Мавзу: эпидемия ва ахлоқ. Оитс- глобал муаммо сифатида

ОИТС ва тиббиёт ходимларининг касбий хавфи
ОИВ таркибидаги қон ва бошқа суюқликлар билан алоқа қиладиган соғлиқни сақлаш ходимлари томонидан юқтириш хавфи мавжуд. Ушбу хавф икки омилга боғлиқ:
1. тиббиёт мутахассиси алоқада бўлган суюқлик ҳажми;
2. беморнинг юқумли касаллиги.
Жарроҳларни юқтириш хавфини махсус ўрганиш ўтказилди, натижада юқтирган беморни операция қилиш пайтида жарроҳни юқтириш хавфи 1/4500 га тенг. Соғлиқни сақлаш ходимларининг игна таёғи бўлган тақдирда уларни касбий юқтириш эҳтимоли 1/250 га тенг.
Соғлиқни сақлаш соҳаси мутахассислари томонидан касбий ОИТС инфекциясини аниқ ташхислаш осон иш эмас. Иш жараёнида улар томонидан олинган барча микротраумлар қайд этилмайди.
Тиббий ходимларнинг касбий ОИВ инфекцияси муаммоси нафақат уларнинг соғлиғи ва ҳаёти учун пайдо бўлаётган хавфни баҳолашни, балки хавфни ва ахлоқий жиҳатларни минималлаштириш чораларини ҳам ўз ичига олади - шифокорларнинг ўзлари, уларнинг беморлари ва умуман жамият хавфига бўлган муносабат.
Касбий юқтириш хавфини камайтириш бўйича чора-тадбирлар тиббий-техник ва ижтимоий-ташкилий жиҳатларга эга. Барча тиббиёт муассасаларида мониторинг тизими ишлаб чиқилиши, қўлланилиши ва тиббий ходимларнинг ОИВ билан касалланиш эҳтимоли ва ҳақиқий ҳолатлари қайд этилиши керак. Шунингдек, ҳар бир шифокор ОИВ ва ОИТС ҳақида ва иложи борича билиши керак; бу билим, шунингдек, юқтириш эҳтимоли ва касалликнинг ўзи қўрқув даражасини камайтиришга ёрдам беради.
Агар ОИВ инфекцияси маълум касблар ишчиларида аниқланса, улар бошқа ишга ўтишлари керак, бу ОИВ инфекциясининг тарқалиши шартларини истисно қилади.
Агар юқтирган шифокор ёки ҳамшира инвазив аралашувни талаб қиладиган клиник ишда қолса, муаммо пайдо бўлади: уларнинг юқиши фактини беморларга этказиш керакми. Шундай қилиб, бир америкалик оптометрист беморларга юқтирганлиги ҳақида хабар берди ва уларга даволанадими ёки йўқми, танлаш имкониятини берди. Агар тиббиёт мутахассиси бепарволикка йўл қўйса, масалан, қоннинг беморнинг қонига ёки шиллиқ қаватига кириб бориши бўлса, у ҳолда беморни хабардор қилиш ва унга керакли ёрдамни кўрсатиш унинг касбий ва ахлоқий бурчи бўлади. ОИТС бизнинг жамиятимиз учун ҳақиқий хавф эканлиги одатда тан олинади. Афсуски, замонавий тиббиёт ОИВ инфекциясини даволашнинг самарали воситаларига эга бўлмаган шароитларда асосий эътибор профилактика масалаларига қаратилиши керак.
Ҳозирги кунда ОИВ инфекциясига чалинган беморни тўлиқ даволаш имконияти йўқ. Даволашнинг мақсади беморнинг ҳаётини максимал даражада ошириш ва унинг сифатини сақлаб қолишдир.4) ОИВ инфексияси ва унинг келиб чиқадиган асоратлари учун потенциал даволаш усулларини яратиш ва синовдан ўтказиш;
5) ОИВ / ОИТСга қарши самарали вакциналарни ишлаб чиқиш ва баҳолаш. ОИВ билан касалланган одамларнинг хулқ-атворини ўрганиш қуйидагиларга қаратилган: касаллик тарқалишининг ижтимоий, психологик ва хулқ-атвор шароитларини аниқлаш; ОИВ билан касалланган ва ОИТС билан касалланганларни психологик қўллаб-қувватлаш хусусиятларини ўрганиш ва уларнинг жамиятда ўзаро қулай психологик таъсир ўтказиш имкониятлари ва шарт-шароитларини яратиш ОИВ инфекцияси ва ОИТС соҳасидаги тадқиқотларнинг белгиловчи хусусияти бу ўлимга олиб келадиган эпидемияларга қарши курашиш бўйича кўп асрлик тажрибага асосланиб, бутун дунё ҳамжамиятининг ўзаро таъсиридир. профессионал, ижтимоий, иқтисодий, қонунчилик ва ахлоқий ҳаракатлар.