www.ziyouz.com kutubxonasi
142
HIJRON
Boshim bukib qo‘yib o‘lim-azasiz,
To‘yga borgan o‘yinchidek shod hijron.
Yorsiz mazmunsizman, yorsiz mazasiz...
Balki unga begona va yot hijron.
Yer yuzida yulduzdan ko‘p bandalar,
Hammasining lablarida handalar.
Nega hadeb bitta odam tanlanar?
Nega faqat meni aylar yod hijron?
Meni xazon qilgudayin shashding bor,
Imkonimdan ming bor uzun dasting bor,
Nima qildim, menda nima qasding bor!
Sen ham go‘yo bir odamiy zot, hijron!
Hiyla qilib chiqib bo‘lmas yo‘lingdan,
Urib qochib ketolmayman qo‘lingdan.
Tutquningman, mahkumingman, qulingman,
Osgil meni, otgil meni, sot, hijron!
Toleimga yozilgani qarg‘ishday,
Boshqalarga visol oddiy bir ishday...
Men zamondan ortda qolgan darvishday...
Dod dastingdan, dod dastingdan, dod, hijron!
2006
Do'stlaringiz bilan baham: |