Mavzu: Konfliktologiyaning fan sifatida yuzaga kelish tarixi

Konfliktologiyaning fan sifatida yuzaga kelish tarixi.
Konfliktning dastlabki yaxlit konsepsiyalari XIX-XX asrlar oralig‘ida paydo bo‘ldi. Insonlarning dastlabki jamiyatlari bilan birga paydo bo‘lib, konfliktlar kundalik hodisalardan biri edi va uzoq davr mobaynida ilmiy-tadqiqot ob’ekti bo‘lmay keldi, ammo ular to‘g‘risidagi ba’zi genial fikrlar bizgacha yetib kelgan eng qadimgi manbalarda ham mavjud. Vaqt o‘tishi bilan hayot sharoitlari o‘zgarib, konfliktlar ko‘rinishi ham o‘zgarishga yuz tutgan. Antik davr urushlarining ikir-chikirigacha tafsilotlarini va bu kabi konfliktlarning ilk baholarini qoldirdi. O‘rta asrlar va Yangi davrlarga ajratib o‘rganilishi ushbu hodisaning mohiyatini anglashga bo‘lgan o‘ziga xos urinishlar bo‘ldi. Insonparvar mutafakkirlar konflikt to‘g‘risidagi, ularning insoniyat taraqqiyotidagi halokatli roli, urushlarni jamiyat hayotidan yo‘qotish va tinchlik o‘rnatish to‘g‘risidagi o‘z tasavvurlarini bildirib ketganlar.
Sotsial konfliktlarni tizimli tahlil qilishga birinchi bo‘lib (Italiya) Florensiyalik yozuvchi Nikkolo Makiavelli (1469-1527) urinib ko‘rdi. U konfliktni insonning g‘arazli mohiyati, turli guruhlarning doimiy va cheklanmagan boylikka intilishi sababli jamiyatning universal va uzluksiz holati deb hisoblagan. U butun davlat hokimiyatini o‘z qo‘lida jamlab olgan zodagonlarni konflikt manbalaridan biri deb biladi. Ingliz faylasufi Frensis Bekon (1561-1626) mamlakat ichidagi sotsial konfliktlar tizimini birinchi bo‘lib batafsil tahlildan o‘tkazdi.
Yangi davrda Jeneva (Shveysariya) faylasufi va yozuvchisi Jan-Jak Russoning (1712-1778) butun jahon tarixiy jarayonining bosqichliligi to‘g‘risidagi quyidagi g‘oyalari keng yoyildi:
1) avvaliga odamlar ozod va o‘zaro teng bo‘lgan “tabiiy holat” mavjud;
2) so‘ng sivilizatsiya taraqqiyoti tenglik, ozodlik va baxt holatining yo‘qotilishiga olib keladi;
3) “jamoatchilik shartnomasi”ni tuzgan odamlar yana o‘zlari yo‘qotgan ijtimoiy munosabatlar uyg‘unligiga ega bo‘lib, “umrbod tinchlik” va totuvlik kelishuv (soglasie) ga erishadilar; ijtimoiy tinchlik xalqning qat’iy nazorati ostida yuz berishi mumkin, chunki vazirlar uchun urushlar zarur va ular ezgu niyatlarini aslo namoyon etmaydilar.
Dastlab konflikt ko‘p tabaqali ijtimoiy hodisa sifatida Shotlandiya (Buyuk Britaniya) faylasufi Adam Smitning (1723-1790) “Xalq boyligining mohiyati va sabablariga oid tadqiqot” ishida o‘rganilgan. Uning fikricha, konflikt asosida jamiyatning sinflarga (kapitalistlar, yer egalari, yollanma ishchilar) bo‘linishi va iqtisodiy raqobat yotadi.
Sinflar orasidagi kurashni A.Smit jamiyatning olg‘a tomon taraqqiy etish manbai, ijtimoiy konfliktni esa – insoniyat uchun o‘ziga xos muayyan ne’mat deb bilgan.
