"Men uchun Facebook doim odamlarni
anglatgan": Mark Sukerbergning biznes
qoidalari
#UzbGeek
Facebook asoschisi Mark Sukerberg insoniyatning umumiy maqsadi va bilimlar
iqtisodiyoti haqida so‘zlaydi, shuningdek ijtimoiy tarmoqlarni deb odamlar real hayotda
muloqot qilmay qo‘yganidan norozi bo‘layotgan tanqidchilarning tanbehlariga javob
beradi.
Sukerbergda autizmning yengil versiyasi hisoblangan Asperger sindromining ba’zi
belgilari kuzatilmoqda. Aytishlaricha, unda odamlar bilan muloqot qilish bilan bog‘liq
muammolar bor — bu ayniqsa o‘zi va boshqalar his-tuyg‘ularini ifodalashda yaqqol
seziladi. Shunisi qiziqki, Sukerberg aynan butun dunyo odamlariga tanishish imkonini
berish orqali boyigan. Lekin shu bilan birga, uning ishlanmasi tufayli biz ertadan
kechgacha o‘z gadjetlarimizga termulib o‘tiramiz va hozir o‘zaro muloqotlarimizning
katta qismi real hayotda kechmayapti.
Qanday bo‘lmasin, Mark Sukerberg - dunyoning eng yosh milliarderlaridan biri. Uning
biznesi allaqachon do‘stona yozishuvlar uchun ijtimoiy tarmoq darajasiga ko‘tarilgan.
Facebook — ulkan shaxsiy ma’lumotlar bazasi, o‘tgan bahorda Cambridge Analytica
bilan bog‘liq mojaro vaqtida bunga hamma ishonch hosil qildi.
2013 yilda Sukerberg internet.org tashabbusi haqida e’lon qildi. Uning maqsadi —
butun dunyo bo‘ylab milliardlab kishilarni internetga kirish imkoni bilan ta’minlash.
"Tasavvur qiling, fermerga ob-havo haqidagi ma’lumotni yoki oddiy darsliklari
bo‘lmagan bolalar uchun elektron ensiklopediya o‘qish qanchalik qiziq bo‘ladi", -
deyiladi internet.org saytida. O‘z navbatida, tasavvur qiling, 5 milliard kishi u tufayli
internetga kirish imkoniga ega bo‘lsa, Facebook auditoriyasi qanchalik kengayadi!
Umuman olganda, Mark Sukerbergni yomon niyatda ayblab bo‘lmaydi. U Bill Geytsga
tenglashmoqda: Giving Pledge tashabbusiga qo‘shildi va o‘z boyligining 99 foizini "inson
salohiyatini kengaytirish va tenglikni targ‘ib qilish"ga sarflashni rejalashtirishmoqda.
Ko‘pchilik internetga tobelik deb ataydigan narsani esa bilimlar iqtisodiyoti qurilishi deya
izohlaydi. Forbes bizning odatlarimizni o‘zgartirgan va onlayn-hayot asosichilaridan biri
bo‘lgan Mark Sukerbergning qiziqarli fikrlaridan parchalar keltirdi.
Men uchun Facebook doim odamlarni anglatgan. Ko‘pchilik buni ermak, qisqa
muddatli mashg‘ulot deb hisoblagandi, shu bois men uni shunchaki yordamchi dastur
deb atadim. Shu bilan birga, men tarmoqni yaratish va munosabatlar o‘rnatish - odamlar
uchun asosiy mashg‘ulotlardan biri ekani hamda bu qisqa muddatli ermak emas, barcha
zamonlar uchun dolzarb vosita ekanini ko‘rsatishga harakat qildim. Jamoani
boshqarayotganingizda qandaydir ulkan maqsadni ko‘zlash kerak emas, shunchaki
foydali va uzoq muddatli ixtiro qilish kerak.
