Microsoft Word fargona kelini ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
60
— Xojamning ko‘rsatgan iltifotlari uchun tashakkur aytishga tilim ojizdir. 
— Hali shuni iltifot deb hisoblaydigan bo‘lsang, kelajakda sen uchun mo‘ljallab qo‘yilgan 
haqiqiy in’omlarimga nima derkinsan? 
Zirg‘om sukut etdi. Xalifa so‘zida davom etdi: 
— Sen hali uylanmaganingni va onang bilan birga istiqomat etayotganingni bildim. 
Shuning uchun bu qasr yonida maxsus bir hovlida tursanglar, deyman. Sening uylanish 
vaqting ham yetib qolibdi, ha, shunday emasmi? 
Zirg‘om odob bilan boshini yerga solib turarkan: 
— Xojam o‘zlari biladilar, — dedi. 
— Men senga g‘oyatda chiroyli, ziyrak bir turkiy cho‘rini mo‘jallab qo‘ydim. Bundan bir 
yildan ziyodroq men uni bu Zirg‘omga loyiq qiz ekan, deb ko‘nglimdan o‘tkazib 
qo‘ygandim. 
Xalifadan bu gapni eshitgan Zirg‘om barmog‘ini tishlab qoldi. Chunki uning ko‘nglida 
butunlay boshqa sevgi chechak yozgan edi. U Jahonni sevgan, undan boshqaga ko‘ngil 
berishni aslo istamasdi. U xalifaga qarshi chiqishdan ham, uning taklifini qabul qilishdan 
ham ojiz edi. U nima deyishini bilmay, gangib jim turib qoldi. 
O‘z taklifidan Zirg‘omning tortinishini hech o‘ylamagan xalifa uning xayolga cho‘mib 
turganini ko‘rib so‘radi: 
— Nega indamaysan? Yoki mening taklifim ma’qul tushmadimi? 
— Yo‘q, aslo! Amiralmo‘’mininning soyai panohlarida istiqomat etish men uchun eng 
yuqori istak-ku axir! — Lekin Zirg‘om uylanish ustida gap ochmadi. «Uyalib buni 
aytmagandir», deb o‘ylagan xalifa: 
— Ha, uylanish-chi, balki sen boshqa kishilardek emasdirsan? Askarlarim ichida 
uylanishni istamaydigan biror odam yo‘q-ku. Shuning uchun ham men Turkistondan 
cho‘rilar sotib olib kelishga kishilar yubordim. Men turklarni Bag‘dod yoki boshqa yerdagi 
kishilarga aralashib, ersifat bo‘lib ketishlarini istamayman. Yoki bu safar olib kelingan 
cho‘rilardan birortasiga uylanish niyating bormi? Lekin har qancha o‘ringaningda ham 
butun Turkistonda men tanlagan qizdan chiroylirog‘ini topa olmaysan. Uning menga 
ma’qul bo‘lgani bejiz emasdir, albatta. Uning tengsiz husnini ko‘rgan qo‘mondonlarim 
yo‘lida jon fido qilishmoqda, lekin men qizni ulardan birontasiga ham berdirmay, faqat 
senga ravo ko‘rdim. 
Zirg‘om va xalifaning taklifini qabul qilishga, na ko‘nglidagi fikrini ochiq-oydin aytishga 
yo‘l topolmay qoldi. Shunday bo‘lsa ham o‘zini dadil tutib, dedi: 
— Hozir biz urush holati yoki unga tayyorgarlik ko‘rish paytidamiz. Shu vazifadan 
bo‘shagach, amiralmo‘mininning amr-farmonlaridaman. 
Mu’tasim qanoat hosil qilganday bo‘ldi. Zirg‘omning urushga tayyorlanayotgani unga 
ma’qul tushdi: 
— Xo‘p, mayli, biz urush holatidamiz. Lekin sen mening qasrimdan qimirlamasligining 
kerak. Borib onang va ro‘zg‘orlaringni bu yerga oldirib kel, shu bugundan boshlab 
noming «Sohib» bo‘lganini onangga aytib qo‘y. Men saroydagi maxsus kishilarimga, 
qo‘mondonlarimga va arkoni davlatga bu xususda shipshitib qo‘yaman. 
Xalifa o‘rnidan qo‘zg‘oldi. Zirg‘om ham turishga otlandi: 
— Bo‘lmasa, farmoningizni volidamga yetkazish uchun uyga borishga ijozat bersangiz. 
— Mayli, istasang, bor! Xodima shu bugunning o‘zida sizlar uchun joy tayyorlab qo‘yadi. 
Zirg‘om ta’zim qilib, orqasi bilan yurib, xalifaning oldidan chiqdi. U eshikka chiqib, otni 
olib kelish uchun Vardonga kishi yubordi. Zirg‘om xayolga cho‘mganicha Vardon bilan 
otga minib, uy tomon jo‘nadi. Xalifaga yoqib qolgani va o‘zi bilan birga istiqomat etishiga 
taklif etgani uchun u har qancha mamnun bo‘lsa ham, uylanish ustidagi gapidan hayron 

---

Farg‘ona kelini (roman). Jo'rjiy Zaydon