдан қайтишда Зуҳра китоб-дафтарларини опаси Фотимага 
бериб, лола тергани қирга чиққан экан, қайтиб келмабди. Унинг ота-онаси аввалига қарғаб, 
кейин йиғлаб бутун лолазорни, бутун қишлоқни така-така қилди. Мактаб маъмурияти булардан 
ҳам кўпроқ жон куйдирди — жамоа ижроқўмига айтиб бутун қишлоқни оёққа турғизди, туманга 
маълум қилди, чунки синфда аълочи қиз тўртта бўлса —Зуҳра унинг йигирма беш протсентини 
ташкил қилар эди. 
Чол-кампир бошқа хунук хаёлларга бормаслик учун бир-бирини овутди: Зуҳра қоқвош, таъби 
нозик, димоғдор қиз бўлиб, мактабдошларига қўшилмас эди, шаҳардан лола тергани чиққан 
қизлардан биронтаси таъбига ёқиб, ўша билан ўйнаб кетган бўлса ажаб эмас. ("Бирон йигит 
билан қочиб кетмадимикан", дегани тил бормас эди.) Кўнглига йўл бериш мумкин бўлган ва 
бирдан-бир хайриятли гумон шу бўлиб қолди. Ҳақиқатан, шанба ва якшанба кунлари шаҳарлик 
ёшлар битта данак топса шу лолазорга келиб чақиб ер эди. Буларнинг ичида чиройлиги бор, 
шўхи бор, бойвачча табиати бор, бевоши бор... Бунинг устига Зуҳра ниҳоятда кўзга яқин, бир 
қараган киши, кўзи хира тортиб, яна қарагиси келар, хусусан, хонатлас кўйлак кийиб сочини 
"лайлак уя" қилганида мақтовига "чиройли" деган сўз гоҳ камлик, гоҳ эскилик қилиб қолар эди. 
Зуҳра ўзига муносиб, яъни яхши ўқийдиган сухсурдаккина бирон йигит билан кетган, деган 
умидда чол билан кампир бир оз таскин топган бўлдию, лекин Фотима балога қолди: "Зуҳра 
лола тергани бораман, деса, битта ўзини юборавердингми? Бирга борсанг оёғингга куйдирги 
чиқармиди, мунча ношуд-нотавон, мунча ҳам анқов-лакалов бўлмасанг!.." 
Кампир бунақа гапларни алам устидагина эмас, умуман, куйиб айтар, чунки шўх ва шаддод 
Зуҳрага қараганда Фотима бўштоброқ, шўхлик ҳусннинг пардози бўлса керак, иккови бир 
олманинг икки палласи бўлса ҳам, Зуҳранинг олдида унинг истараси сўникроқ кўринар эди. 
Орадан ўн кун ўтгач, Фотима мактабдан йиғлаб келди: Зуҳра туфайли синфда давомат анча 
пасайгани учун уни синф дафтаридан ўчирмоқчи бўлишибди. Бу гап чол-кампир учун 
Зуҳранинг ўлими хабари билан баробар бўлди. Фотима яна зихновга қолди: 
— 
Сен палпис-пандавақи бўлмасанг, бошимизга шундай кунлар тушмас эди! Зуҳра сендан 
кичик, лолазорга бораман деганида йўлини тўссанг, унамаса, сочидан судраб олиб келсанг 
бўлмасмиди! Аҳволинг шу бўлса ҳолингга вой, эр олмайди, бошимга ёстиқ ўласан!.. 
Фотима бунақа таъна-дашномларни кўп эшитди, ниҳоят, жон-жонидан ўтиб кетдию, йиғлаб 
деди: 
— 
Аяжон, ҳамма айбни менга тўнкайверманг, ахир Зуҳрага менинг сўзим эмас, ўзингизнинг 
сўзингиз ҳам ўтмас эди-ку! Ҳу ана унда, озиб-ёзиб бир иш буюриб, "Қизим, тўрттагина пиёз 
арчиб бер" деганингизда тескари қараб, "Мен сенга малай эмасман" дегани эсингиздан 
чиқдими! Шунда ҳам индамадингиз. Мен эсимни таниганимдан бери сизга қарашаман, рўзғор 
ишини буткул қўлимга олсаму сизни етти қават кўрпачага ўтқазиб қўйсам дейман! Наҳот, ота-
онанинг иззатини, хизматини қилган киши малай бўлса! Ҳамма айб ўзингизда, яхши ўқисин, 
деб Зуҳрани жуда эркалатиб юборган эдингиз! Қизимнинг қўли қаваради, деб ўсмасини ҳам 
ўзингиз сиқиб берар эдингиз! 

---

Даҳшат (ҳикоялар тўплами). Абдулла Қаҳҳор