Bizning avlod kimlar bilan ishlashiga to‘g‘ri keladi? Bizning avlod o‘n millionlab ishchi
o‘rinlari avtomatlashtirilgan tizimlar, haydovchisiz avtomobillar va yuk mashinalariga
almashishiga guvoh bo‘ladi. Biroq bizda busiz ham birgalikda amalga oshiradigan
imkoniyatlar mavjud. Har bir avlodning o‘z loyihasi bo‘ladi. Inson Oyga chiqishi uchun
300 ming kishi ishlagan. Millionlab ko‘ngillilar butun dunyo bo‘ylab bolalarni
poliomiyelitdan qutqarishgan. Millionlab kishilar Guver to‘g‘oni va boshqa katta
loyihalarni qurishgan. Bu loyihalar nafaqat ularda ishtirok etgan odamlar uchun
maqsadga aylangan, balki butun mamlakatimizga buyuk ishlar qila olishimiz uchun faxr
tuyg‘usini bergan. Endi esa bunday ishlarni qilish navbati bizga keldi. Ehtimol "Men
qanday qilib to‘g‘on qurish yoki biror loyihaga millionlab kishilarni jalb qilish
mumkinligini bilmayman", deb o‘ylayotgandirsiz. Biroq bir sir bilan bo‘lishishga ijozat
bersangiz: biror ishga qo‘l urilganda uning nima bilan tugashini hech kim bilmaydi.
G‘oyalar bizga to‘liq tayyor shaklda kelmaydi. Ularning ustida ishlasakkina aniqlik yuzaga
keladi. Siz shunchaki boshlashingiz kerak. Agar men boshlash oldidan odamlarni qanday
birlashtirish haqida bilganimda hech qachon Facebook'ni yo‘lga qo‘ymasdim.
Filmlar va pop-madaniyat bizga bu qanday ishlashiga doir noto‘g‘ri tasavvur beradi.
Bizga birdaniga kelgan g‘oya - xavfli yolg‘on. Agar biz vaziyatni oldindan ko‘ra bilmasak,
bunday stereotip o‘zimizni noto‘g‘ri tutishga majbur qiladi. Bu yaxshi g‘oyaga ega
kishilarga ish boshlashga yo‘l bermaydi.
Innovatsiyalar haqida so‘zlovchi filmlarda yana nima noto‘g‘ri, bilasizmi? Hech kim
matematik formulalarni shisha oynaga yozmaydi, bunaqasi yo‘q.
Idealist bo‘lish yaxshi, biroq odamlar sizni tushunmasligiga tayyor turing. Katta
vizioner konsepsiyalar bilan ishlovchi har qanday insonni hatto haq bo‘lsa-da, kun kelib
ahmoqqa chiqarishlari mumkin. Murakkab muammolar kompleksi bilan ishlovchi har
qanday kishini bu muammolarni umuman tushunmaslikda ayblashlari mumkin, holbuki
barchasini oldindan bilishning iloji yo‘q. Tashabbus bildirayotgan har qanday kishini
biror ishni haddan tashqari tez bajarayotgani uchun tanqid qilishadi, chunki doim sizning
amaldagidan sekinroq harakat qilishingizni istovchi kishilar topiladi.
Jamiyatda biror katta ish qilmaymiz, chunki xatoga yo‘l qo‘yishdan qo‘rqamiz. Biroq
agar hech narsa qilmasak, biz ba’zi narsalar noto‘g‘ri ekanligini rad etgan bo‘lamiz.
Haqiqat shundaki, qilayotgan barcha ishlarimiz kelgusida qandaydir muammolarga duch
keladi. Ammo bu sizni yangi ish boshlashdan to‘xtatmasligi kerak.
Nimani kutyapmiz? Bizning avlod uchun nima umumiy buyuk ish bo‘la olishi borasida
bir qarorga keladigan vaqt keldi. Sayyorani yo‘q qilishimizga qadar iqlim o‘zgarishini
to‘xtatish va millionlab odamlarni quyosh batareyalari ishlab chiqarish va ulardan
foydalanishga jalb etishga qanday qaraysiz? Barcha kasalliklarni davolash va o‘z sog‘lig‘i
hamda genomi haqida ma’lumot bilan bo‘lishuvchi ko‘ngillilarni jalb qilishga-chi? Bugun
biz kasal bo‘lishning oldini oluvchi dori vositalarini izlashga emas, allaqachon kasallikka
chalingan kishilarga 50 baravar ko‘p mablag‘ sarflayapmiz. Bu bema’nilik. Biz bu
vaziyatni tuzatishimz kerak. Demokratiyani har bir inson onlayn ovoz bera oladigan
darajada modernizatsiya qilishga nima deysiz? Har bir inson ta’lim olish imkoniga ega
bo‘lish uchun ta’limni personallashtirishga-chi? Bu bizning qo‘limizda. Keling, jamiyatda
har bir insonning o‘z roli bo‘lishi uchun qo‘ldan kelgancha harakat qilaylik.
