- Sen nega yemay otiribsan? - deb soradi Motabar opa Shukurjondan.
- Koylagimga tomib ketadi, - dedi Shukurjon labini chochchaytirib.
- Uyda nima qilarding?
- Uyda oyimla... - dedi Shukurjon. Buni eshitib, xamma bolalar kulib yuborishdi. Karima qammadan koprok kuldi. Motabar opa Karimaga qaradi:
- Karima, kulma, yaxshi emas. Birinchi kuni kelganingda sen xam bilmasding, esingdami?
Motabar opa Shukurjonga qoshiq ushlashni, ovqatni taksimchadan qanday qilib olishni korsatdi. Uning kollarini togrilab turdi. Oxiri:
- Endi sei bogcha bolasi bolding. Ovqatni ozing yeya bilishing kerak. Ortoqlaringni kordingmi, sendan kulishyapti, - deb koydi.
Oradan ikki-uch kun otdi. Buvisi endi ovqatni suzib dasturxonga keltirib koyganda, Shukurjonning oyisi ishdan keldi. U darrov yuvinib-artinib, Shukurjonni opdi-da. unga ovkagini yedirib koymoqchi boldi.
Do'stlaringiz bilan baham: |