Мавзу. «Диншунослик фанининг предмети, мақсади ва вазифалари»

Пайғамбар вафотидан сўнг анча бўйсундирилган қабилалар Мадина шаҳар-давлати янги йўлбошчиси Абу Бакрга тўлов (садақа) бермасликка қарор қилди. Баъзи бир қабилалар ўз сиёсий мустақилликларини қайтариб олишни ўз ораларидан пайғамбарлар чиқариш орқали ифода этдилар. Араб давлати тарихида ушбу воқеалар «Ридда» номи билан аталади. Абу Бакр бундай хатти-ҳаракатларни қатъийлик билан бостирди. Мадина шаҳар-давлатининг араб қабилаларини ўз тасарруфига қайтариш йўлидаги олиб борган урушлари Арабистон ташқарисига чиқиб, аста-секин араб истилоларига айланиб кетди. Бу эса ўз навбатида исломнинг араб миллий динидан жаҳон динига айланишига замин яратиб берди.

• Пайғамбар вафотидан сўнг анча бўйсундирилган қабилалар Мадина шаҳар-давлати янги йўлбошчиси Абу Бакрга тўлов (садақа) бермасликка қарор қилди. Баъзи бир қабилалар ўз сиёсий мустақилликларини қайтариб олишни ўз ораларидан пайғамбарлар чиқариш орқали ифода этдилар. Араб давлати тарихида ушбу воқеалар «Ридда» номи билан аталади. Абу Бакр бундай хатти-ҳаракатларни қатъийлик билан бостирди. Мадина шаҳар-давлатининг араб қабилаларини ўз тасарруфига қайтариш йўлидаги олиб борган урушлари Арабистон ташқарисига чиқиб, аста-секин араб истилоларига айланиб кетди. Бу эса ўз навбатида исломнинг араб миллий динидан жаҳон динига айланишига замин яратиб берди.
• Абу Бакр халифаликка сайлангач, уни мусулмонлар “Халифатар росулуллоҳ” дедилар, яъни росулуллоҳнинг ўринбосари деб атадилар. Абу Бакр вафотидан сўнг халифаликка Абу Бакр васиятига кўра, Умар ибн Хаттоб ўтирди. Энди умар пайғамбарнинг эмас Абу Бакрнинг халифаси эди. Шунинг учун мусулмонлар Умар ибн Хаттобни “Халифата халифатар росулуллоҳ”, яъни пайғамбар ўринбосарининг ўринбосари деб аташлари лозим эди. Бундай қийин талаффуздан қочиш мақсадида Умар ибн Хаттоб ўзини “Амирул мўминийн”, яъни мўминларнинг амири деб атади.

Умар ибн Хаттоб ал-Форуқ (тахминан 585-644) - дастлабки тўрт халифадан иккинчиси, буюк давлат арбоби. Исломни тахминан 616 йилда қабул қилган. Муҳаммад пайғамбарнинг (с.а.в.) яқин сафдошларидан бири ва қайноталари (Ҳафсанинг отаси). Пайғамбар (с.а.в.) олиб борган барча жангларда қатнашган. Абу Бакрнинг халифа бўлиб сайланиши (632 йилда) ташаббускори, унинг яқин маслаҳатгўйи бўлган. 644 йил 7 ноябрда Басра волийси Муғийра ибн Шуъбанинг қули насроний Абу Луълуа Умарга ханжар санчиб яралаган ва шу куни кечқурун Умар 63 ёшда вафот этган. Васиятига кўра, Ойшанинг ҳужрасига, Муҳаммад пайғамбар (с.а.в.) ва Абу Бакр Сиддиқ ёнларига дафн этилган.

• Умар ибн Хаттоб ал-Форуқ (тахминан 585-644) - дастлабки тўрт халифадан иккинчиси, буюк давлат арбоби. Исломни тахминан 616 йилда қабул қилган. Муҳаммад пайғамбарнинг (с.а.в.) яқин сафдошларидан бири ва қайноталари (Ҳафсанинг отаси). Пайғамбар (с.а.в.) олиб борган барча жангларда қатнашган. Абу Бакрнинг халифа бўлиб сайланиши (632 йилда) ташаббускори, унинг яқин маслаҳатгўйи бўлган. 644 йил 7 ноябрда Басра волийси Муғийра ибн Шуъбанинг қули насроний Абу Луълуа Умарга ханжар санчиб яралаган ва шу куни кечқурун Умар 63 ёшда вафот этган. Васиятига кўра, Ойшанинг ҳужрасига, Муҳаммад пайғамбар (с.а.в.) ва Абу Бакр Сиддиқ ёнларига дафн этилган.