Muhim loyihalarga kirishib, har bir inson o‘z maqsadini his qilish uchun birinchi
qadamni tashlaymiz. Ikkinchi qadam — tenglikni qayta ko‘rib chiqish va har bir insonga
o‘z oldiga maqsad qo‘ya olishi uchun erkinlik berish. Ota-onalarimizning aksariyati butun
kareralari davomida barqaror ishda ishlashgan. Bugun kompaniya ochishimiz yoki unda
ishlashimizdan qat’i nazar, barchamiz tadbirkormiz va bu ajoyib.
Biz barchamiz faqat g‘oya yaxshi bo‘lgani yoki ko‘p ishlaganimiz uchungina
muvaffaqiyatga erishmaganimizni bilamiz. Omadimiz kelgani uchun ham muvaffaqiyatga
erishganmiz. Agar men butun vaqtimni dasturlashtirishga bag‘ishlash o‘rniga oilamni
qo‘llab-quvvatlashim kerak bo‘lganida barchasi boshqacha bo‘lishi mumkin edi. Hatto
Facebook inqirozga yuz tutsa ham, ishlarim joyida bo‘lishiga ishonchim komil
bo‘lmaganida, men hozir bu yerda turmagan bo‘lardim. To‘g‘risini aytish kerak,
qanchalik omadimiz kelganini barchamiz yaxshi bilamiz.
Bizning mahsulotlarimiz ezgu maqsadlarda ishlatilishiga ishonch hosil qilishni
istayman. Kunimga yakun yasayotib, kimdir meni nimadadir ayblashi haqida
o‘ylamayman. Facebook'da hammasi mutlaqo to‘g‘ri va yaxshi bo‘lishi mumkin emas. Bu
odamlar. Odamlar undan yaxshi maqsadlarda ham, yomon maqsadlarda ham
foydalanadi. Biz ana shu yaxshilik yoki yomonlikning tarqalishi uchun javobgarmiz, shu
bois yomonlikni kamaytirish yo‘lida imkon qadar harakat qilyapmiz.
Texnologiyalar insonlar imkoniyatlarini oshiradi. Odamlarning ijobiy va salbiy jihatlari
bor. Men texnologiyalar insonlar imkoniyatlarini yaxshilashiga ishonaman. Umuman
olganda, odamlar yaxshi ekaniga ishonaman, shunday ekan, texnologiyalar ijobiy ta’sirga
ega bo‘ladi.
Qiziq bir tadqiqot bor. Unga ko‘ra, bir amerikalikning qiyin vaziyatda murojaat qilishi
mumkin bo‘lgan o‘rtacha uch yaqin do‘sti bor. Shuning uchun men kompaniya ichida
jamoa tuzdim va savol berdim: "Insonning o‘rtacha yana bir do‘sti paydo bo‘lishiga
erisha olamizmi?" Gap shunchaki odamlar avvaldan biladigan kishilar bilan bog‘lanishga
yordam berishda emas, chin ma’noda ularning hayotida muhim o‘zgarish qilishda.
Imkon qadar tezroq o‘qib o‘rganish — kompaniyamiz strategiyasi asoslaridan biri. Bu
"Okey, shu tariqa biz eng yaxshi messenjerni quramiz yoki shunday qilib biz eng yaxshi
yangiliklar lentasini tuzamiz" singari har qanday aniq strategiyadan muhimroq. Odamlar
bizga aytgan gaplar bilan imkon qadar tezroq o‘rganuvchi moslashuvchan kompaniya
qurish lozim.
