Microsoft Word avlodlar dovoni ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
333
tug‘ushgan singlimday yonimda turdi. Shahzoda Salim ham «men sizga o‘g‘il 
emasmenmi?» — deb necha marta dilimga taskin berdi. Rahmatli katta momomiz Mohim 
begim o‘gaylik balosidan mudom baland turar ekanlar. Hindol mirzoni o‘z o‘g‘illariday 
tarbiya qilgan ekanlar. Hazrat onangiz ham bizni o‘sha ulug‘ momodan ibrat olib, inoq 
bo‘lishga o‘rgatdilar. Men ham shahzoda Salimga mehr qo‘yganmen, she’r 
o‘rgatganmen, uni o‘z o‘g‘limdan ziyod parvarish qilganmen! 
— Bu rost! — dedi Maryami Zamon. — Shayx Bobo* ham begimni mendan ziyod hurmat 
qilur. 
— Shuning uchun, — deb Salima begim Akbarga qarab davom etdi, — agar vakolat 
bersangiz, men Ollohobodga elchilikka boray. Aminmenki, Abulfazlning o‘limida 
shahzoda Salimning ishtiroki yo‘q. Ota-bolani urushtirishdan manfaatdor bo‘lgan qora 
kuchlarning tuhmati bu! 
Akbarning o‘zi ham buning tuhmat bo‘lishini juda istardi, o‘shanda uning bir alami ikki 
bo‘lmasdi. 
O‘g‘li o‘ylanib qolganini ko‘rgan Hamida begim Salimaga yon bosa boshladi: 
— Bir vaqtlar rahmatli Xonzoda begim Agradan Laxo‘rga elchi bo‘lib borib, og‘a-ini 
urushini bartaraf qilgan edi. Salima ham hozir o‘sha dono kayvonining yoshida. O‘zi ham 
yil sayin Xonzoda begimga o‘xshab bormoqda. Kechirimli bo‘ling, shoh o‘g‘lim. Bobur 
bobongiz — «ulug‘lar ko‘tarimlik bo‘lg‘ay» deb bejiz aytmaganlar! 
Ollohobod Jamna bilan Ganga quyiladigan joyda, Agradan otda salkam bir oylik yo‘l. 
Salima begim shahzodani o‘gay ko‘rmay, shunday uzoq safarni va mushkul elchilikni 
zimmasiga olmoqchi ekani Akbarga katta bir fidoyilik bo‘lib ko‘rindi. Onasining bemorligi-
yu Maryami Zamonning dardlariga ham davo shu ekanini Akbar sezdi. U Salima begimga 
uch yuz kishilik qo‘riqchi askar va boshqa hamma kerakli narsalarni berib Ollohobodga 
jo‘natdi. 
Oradan uch oylar o‘tdi, savr oyi kirib, hind issiqlari avjiga chiqa boshlagan kunlarda 
Ollohoboddan xushxabar keldi. Katta amir-u sarkardalar borib ko‘ndirolmagan 
shahzodani Salima begim Agraga otasi bilan yarashishga ko‘ndirib, olib kelmoqda edi. 
Kelini dahshatli urush xavfini bartaraf qilganidan suyungan Hamida begimning bemorligi 
ham esidan chiqib ketdi. U kelini va nadimalarini yoniga olib, Agradan mahofada 
peshvoz chiqdi-da, Salima begimni shahardan o‘n mil narida kutib oldi. 
Shahzoda Salim otasiga atab sakkiz yuzta fil, bir karvon tuyaga yuk bo‘ladigan oltin va 
turli sovg‘alar olib keldi. O‘g‘lining bosh egib ta’zim qilganidan va katta sovg‘alar 
keltirganidan ko‘ngli iyigan Akbar uni bag‘riga bosib ko‘rishdi. La’l va gavhar qadalgan 
qimmatbaho sallalaridan birini Salimning boshiga kiydirdi. Yarashishning oxiri to‘yga 
ulanib ketdi — Salimning to‘ng‘ich o‘g‘li Xisravni Aziz ko‘kaning qiziga uylantirdilar. 
Ota-bola urushining oldini olgan onalar va boshqa xayrixohlar, Abulfazlning o‘limida 
faqat Bir Sinx aybdor, deb Akbarni ishontirgan bo‘lsalar ham, lekin dilining bir chetida 
toshday tugun hamon yechilmay turar edi. Akbar tasvirxonaga Salim bilan birga kirgan 
kuni unga Abulfazlning suratini ko‘rsatdi. Ikki qo‘lida ikkita kitobni ushlab turgan 
Abulfazlning ko‘zlari to‘la nur, lablari qatida neklik, u hamon tirikdek va hozir gapirib 
yuboradigandek ko‘rindi. 
Shu paytda uning qonli sallasiga o‘ralgan kesik kallasi, qilich tekkan peshonasi Salimning 
ko‘ziga qayta ko‘rinib ketdi. Suratdagi Abulfazl qog‘oz yuzidan turib kelib, shahzodaning 
yoqasidan oladigandek va uni Akbarga tutib beradigandek tuyuldi. Salimning rangi 
yerday o‘ngib: 
— Yo‘q, yo‘q, Bir Sinx o‘zi qilgan bu ishni! — deb yubordi. 
— Undoq bo‘lsa... nechun Bir Sinxni Ollohobodda yashirib yurgan emishsiz? 
— Bir Sinx Mevarga qochib ketmishdir! Ko‘rgan odamlar aytdi: tog‘larda sizga qarshi 

---

Humoyun va Akbar – Avlodlar dovoni (roman). Pirimqul Qodirov