|
«(Ey mo‘min bandam), har qachon Qur’on qiroat qilsang, albatta quvilgan -
mal’un shayton (vasvasasi)dan Alloh panoh berishini so‘ragin»
(Nahl surasi, 98-
oyat).
Boshqa xabarlar va zikr to‘g‘risida vorid bo‘lgan oyatlar ham bunga dalildir.
Abu Hurayra aytadilar: «Mo‘min kishining shaytoni bilan kofir kishining shaytoni
uchrashib qoldi. Kofirning shaytoni yog‘ bosib semirib ketgan, kiyim ham kiyib olgandi.
Mo‘minning shaytoni esa ozg‘in, chang, ranjigan, sochlari to‘zg‘igan va yalang‘och edi.
Kofirning shaytoni mo‘minning shaytoniga «Nima bo‘ldi senga, ozg‘insan?» dedi.
Mo‘minning shaytoni javob qilib: «Men shunday kishi bilan birgamanki, ovqat yegan
Ihyou ulumid-din (Qalb kitobi). Abu Homid G’azzoliy
www.ziyouz.com
kutubxonasi
57
vaqtida Allohning nomini aytadi, men och qolaman. Suv ichsa, Allohning nomini aytadi,
men chanqoqligimcha qolaman. Kiyim kiygan vaqtida ham Allohning nomini aytadi, men
yalang‘och qolaman. Agar yog‘lansa ham, Allohning ismini aytadi, men sochim to‘zg‘igan
holda qolaman», dedi. Shunda kofirning shaytoni: «Lekin men bularning birortasini ham
qilmaydigan bir kishi bilan birgaman. Men uning taomiga ham, sharobiga ham, kiyimiga
ham sheriklik qilaman», dedi».
Muhammad ibn Vosi’ har kuni subh namozidan keyin aytar edilar: «Ey Allohim, albatta
Sen bizga ayblarimizni ko‘ruvchi bir dushmanni hukmron qilib qo‘yding, biz ularni
ko‘rmasak-da, ular bizni ko‘radi. Ey Allohim, uni rahmatingdan noumid qilganingdek,
bizdan ham uni noumid qilgin. Uni avfingdan umidsiz qilganingdek, bizdan ham uni
umidsiz qil, rahmating bilan uning orasini uzoq qilganingdek, biz bilan uning o‘rtasini
ham uzoq qilgin. Albatta Sen har bir narsaga qodir Zotsan».
Yana aytadilarki, bir kuni masjid yo‘lida u kishiga shayton ko‘rinib: «Ey Vosi’ning o‘g‘li,
meni taniyapsanmi?» dedi. U kishi: «Sen kimsan?» dedilar. U: «Men Iblisman», dedi. U
kishi: «Nima xohlaysan?» dedilar. Shayton: «Allohdan panoh so‘rab qilayotgan bu
duoingni hech kimga bildirmasligingni va senga duchor bo‘lmaslikni xohlayman», dedi.
Shunda u kishi: «Allohga qasamki, bu duoni xohlagan biron kishimdan man qilmayman,
istaganingni qilaver», dedilar.
Abdurahmon ibn Abu Laylodan rivoyat qilinishicha, Payg‘ambar sollallohu alayhi
vasallam namoz o‘qiyotganlarida shayton qo‘lida bir parcha olov bilan oldilarida turib
olardi. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam qiroat qilardilar va panoh so‘rardilar. Lekin
u ketmasdi. Shunda Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam oldilariga Jabroil alayhissalom
keldilar va u kishiga: «Yaxshi kishi ham, yomon kishi ham undan o‘tib ketolmaydigan
Alloh taoloning mukammal kalimalari bilan yerga kiradigan va undan chiqadigan,
osmondan tushadigan va unga ko‘tariladigan narsalarning yomonligidan, kecha va
kunduz fitnalari hamda balo-ofatlaridan panoh so‘rayman, illo yaxshilik bilan keluvchi
tungi mehmondan emas, ey Rahmon, deb ayting», dedilar (Ibn Abud-Dunyo).
Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam shularni aytgan edilar, uning alangasi o‘chib, yuzi
bilan yiqildi.
Hasan Basriy aytdilar: «Menga xabari yetdiki, Jabroil alayhissalom Payg‘ambar sollallohu
alayhi vasallam oldilariga kelib: «Albatta sizga jinlardan biri Ifrit hiyla qiladi. Uxlashga
yotayotganingizda «Oyatal kursiy»ni qiroat qiling», dedilar (Ibn Abud-Dunyo).
Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam aytdilar: «Mening oldimga shayton keldi. U men
bilan uzoq tortishdi. Uning xalqumidan ushlab oldim. Meni haq bilan yuborgan Zotga
qasamki, hatto qo‘limda tilining suvi (so‘lagi)ning sovuqligini sezmagunimcha uni qo‘yib
yubormadim. Agar birodarim Sulaymon alayhissalomning duolari bo‘lmaganida u
masjidga tashlab qo‘yilgan holda tong ottirardi» (Ibn Abud-Dunyo). Yana Payg‘ambar
sollallohu alayhi vasallam aytdilar: «Agar Umar bir yo‘ldan yursa, albatta shayton Umar
yurgan yo‘lning boshqasidan yuradi» (Imom Buxoriy va Muslim boshqa lafz bilan rivoyat
qilishgan). Buning sababi qalblar shayton o‘tlaydigan narsalar va shahvatlardan iborat
ovqatlaridan pok va tozadir. Agar shayton zikr qilishning o‘zi bilan Umar roziyallohu
anhudan daf bo‘lganidek, sizdan ham daf bo‘lishini umid qilsangiz, albatta bu mahol ish
bo‘ladi. Siz bunda go‘yo oshqozonini ovqat bilan to‘ldirib olib, parhez qilmay dori ichgan
kishining dori foyda qilishidan umidvor bo‘lganiga o‘xshab qolasiz. Vaholanki, dori
oshqozonni ovqatdan tozalab, parhez qilgandagina foyda beradi. Zikr - dori, taqvo esa
Ihyou ulumid-din (Qalb kitobi). Abu Homid G’azzoliy
Do'stlaringiz bilan baham: |
