Mavzu: Futbol o‘yin taktikasining tasnifi. Reja

Ikkita hujumchi bilan hujum qilish.
Ikkita hujumchi bilan hujum qilish oldingilaridan anchagina farq qiladi. Bu xil hujumni uyushtirishda kamida ikkita yarim hujumchi va dispetcher qatnashishi shart. Yaxshi tayyorgarlik ko’rgan ana shunday ixtisosdagi o’yinchilar bo’lmasa, ikkita hujumchili sxema ochiqdan-ochiq mudofaa sxemasi bo’lib qoladi va match davomida tashabbusni qo’lga olishni qiyinlashtirib qo’yadi.
Bu sxemadagi asosiy taktik variantlaridan biri sheriklardan birining (qanot himoyachisining, o’rta chiziq o’yinchisining) hujumga faol qo’shilishi uchun biron qanotni sun’iy bo’shatib qo’yishdir. O’rta qatordagi to’rt o’yinchining deyarli har biri hujumchi vazifasini zimmasiga ola biladi. Bu individual tarzdagina emas, balki ikki, uch kishi bo’lib improvizasiya qilish imkonini yaratib, maydonning turli pozisiya va nuqtalaridan muvaffaqiyatli hujum qilishga yordam beradi.
Hujumchilar hujumni tayyorlashda maydonning eni bo’ylab manevr qiladilar. Ular tez hujum paytida o’yinni keskinlashtiradigan qilib uzatilgan to’pni olib, zarba pozisiyasiga chiqish imkonini yaratadilar yoki o’ziga xos "ochiqliklar" - sheriklar kelib qo’shilishi uchun bo’sh zonalar hosil qiladilar.
Bu "ochiqlik" larga o’rta qator o’yinchilari, qanot himoyachilari va hatto markaziy himoyachilar uzluksiz yorib kirib turadilar. Bularning hammasi orqadagi ahvoldan xavfsiramaydigan va ko’p yurishli kombinasiyalarda hamkorlik qiladigan 5-6 faol o’yinchining hujumga qo’shilib, tadrijiy hujum qilishiga qulaylik yaratadi. Hujumda o’rta qator o’yinchilariga juda muhim o’rin ajratilgan. Ular hujum harakatlarini uyushtiribgina qolmay, balki ko’pincha hujumni yakunlaydilar ham. Vazifasi hujumda muntazam ravishda va o’ylab ishtirok etishdan iborat qanot himoyachilari ham ko’tarinki faollik bilan harakat qiladilar. Ular yo qanot hujumchilari singari harakat qilib, qanotdan o’tib boradilar, yoki ikkinchi eshelonda harakat qilib, sheriklarini quvvatlab turadilar.
Markaziy himoyachilarning hujum harakatlari ahamiyati ham ortib, ular raqiblar mudofaa qatoriga tez-tez yorib kiraveradigan hamda nisbatan "nazoratsizliklari"dan foydalanib, zarba berish pozisiyasiga tez-tez chiqadigan bo’lib qoladilar. Shunday paytlarda ular yo darvozani zabt etishga urinib ko’radilar, yoki mudofaadagi o’yinchilarni chalg’itib, sheriklarining harakati uchun qulay sharoit yaratib beradilar.