Мавзу: Фалсафа фанининг предмети, ма=сади, вазифалари ва муаммолари

XVIII asr fransuz materialistlari
J.O.Lametri, K.A.Gelvetsiy, P.A. Golbax,
D.Didro va boshqalar inson haqidagi ta’limotini ishlab chiqishga katta xissa
qo‘shdilar. Buni hatto ularning asarlarining nomlari ham tasdiqlab turadi:
Lametrining «Inson-mashina», Gelvetsiyning «Inson haqida» va hokazo.
Lametri
ijtimoiy rivojlanishning asosiy sabablari ulug‘ shaxslarning faoliyati
va ma’rifatdir, deb hisoblar edi.
Didro
insonni oliy qadriyat, koinotning idrok
markazi, butun madaniyatning yaratuvchisi deb hisobladi. 
Golbax
ning nazarida esa,
inson tabiatning bir qismi, u tabiat qonunlariga bo‘ysunadi.
Gelvetsiy
ning fikriga
ko‘ra, insonning shakllanishida atrof muhit asosiy rol o‘ynaydi. U barcha odamlar
o‘z qobiliyatlari va imkoniyatlariga ko‘ra tabiat tomonidan teng qilib yaratilgan,
ularning qanday bo‘lishi faqat tarbiyaga bog‘liq deb hisobladi.
XIX asr falsafiy fikr
ning inson haqidagi ta’limotni rivojlantirishdagi eng
muhim yutuqlaridan biri - bu
Lyudvig Feyerbax
ning (1804-1872) falsafiy
antropologizmidir. U inson mohiyati muammosini falsafasining «birdan-bir,
universal va eng oliy» muammosi sifatida qaradi va birinchi planga olib chiqdi.
Biroq Feyerbax, aslida, insonga biologik nuqtai nazardan qaraydi, uning ijtimoiy
mohiyatini izohlamaydi.

---

Antropologik tamoyil (ya’ni, ob’ektiv olamni inson mohiyatining hosilasidan
iborat bir narsa sifatida qarash) ekzistensializm, hayot falsafasi, falsafiy
antropologiya, antroposotsiologiya, freydizm va boshqa ko‘plab falsafiy va ijtimoiy
oqimlarning asosida yotadi. 
Ekzisensialistlar (J.P.Sartr, A.Kamyu va hokazo) falsafaning asosiy muammosi
deb insonning mavjud bo‘lishi masalalarini hisoblaydilar (Ekzistensiya). Inson faqat
o‘zini anglashi mumkin.