Facebook'da muhandislarimiz, begona kompaniyalar va foydalanuvchilarga katta
erkinlik taqdim etamiz. Ular o‘zlari kerak deb hisoblagan ishlarini qilishi mumkin va biz
ularga ishonamiz. Mening g‘oyalarim va takliflarim hamda xodimlar va tashqi
foydalanuvchilar o‘rtasida muvozanat mavjud. O‘ylashimcha, ma’lum bir darajadagi
chetlashuv muhim.
Menejment san’ati ajoyib qarorlar uchun superboshqaruvchini jalb qilishda emas,
odamlarga o‘zingiz rozi bo‘lmagan ishlarni ham qilishga imkon berishdadir. Zero bu
ijodiy jarayonni rivojlantirishga turtki beradi, odamlar esa qandaydir yangi ishga qo‘l ura
olishi mumkinligini his qilishadi. Eng qizig‘i, bu muvaffaqiyat olib kelishi mumkin, hatto
siz dastlab buni qo‘llab-quvvatlamagan bo‘lsangiz ham.
Har qanday inson o‘tirib, biror nima ixtiro qilishi hamda uni butun dunyo bo‘ylab
millionlab kishilar bilan bo‘lishishi mumkinligi juda zo‘r va buning uchun deyarli hech
narsa kerak emas - faqat dasturiy kod va texnologiya.
Agar siz ishni 13 yil ilgari yotoqxonadan boshlagan bo‘lsangiz, ijtimoiy tarmoqni
yaratish to‘g‘ri g‘oya bo‘lgan. 10 yil avval, hoynahoy, ijtimoiy aloqalar uchun mobil ilova
yaratish to‘g‘ri qaror bo‘lgan. Hozir o‘ylashimcha, yanada maxfiy muloqot uchun jihoz
yaratish ahamiyatli bo‘lar edi.
Doim aytaman - faqat o‘zingiz yollangingiz kelgan odamlarni ishga yollang. Muqobil
sayyorada men bunday odamlarga ishlashni o‘zim uchun sharaf deb bilgan bo‘lardim.
Fikrimcha, bu qandaydir tashqi mentorlarga ega bo‘lishdan ko‘ra ko‘proq ahamiyatga
ega.
Tadbirkorlar qilishi kerak bo‘lgan eng qiyin narsa — o‘zlariga juda yoqadigan narsani
tanlash, uning ustida ishlash, lekin ishga tushgunga qadar unga to‘liq "sho‘ng‘imaslik".
Har bir yangi texnologiya borasida xavotirlanish odamlarga xos. Tanqidchilar biz bir-
birimiz bilan gaplashish o‘rniga shu texnologiyaga ko‘p vaqt ketkazayotganimizdan
tashvishlanishadi. Bu bizni yolg‘izlantiradi. Biroq odamlar o‘z xususiyatlariga ko‘ra
ijtimoiy. Aslida agar texnologiya bizga bir-birimizni yaxshiroq tushunishga yordam
bermasa, u yaxshi ish bermaydi va muvaffaiyatga erishmaydi. Ilk kitoblarni misol qilish
mumkin. Ishonch bilan aytishim mumkinki, o‘sha davrda ham odamlar "Bir-birimiz bilan
gaplashish mumkin bo‘lgan bir vaqtda kitoblarning bizga nima keragi bor?" deyishgan.
Boshqa bir insonning tajribasiga chuqur sho‘ng‘ish uchun o‘qish kerak, shundaymi?
Gazetalar, telefonlar yoki televizorlar bilan ham xuddi shunday. Tez orada virtual reallik
(barchani birlashtiruvchi) shu texnologiyaga aylanadi.
Bizning kelajagimiz - bu bilimlar iqtisodi. Agar biz barchani tarmoqqa ulasak, ham
ularning, ham o‘zimizning hayotimizni yaxshilaymiz, zero biz ularning g‘oyalari va
samaradorligidan yutamiz. Barchaga ulanish imkonini berish — bu bilimlar iqtisodi
poydevori. Bu shunchaki qilinishi maqsadga muvofiq bo‘lgan ish emas - bu fundamental
va zarur qadam. Manba: xabardor.uz
|UZ|Marketing
Do'stlaringiz bilan baham: |