Microsoft Word chingiz aytmatov birinchi muallim lotin ziyouz com doc

www.ziyouz.com

 kutubxonasi 

17

– Shundog‘ desangiz-chi, cholim, - dedi Sayqal kampir yig‘lamsiragan ovoz bilan, – ot sendan 

aylansin... Ovqatingni issig‘ida icha qol, bolam... 

Jimlik cho‘kdi. Bir ozdan keyin Qartangboy xayol surib tezak cho‘g‘ni titkilab o‘tirib: 

– Qarab tursam, o‘zing es-hushli yigitsan. Bu go‘dak bolalarni o‘qitaman, deb o‘zingni ming 

azobga duchor qilyapsan. Shundan boshqa tuzukroq ish qurib qolganmi senga? O‘zingni buncha xor 

qilmasang, undan ko‘ra, birontasiga cho‘ponlikka yollansang ham, usting but, qorning to‘q bo‘lardi-ku, 

axir... 

– Ota, jigarchilik qilib menga yuragingiz achishib turibdi, bilaman. Agar shu yosh bolalar ham 

sizga o‘xshab, o‘qishning nima keragi bor, o‘qib nima bo‘lardik deb turishsa, unda Sovet 

hukumatining ishi yurishmay qoladi-ku. O‘zingiz Sovet hukumatining sadag‘asi ketay, umri uzoq 

bo‘lsin deyapsiz-ku! Shu vajdan bola o‘qitishni o‘zimga xorlik deb bilmayman. Qani endi, qo‘limdan 

kelsa, bolalarga ko‘proq bilim berolsam, armonim qolmas edi. Axir, Lenin ham aytgan-ku... 

– Ha, aytgancha...- deb Qartangboy Duyshenning gapini bo‘ldi-yu, bir oz jim turgach dedi: 

– Sen-ku, joningni jabborga berib yuribsan. Qani, ko‘z yoshing bilan Leninnn tiriltirib ololsang 

edi! Qani endi dunyoda shunaqa kuch topilsa edi! Y

O 

bo‘lmasa sen, boshqa odamlarda dard qolmagan, 

deb o‘ylayapsanmi? Axir, yurak-bag‘rimiz tutoqib ketyapti-ku! Noilojmiz-da! Dini boshqa bo‘lsa ham, 

siyosatga to‘g‘ri keladimi-yo‘qmi, unga atab kuniga besh vaqt duo o‘qib yuribman. Ba’zida, Duyshen 

bolam, qanchalik qayg‘urib ko‘z yoshi qilsak ham, bari bir, foydasi yo‘qligiga aqlim yetib turadi. Men 

keksa boshimga shunday deb qo‘ydim: Lenin xalq orasiga singib qoldi, Duyshen, endi qondan qonga, 

otadan bolaga o‘tib, abadiy barhayot bo‘lib qoladi... 

– Tilingizdan aylanay, otaxon, haq gapni aytdingiz. U o‘zi dunyodan o‘tdi-yu, lekin bizlar hayotni 

Lenin andazasi bilan o‘lchaymiz. 

Ularning gapini eshitib yotib, men anchadan keyin sekin-asta o‘zimga kelganday bo‘ldim. Avval 

hammasi tushday ko‘rindi, Duyshenning eson-omon qaytganiga anchagacha ko‘nglim ishonmay yotdi. 

Bir mahalda yuragim quvonchga to‘lib toshgandan nafasim bo‘g‘zimga sig‘may qolibdi, azbaroyi 

suyunganimdan o‘pkam to‘lib ko‘z yoshlarim duv-duv to‘kilib, yig‘lab yubordim! Bilmadim, dunyoda 

hech kim menchalik xursand bo‘lganmikin! Shu damda chol-kampirning kulbasi ham, bo‘ronday 

bo‘kirayotgan tun ham, ovulning bir burchagida Qartangboyning