Динлараро бағрикенглик ғояси жамият ривожида муҳим аҳамиятга эга: 1) Турли динга мансуб бўлган фуқаролар ўртасида бир-бирига нисбатан аҳил бўлишга, ҳурмат билан қарашга даъват этади. Бу эса турли дин вакилларининг бир-бирларини камситиш ёки ўзаро лоқайдлик билан қарашдек носоғлом иллатларнинг олдини олади; 2) Мамлакатда яшаётган ҳар бир дин вакилининг истеъдоди ва салоҳиятини тўла рўёбга чиқариш учун шарт-шароит яратади; уларнинг эркинлигини, тенг ҳуқуқлилигини таъминлашга хизмат қилади; 3) Динлараро тотувлик бор жойда жамиятда барқарорлик мавжуд бўлади, чунки бу ғоя ўзаро ҳамжиҳатликни таъминлаб беришга хизмат қилади.
Динлараро бағрикенглик ғояси жамият ривожида муҳим аҳамиятга эга: 1) Турли динга мансуб бўлган фуқаролар ўртасида бир-бирига нисбатан аҳил бўлишга, ҳурмат билан қарашга даъват этади. Бу эса турли дин вакилларининг бир-бирларини камситиш ёки ўзаро лоқайдлик билан қарашдек носоғлом иллатларнинг олдини олади; 2) Мамлакатда яшаётган ҳар бир дин вакилининг истеъдоди ва салоҳиятини тўла рўёбга чиқариш учун шарт-шароит яратади; уларнинг эркинлигини, тенг ҳуқуқлилигини таъминлашга хизмат қилади; 3) Динлараро тотувлик бор жойда жамиятда барқарорлик мавжуд бўлади, чунки бу ғоя ўзаро ҳамжиҳатликни таъминлаб беришга хизмат қилади.
Ўз навбатида диний бағрикенгликни амалга ошириш барча дин вакилларининг эътиқодини ҳурмат қилиш, урф-одатлари ва анъаналарини эъзозлашни ва ривожланиши учун шароит яратиб беришни талаб этишини унутмаслик керак. Шўролар даврида виждон эркинлиги ғояси шунчаки бир шиорга айланган эди. Амалда эса, турли динлар ўртасида уларга нисбатан беписандлик билан қараш, дин афюн деб уларнинг ривожланишига эркинлик бермаслик сиёсати маккорона тарзда амалга оширилган. Мустақиллик шароитида эса бундай амалиётга чек қўйилди.
Президент И.А.Каримов “Ўзбекистон ХХI аср бўcғасида: хавфсизликка таҳдид, барқарорлик шартлари ва тараққиёт кафолатлари” номли асарида Ўзбекистон дунёвий давлат сифатида ривожланар экан, дин билан муносабатини қуйидаги тамойилларга асосланган холда амалга ошираётганини кўрсатиб берган эди;
Президент И.А.Каримов “Ўзбекистон ХХI аср бўcғасида: хавфсизликка таҳдид, барқарорлик шартлари ва тараққиёт кафолатлари” номли асарида Ўзбекистон дунёвий давлат сифатида ривожланар экан, дин билан муносабатини қуйидаги тамойилларга асосланган холда амалга ошираётганини кўрсатиб берган эди;
3. Диний қарашларга амал қилувчи фуқароларнинг ҳам, уларга амал қилмайдиган фуқароларнинг ҳам ҳуқуқларини тенг кафолатлаш ҳамда уларни таъқиб қилишга йўл қўймаслик;
4. Маънавий тикланиш, умуминсоний аҳлоқий қадриятларни қарор топтириш ишида турли диний уюшмаларнинг имкониятларидан фойдаланиш учун улар билан мулоқот йўлларини излаш зарурати;
5. Диндан бузғунчилик мақсадларида фойдаланишга йўл қўйиб бўлмаслигини эътироф этиш;
Юқоридагилардан яққол кўриниб турибдики, дунёвий давлат бўлган мамлакатимизнинг динга бўлган сиёсати ўзининг назарий ва методологик ифодасини топган ва улар халқаро хужжатлардаги ҳуқуқий талаб ва сиёсий мақомларга тўла жавоб беради.