Microsoft Word ihyo ulimdan sung ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 

42

anorlarining kattaligi chelakday. Daryolarida turib qolmagan musaffo suvlar, ta’mi 

o‘zgarmaydigan totli sutlar, suzib olingan toza asallar oqadi. Bu asalning suzib 

oluvchilari inson emas. Jannat daryolarida ichganlarga lazzat beruvchi shunda maylar 

oqadiki, ular aqlni zoyil qilmaydi, boshni og‘ritmaydi. Jannatda ko‘z ko‘rmagan, quloq 

eshitmagan, xotirga kelmagan ne’matlar bor. Jannat ahli shu ne’matlarga sa-zovor 

podshohlardir. Ularning barchasi o‘ttiz uch yoshidadir. Bo‘ylari oltmish ziro’, ko‘zlari 

surmali, yuzlari va badanlari tuksiz, azobdan omonda, jannat diyorida xotir-jamdirlar. 

Jannat daryolari yoqut va zabarjadlar sochilgan yerlardan okar. Jannat xurmolari, 

bog‘lari marjondan, mevalari nimadan ekanini bir Alloh biladi. Ularning bo‘ylari besh yuz 

yillik masofadan taraladi. Jannat ahli uchun jannatda otlar va tezyurar tuyalar bor. 

Tuyalarning egarlari yoqutdan. Jannat ahli bir-birini ziyorat qilishadi. Ularning zavjalari 

go‘yo yashirib qo‘yilgan (oppoq) tuxumdek (zahalanmagan) ohu ko‘z hurlardir. Jan-nat 

ayoli yetmishta hullani ikki barmog‘i bilan ushlab kiyadi. Yetmish qavat xulla ostidal ham 

ularyaing suyagidagi iligi ko‘rinadi. Alloh taolo jannat ahlining ahloqini yomonlik, 

jasadlarni o‘lim kabi nuqsondan poklagandir. Ular jannatda burun qoqmas, bavl qilmas, 

hojatga chiqmaslar. Balki ular kekiradi va terlaydilar. Terlari mushkdandir. Ular uchun 

jannatda ertayu kech rizq bor. Kunduz kechani, kecha kunduzni quvmaydi. Jannatga eng 

so‘ng kirgan va eng quyi darajani egallagan kishining mulki yuz yillik masofa qadar 

cho‘ziladi. U oltin va kumushdan bo‘lgan qasrlarda, marjon chodirlarda karor topadi. 

Uning nazari kengayib, jannatning eng uzoq joylarini ham yaqinni ko‘rgandek ko‘radi. 

Jannat ahliga oltindan bo‘lgan stmshp ming laganda nonushta, kechqurun ham 

shuncha nonushta ato qilinur. Har bir laganning rangi o‘zgacha. Avvalgi yeganida totgan 

toti, keyin-gisida yo‘qolmaydi. Jannatda shunday bir yoqut borki, uning ichida yetmish 

ming xovli, har hovlida yetmish ming uy bo‘lib, u uylarda na bir teshik va na bir yoriq 

bor». 

Mujohid aytadi: «Jannat ahlining eng quyi darajasidagi kishi o‘ziga berilgan mulkda 

ming yil yuradi. Mulkining eng chekka joylarini yaqin joylarini ko‘rgandek ko‘radi. Jannat 

ahlining eng yuqori darajasiga yetgan kishi ertalab va kechqurun Parvardigoriniig 

jamoliga nazar soladi». 

Abu Hurayra roziyallohu anhu aytadi: «Jannatda «Al-iyna» deb nomlanmish xurlar 

bor. Ular yursa, o‘ng va chap tomonlarida yetmish ming xodima bo‘ladi. U hur: 

«Yaxshilik-ka buyurib, yomonlikdan qaytarganlar qaerda? deya chaqiradi. 

Yahyo ibn Muoz deydi: «Dunyoni tark qilish og‘ir, jannatni boy berish undanda og‘ir! 

Dunyoni tark qilish oxiratning mahridir». Yana aytadi: «Dunyo talabida bo‘lish-jonlarning 

zillati, oxirat talabida bo‘lish jonlarning izzatidir». 

Ajab, voajab! Axir, yo‘qolib ketadigan o‘tkinchi narsa talabida xorlikni ixtiyor qilgan, 

baqo talabida erigailadigan izzatni tark etgan kishiga qanday ajablanmaslik mumkin?!