Nemis olimi Immanuil Kant (1724-1804) “...qo‘shni bo‘lib yashayotgan odamlar orasidagi tinchlik holati tabiiy holat emas, u aksincha, urush holatidir, ya’ni uzluksiz amalga oshirilgan dushmanlik harakatlari bo‘lmasa, doimiy xavfdir. Demak, tinchlik holatini o‘rnatish darkor...”. Bu yerda Russoning “ijtimoiy shartnoma” to‘g‘risidagi g‘oyalari bilan bog‘liqlik kuzatiladi. Nemis faylasufi Georg Gegel (1770-1831) fikricha, konfliktning asosiy sababi, bir tarafdan, “boylik yig‘ish” bilan boshqa tarafdan – “mehnatga bog‘lab qo‘yilgan sinf” o‘rtasidagi ijtimoiy nomutanosilikdir. G.Gegel mamlakat ichidagi davlat birligiga ta’sir ko‘rsatadigan g‘alayon va tartibsizliklarga qarshi chiqqan edi. U davlat butun jamiyat manfaatlarini himoya qiladi va konfliktlarni muvofiqlashtirishi kerak deb hisoblagan. Hayot uchun kurash muammosi ingliz biologi Charlz Darvin (1809-1882) ta’limotida markaziy o‘rin egallagan. Darvin asarlarining bosh g‘oyasi: jonli tabiat doimiy ravishdagi hayot uchun kurash sharoitida rivojlanib, bu eng yaxshi moslashgan turlarni saralab olishning tabiiy tanlash mexanizmini tashkil etadi. Keyinchalik Ch.Darvin qarashlari konfliktning ba’zi sotsiologik va psixologik nazariyalarida taraqqiy ettirildi.
O‘zbekiston konfliktologiyasi bugungi kunda mustaqil fan sifatida shakllanishning yakuniy bosqichini boshidan kechirmoqda. Mustaqillikning dastlabki yillarida konfliktologiyaga oid bilimlar fanlararo paradigmasining konturlari belgilanib, ular asosi sifatida tizimli evolyusion yondashuv olindi. So‘nggi paytda konfliktologiya tarmoqlarini tashkil qilgan xususiy (alohida) konfliktologiya fanlarida bu fan muammosining ko‘p sonli qiziqarli va muhim tadqiqotlari o‘tkazildi. Ammo mahalliy konfliktologlar hozircha konfliktlar mohiyatini anglash, ularning tasnifi, genezisi, tuzilmasi kabilarga nisbatan umumiy yondashuv ishlab chiqa olmadilar. Bunday yondashuv ko‘pchilik konfliktologlar tomonidan konfliktologiya fanining mazmun-mohiyati to‘g‘risidagi tizimli tasavvur(qarash)larning bitta, yaxshisi bir necha variantini muhokama qilish asosida ishlab chiqilishi mumkin.
Sohaning bugungi kundagi dolzarb ahamiyatini inobatga olib, nafaqat maxsus maktablar balki, mavjud ilmiy markazlar o‘rtasida hamkorlikning dasturiy omillari ham jadallik bilan yo‘lga qo‘yilmoqda. 1989 yili konfliktologiya bo‘yicha Rossiya-Amerika dasturi yaratildi. Ushbu dastur doirasida konfliktlarni o‘rganish va hal qilish instituti (CRI) ko‘magida Peterburg konfliktlarni hal etish markazi yaratilib, u ham bilishga oid-nazariy, ham utilitar-amaliy muammolarni hal qilishga qaratilgan, ya’ni odamlarga konfliktlar bilan nima qilish kerakligini anglatishi, tushuntirishi, yordam berishi kerak edi. Mahalliy olimlar fikriga ko‘ra, konflikt va undan himoyalanish davrning eng dolzarb muammosi bo‘lib, uni hal qilish (echish) nafaqat muayyan bilim, balki u odamlarning masalalarni amalda konfliktsiz hal qilishga xohishi, istagini ifoda etadi