Microsoft Word gunohi kabiralar ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
136
 
Xamr bilan davolanish mumkin emas. Bu xususda mazkur hadislar so‘zimizga hujjat 
bo‘ladi: 
 
Ummu Salama (roziyallohu anho) aytdilar: «Qizim betob bo‘lib qolgan edi, bir idishga 
xurmo solib qaynata boshladim. Shu vaqt Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam kirib 
keldilar va: «Bu nima?» deb so‘radilar. Men: «Qizim betob bo‘lib qoldi, buni unga 
tayyorlayotgan edim», deya javob berdim. Shunda u zot sollallohu alayhi vasallam: 
«Alloh azza va jalla harom narsani davo qilmagan», dedilar (Abu Ya’lo, Bazzor rivoyati). 
 
Voil ibn Hijr roziyallohu anhu aytadilar: «Toriq ibn Suvayd Ja’fiy Payg‘ambar sollallohu 
alayhi vasallamdan xamr haqida so‘ragan edi, uni taqiqladilar: «Uni davo uchun 
tayyorlayman, axir», degan edi, «U davo emas, aksincha, darddir», deya javob berdilar» 
(Ahmad, Muslim, Abu Dovud, Termiziy rivoyati). 
 
Rivoyat qiladilarki, kimning qalbida Allohning Kitobidan birgina oyat bo‘lsa-yu, u kimsa 
uning ustidan xamr quysa, qiyomat kuni shu oyatning har bir harfi kelib, o‘sha kimsani 
peshona sochidan tortadi-da, uni Alloh taboraka va taoloning huzuriga olib boradi va u 
bilan xusumatlashadi. Holbuki, Qur’on kim bilan bahslashsa, uni, albatta yengadi. 
Qiyomat kunida xusumatchisi Qur’on bo‘lgan kimsaga vayl bo‘lsin. 
 
Rivoyat qilishlaricha, qaysi bir jamoat bu dunyoda mast qiluvchi narsa ustida 
to‘plansalar, Alloh ularni do‘zaxda to‘playdi. Shunda ular bir-birlarini malomat qila 
boshlaydilar. Biri ikkinchisiga: «Ey falonchi, Alloh seni yaxshi mukofot bilan siylamasin. 
Bu joyga tushishimga sen sababchi bo‘lding», desa, ikkinchisi uning o‘ziga shu gapni 
qaytaradi. 
    
Rivoyat qiladilarki, kimda-kim bu dunyoda xamr ichsa, Alloh uni ilonlarning zahari bilan 
sug‘oradi. U hali ichmasidan turib, yuzidagi go‘shtlari idishga erib tushadi. Ichganidan 
keyin esa butun terisi-yu, go‘shtlari erib tushadi va do‘zax ahli undan ozorlanadi. Ogoh 
bo‘linglar, uni ichuvchi ham, siqtiruvchi ham, siquvchi ham, olib keluvchi ham, olib 
keltiruvchi ham, pulini yeyuvchi ham uning gunohiga sherikdirlar. Toki tavba qilmas 
ekanlar, Alloh ularning namozini ham, ro‘zasini ham, hajini ham qabul qilmaydi. Bordi-
yu, tavba qilmay vafot etsalar, bu dunyoda ichgan har bir qultum xamrlari evaziga 
jahannam yiringi bilan sug‘orishga Alloh to‘la haqli bo‘ladi. Ogoh bo‘linglar (bilib 
qo‘yinglar), har bir mast qiluvchi narsa xamrdir va har bir xamr haromdir. 
 
Rivoyat qilinadiki, xamr ichuvchilar pulsirotga kelganlarida zaboniyalar (azob farishtalari) 
ularni tutib, Xobal daryosiga olib boradilar-da, ularni ichgan har bir qadah xamrlari 
evaziga bir qultumdan sug‘oradilar. Mabodo, uning bir qultumi osmonga to‘kilib ketsa, 
uning haroratidan osmonlar yonib ketadi. Alloh saqlasin. 
 
Abdulloh ibn Abu Avfo (rahimahulloh): «Kimki xamrga mukkasidan ketgan holida vafot 
etsa, Lot va Uzzoga (mushriklar sig‘ingan butlar) ibodat qilgandek vafot etibdi», dedilar. 
«Xamrga mukkasidan ketgan», deganda, ichmasa, turolmaydigan odamni nazarda 
tutyapsizmi?» deb so‘rashgan edi, «Yo‘q, oradan bir necha yil o‘tsa-da, topganda 
ichadigan kimsani», deya javob berdilar. 
 

---

Gunohi kabiralar. Imom Hofiz Shamsuddin Zahabiy