Microsoft Word dahshat ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 

19

Said Jalolxon mulla Shamsiddinning yig‘lamsirashidan qishloqqa ketgan boshqalarni ham 

shahid bo‘ltan gumon qildi. 

— 

Hammasimi? Hech kim qolmadimi? Hozir xabar oldiring! Afg‘oniston yo‘liga kishi 

chiqaring! 

Said Jalolxon o‘rnidan turgan edi, gandiraklab yiqildi. Mulla Shamsiddin kuyib-pishib 

hech qanday g‘azot, hech qanday askar yo‘qligini, uning ertalabdan beri shu yerda 

yotganini uqtira boshladi. 

—  Ahmoq,— dedi xon achchig‘i kelib,— axir, men otdan yiqildim... Boshimning 

og‘rig‘i hali bosilgani yo‘q-ku! Nima uchun men seni ko‘rib turibman! Poshimning katta 

bo‘lganiga nima deysan? 

— 

Boshingiz katta bo‘lgani yo‘q, axir,— dedi mulla Shamsiddin jerkib,— men kelsam 

mana bu sabil mo‘ridan shamol toshko‘mir tutunini qaytarib, butun uy tutunga to‘lgan 

ekan. Xudo ko‘nglimga solib kelmasam, halok bo‘lar edingiz! 

Said Jalolxon hamon ishonmas edi. U, devorlarni ushlab, tashqari chikdi; ikki kadam 

bosishi bilan yana yiqildi. Mulla Shamsiddin xizmat qilib, bir necha soatdan keyin arang 

uni o‘ziga keltirdi. Said Jalolxon butun boshdan kechir-ganlarini inqillay-inqillay hikoya 

qilib berdi. 

— 

Men sizning ko‘knoringizni olib kelgan edim,— dedi yana aynib. 

— Qanaqa 

ko‘knor? 

Said Jalolxon yana o‘ziga kelib uh tortdi. 

— 

Bu bir bashorat,- dedi mulla Shamsiddin anchadan keyin. 

Ertasiga ikki o‘rtoq musulmonobod qilish uchun toshbaqa izlab cho‘lga chiqib ketishdi. 

 

1936 

  

 

 

---

Dahshat (hikoyalar to’plami). Abdulla Qahhor