Microsoft Word kr dahshat ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
42
«... Баҳрихон бир қўй билан бир кўйлаклик атлас муко-фот олган экан. Шуни нима учун 
олганлигини сўраб икки мартаба хат ёздим, айтмади. Мумкин бўлса, ўртоқ Иброҳимова, шу 
тўғрида менга ўзингиз маълумот берсангиз...» 
— 
Хўш? - деди оқсоқол. 
Баҳри енги билан кўз ёшини артар экан, кулимсиради. 
— 
Хат ёзмайди демабдилар-ку! Шошманг, опажон, мен сизга тушунтириб берай. У киши 
ўтган йили «Қизил юлдуз» ордени олганларида «орденни нима учун олдингиз?» деб уч марта 
хат қилдим, учала хатимга ҳам «сени мудофаа қилишда айрим иш кўрсатганим учун олдим» 
деб жавоб қайтардилар, аниғини ҳеч айтмадилар. Мен ҳам мукофотни нима учун олганлигимни 
айтмадим, хатларига «сизни эсимдан чиқармаганлигим учун олдим» деб жавоб бердим. 
Жиддий гап кулги билан тугаб, оқсоқол уни ноҳақ уришгани учун ўсал бўлди. Асқар ота, Баҳри 
ҳеч бўлмаса ўзича дўнғиллаб қўяр деб ўйлаган эди, ундоқ қилмади. У, боягидай очилиб, ишини 
қилаверди. Шундан кейин Асқар ота унга алоҳида эътибор билан разм солган эди, кўзига жуда 
ёш кўринди. 
— 
Нечага кирдинг, қизим? 
Баҳри Асқар отага ер остидан бир қараб, сўнг жавоб берди: 
— 
Ўн саккизга кирсаммикин, кирмасаммикин, деб ўйланиб юрибман. 
Оқсоқол, Асқар ота бу саволни нима учун берганини фаҳмлаб, тушунтирди: 
— Eринг диймизу, лекин у йигитга ҳали теккан эмас, сўз берган, холос... Урушга 
кетаётганда нима дегансан, Баҳри? 
«Агар сиздан бўлакни десам, душмандан ортган ўқларингиздан бирига кўксим нишона бўлсин». 
Шундоқдеганмисан? 
Баҳри қизариб, жавоб бермади. Асқар отанинг назарида, Баҳрининг бу сўзи гул кўтариб, ашула 
айтиб оҳ чекиб, зўр келганда ҳатто пича кўз ёши тўкиб арз қилинадиган, лекин анчайин 
қаршиликка учраса чок-чокидан сўкилиб кетадиган муҳаббатнинг эмас, гулсиз, кўз ёшисиз арз 
қилинадиган ва қаршиликка учраган сайин камол топадиган муҳаббатнинг ифодаси эди. 
Биринчи хил муҳаббат тилда, иккинчи хил муҳаббат дилда бўлади. Биринчи хил муҳаббатдан 
гул билан кўз ёши олиб ташланса, чунончи, парранда муҳаббатидан фарқ қилмайди. Парранда 
билан инсон орасида қанча фарқ бўлса, биринчи хил муҳаббат билан иккинчи хил муҳаббат 
орасида ҳам шунча фарқ бор. Асқар ота шу сўзларни кўнглидан ўтказди-ю, Баҳрига нисбатан 
кўнглида мавж урган меҳрини ифодалайдиган бирон калима ҳам сўз тополмай, фақат: 
— 
Умринг узоқ бўлсин, қизим! — деди. 
Уй эгаси дастурхон ёзар экан: 
— 
Умридан шунча узоқ бўлгандан кейин, худо хоҳласа умри узоқ бўлади, - деб сўз ўйини 
қилди. 
Кимдир «пиқ» этиб кулиб юборди. Нима гап эканини англай олмаган Асқар ота ўзидан-ўзи 
қаттиқ хижолат тортди. Оқсоқол буни фаҳмлаб, тезроқ уни хижолатдан чиқаришга шошилди. 
— 
Қишлоғимизда Умри, Умринисо деган бир хотин бор эди, шуни айтаётибди, — деди. 
Асқар ота бу жавобга қаноат қилмай: 
— 
Ким ўзи у, қанақа хотин? — деди. 
Унинг саволига оқсоқол ҳам ва бошқа ҳеч ким ҳам жавоб бермади. Оғир жимлик чўкди. 
Шундай жимлик чўкдики, бу хилдаги жимлик айтгани тил бормайдиган, эслашни кўнгил 
кўтармайдиган бирон даҳшатли фожиага учраб ҳалок бўлган кишининг номи бехосдан тилга 
олинган вақтда бўлади. Жимлик узоқ давом этди. Бунинг сирини англай олмаган Асқар ота яна 
сўз қотгани истиҳола қилди. 
Собирахон қўйнидан бир даста қоғоз чиқариб оқсоқолга берди ва секин: 
- 
Бўтабой ака раёнга кетган эканлар, шуни бериб қўясиз, — деди. — Биз отам билан дарё 
бўйига бормоқчимиз. 

---

Даҳшат (ҳикоялар тўплами). Абдулла Қаҳҳор