Mavzu: Bakteriofaglarni standartlash

Sobiq  Sovet  virusologiyasining  ko’zga  ko’ringan  nomoyondalaridan                  V.  N. Jdanov viruslar organik dunyoning bir qismi bo’lishi bilan birga, boshqa tirik mavjudotlardan  bir  qator  xususiyatlari  bilai  ajralib  turishini  ko’rsatadi.  Viruslar  tarkibida  DNK  yoki  RNK  (ribonuklein  kislota)  uchraydi,  o’z  kattaliklari  bilan  viruslarga  yaqin  turadigan  rikketsiyalar,  xlamidazoolar  va  mikoplazmalarda  esa,  ikkala  tip  nuklein  kislota  uchraydi.  Viruslar  ko’payganda,  ularning  tarkibiy  qismlari  bo’lgan  oqsil  va  nuklein  kislotalari  hujayraning  boshqa-boshqa joylarida hosil bo’lib, virion tashkil topish jarayonida ular qo’shiladi. Viruslar  parazitligi  organizm  hamda  hujayra  darajasida  bo’lmasdan,  balki  genetik  darajada  amalga  oshadi. Viruslar hayotning o’ziga xos shakli bo’lib, maxsus usullar yordamida o’rganiladi.  Viruslarga  qarshi  ko’rash  choralarini  ishlab  chiqish  uchun  ularni  o’ziga  xos  metobolizimini  o’rganish va  viruslar  kimyoterapiyasidan  foydalanish  lozim. Purin,  pirimidin  asoslari analoglar, oksibenzilimidazol tipidagi birikmalar, interferronni qo’llanishga intilishlar  viruslar kimyoterapiyasidagi dastlabki qadamlardandir.