Microsoft Word islom ensik ziyouz com doc

 

---

Islom Ensiklopediyasi 
 
 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
184
MARYAM - Qur’onda tilga olingan taqvoli, siddiqa ayol, Iso payg‘ambarning onasi, 
xristianlikdagi Mariyaga to‘g‘ri keladi. Islom ta’limotiga ko‘ra, u taqvoli, mo‘mina ona, 
jannatdagi ayollarning rahnamosi. Qur’oni karimning 19-surasi "Maryam" deb ataladi. 
M.ning otasi Imron "Bani Isroil" qavmi ichida eng obro‘li kishilardan edi. Uning xotini 
Hanna befarzand edi. Hanna Allohga iltijo kilib, farzand ato etishni so‘radi va agarda 
farzandli bo‘lsa, ushbu farzandni Alloh yo‘lida Baytul Maqtsis xizmatiga vaqf (nazr) 
qilishini niyat qildi. Alloh unga qiz farzand ato etdi va uni Maryam deb nomladi. Odatda 
ibodatxonalardagi xizmatlarni erkaklar bajarganidan u o‘z nazri, qizining takdiri qanday 
bo‘lishini o‘ylab, hayron qoldi. M. yoshligidayoq otasi vafot etdi, endi uning tarbiyasini 
kimdir o‘z kafolatiga olishi kerak edi. M.ni tarbiyalash xolasining eri Zakariyo (as) 
payg‘ambarning chekiga tushadi. U qachon M.ning xonasiga kirsa, u yerda qishda yoz 
mevalari, yozda qishda bo‘ladigan noz-ne’matlarni ko‘radi. "Bu narsalar senga qayoqdan 
keldi?" deb so‘raganida M.: "Bular Alloh huzuridandir" deydi. Ibodatxona xizmatiga nazr 
qilingani uchun doimo shu yerda bo‘lib, umrini faqat toat bilan o‘tkazar edi. U odamlarga 
aralashmas, ibodatxonada yolg‘iz qolib toat bilan band bo‘lardi. Kunlarning birida, M. 
ibodatxonada toat bilan mashgul bo‘lib turganida, Alloh taolo unga Jabroil (as)ni 
yuboradi. M. o‘z ahdi-oilasidan chetga -kun chiqar tomonga borib, ulardan berkinib 
olgan paytida, Jabroil: "Parvardigoringning senga bir pokiza o‘g‘il hadya qilish uchun 
(kelgan) elchisidurman" deydi. Bundan M. taajjublanib: "Axir men turmushga chiqmagan 
bo‘lsam yoki fojira ayol bo‘lmasam, qanday qilib men farzandli bo‘lishim mumkin" -
tseydi. Shunda Jabroil (as): "Aytganing to‘g‘ri, lekin Alloh aytdiki: "Bir go‘dakni otasiz 
yaratish menga oson, bu meni ulug‘ qudrat egasi ekanligimning belgisi bo‘lur", deydi. 
Shunday qilib, Iso Alloh iroda etgani uchun otasiz yaratildi. To‘lg‘oq azobi uni bir xurmo 
tsaraxtining yoniga olib bordi (va u xurmo shoxiga osilgan holda ko‘zi yorigach), dedi: 
"Qaniydi, mana shu kundan ilgariroq o‘lib ketsam-u, butunlay unutilsam edi". Shunda 
xurmo daraxtining ortidagi Jabroil nido qildi: "G’amgan bo‘lma, Parvardigoring (oyoq) 
ostingdan bir ariq oqizib qo‘ydi. (Mana shu kurib qolgan) xurmo shoxini silkitgan, u 
senga yanga xurmo mevalarini tashlar. Endi sen yeb-ichgin, shod-xurram bo‘lgin". M. 
bolasini ko‘targan holda qavmiga kelganda ulardan ta’nalar eshitadi. Shunda beshikdagi 
go‘dak Iso tilga kirib deydi: "Men Allohning bandasidirman. U zot tez kuvda menga Kitob 
- Injil ato etadi va meni payg‘ambar qiladi".