16
I. A. Karimov. “Barkamol avlod – O’zbekiston taraqqiyoti poydevori”. Oliy majlisning IX sessiyasida
so’zlagan nutqi. // “Xalq so’zi”. 1997 yil 29 avgust.
25
3 Aholini ijtimoiy himoya qilish tadbirlarini amalga oshirish
yuzasidan xorijiy mamlakatlar tajribasi
Ma’lumki, ijtimoiy himoya va ijtimoiy ta’minot tushunchalari bir-
biridan farq qiladi. Ijtimoiy himoya fuqarolarning nafaqat ijtimoiy ta’minotini,
shuningdek mehnatni muhofaza qilish va bandlik masalalari, sog‘liqni saqlash
va atrof-muhim salomatligini ta’minlash, ish haqi to‘lashining minimal
kafolatlari va inson hayot va faoliyatini ta’minlaydigan boshqa huquqiy
kafolatlarni o‘z ichiga qamrab oladi.
Ijtimoiy himoya va uning ilmiy talqini mazkur tushunchaga nisbatan
yondoshuv va o‘ziga xos ta’limotlarni yuzaga keltirdi.
Rivojlangan Yevropa mamlakatlarida aholini ijtimoiy himoya qilishning
o‘ziga xos shakl va vositalari tizimlari tarkib topgan bo‘lib, ular o‘zaro
qo‘shilgani holda ayrim mamlakatlardagi ijtimoiy himoyalashga oid bo‘lgan
o‘ziga xos modellarni tashkil qiladi. Bunday ijtimoiy himoya modellarining
o‘ziga xos xususiyatlari ijtimoiy himoyaga muhtoj qatlamlar doirasini
belgilanishidagi, ijtimoiy himoya turlari va shakllaridagi, yordam ko‘rsatishning
moliyaviy manbalaridagi va boshqa jihatlaridagi o‘ziga xoslikda ifodalanadi.
Yevropa ittifoqi mamlakatlarida “Beveridje” modeli deb nomlanuvchi ijtimoiy
himoyalash tizimi, Titmuss tomonidan “yutuqlar” modeli deb nomlanuvchi
ijtimoiy himoya modeli mavjud.
Xorijiy sotsiolog olimlarining talqini bo‘yicha ijtimoiy himoya ta’limotlari
orasida dunyoda eng keng tarqalgani Esping-Andersen ta’limoti bo‘lib, u
ijtimoiy himoyaning 3 ta asosiy modelini taklif etgan: liberal, korporativ va
sotsial-demokratik model.
AQSh, Kanada, Avstraliya, Buyuk Britaniya kabi mamlakatlarda keng
tarqalgan liberal model xususiy mulk va nodavlat sektorining ta’siri va bozor
munosabatlarining rivojlanishi jarayonlari bilan hamohangdir. Davlatning bozor
munosabatlariga ma’muriy-huquqiy ta’sir mexanizmlarining kamaytirilishi,
asosan makroiqtisodiyot sektorini boshqarishi va mamlakat yalpi ichki
26
mahsulotini ishlab chiqarishdagi ulushining kamligi bilan xarakterlanadigan
mazkur modelda fuqarolarning ijtimoiy himoyasi takomillashgan sug‘urta
tizimlari hamda davlatning minimal ijtimoiy kafolatlarni ta’minlashi orqali
amalga oshiriladi. Qoida tariqasida, ijtimoiy sug‘urta hisobidan beriladigan
to‘lovlar miqdori unchalik katta bo‘lmaydi, soliq va boshqa majburiy to‘lovlar
hisobiga shakllantirilib, davlat byudjetidan moliyalashtiriladigan transfert
to‘lovlar, ya’ni aholining muayyan kam ta’minlangan va ehtiyojmand toifasini
qo‘llab-quvvatlashga qaratilgan nafaqalar va subsidiyalar miqdorlari ham kam
bo‘ladi. Moddiy yordam faqatgina manzilli va aniq yo‘naltirilgan tarzda amalga
oshiriladi.
Korporativ
(konservativ)
model
ijtimoy
yo‘naltirilgan
bozor
munosabatlariga ega bo‘lgan mamlakatlar uchun xarakterli. Kontinental
Yevropa davlatlari - Avstriya, Germaniya, Italiya, Frantsiyada mazkur model
rivojanlangan bo‘lib, bunda: davlatning ijtimoiy sohaga aloqasi va ta’siri
kuchliroq bo‘ladi. Ijtimoiy sohaga ajratiladigan mablag‘lar miqdori xodimlar va
ish beruvchilarning ijtimoiy sug‘urta badallari hajmiga teng bo‘ladi,
mablag‘larni taqsimlashning asosiy yo‘nalishlari davlat nazorati ostida bo‘ladi.
Shu bilan birga davlat fuqarolarga moddiy yordamni ko‘rsatishda nodavlat
sug‘urta tizimlariga topshirishga harakat qiladi. Shunga ko‘ra, ijtimoiy nafaqalar
miqdori xodimlarning ish haqi va ijtimoiy sug‘urtaga ajratiladigan badallari
miqdoriga bog‘liq bo‘ladi.
Sotsial-demokratik modelda aholi ijtimoiy himoyasida davlat yetakchi
o‘rinni egallaydi. Bunda davlat ijtimoiy siyosatining ustuvor yo‘nalishlari bo‘lib
aholi daromadlarini mo‘tadillashtirish va umumiy bandlik darajasini ta’minlash
hisoblanadi. Mazkur model asosan Shvetsiya, Norvegiya, Finlyandiya, Daniya,
Niderlandiya va Shveytsariya kabi mamlakatlarda keng rivojlangan. Ijtimoiy
sohani moliyalashtirish manbai asosan soliqlar hisobiga qo‘llab-quvvatlanadigan
iqtisodiyotning davlat sektori hisoblanadi.
Dunyoda ijtimoiy himoyaning rivojlangan va namunali modeli sifatida
Shvetsiya tajribasi tan olingan.
27
Yuqorida qayd etilgan uch model jahonning biron-bir mamlakatida sof
holda uchramaydi. Ijtimoiy davlatning «ideal tiplari» sifatida qaraladigan bu
modellarning har biri o‘z afzalliklari va kamchiliklariga egadir. Amalda liberal,
korporativ va sotsial-demokratik modellar unsurlarining muayyan uyg‘unligi
ko‘p kuzatiladi. Masalan, Kanadada sug‘urta pensiyasi bilan bir qatorda «xalq
pensiyasi» ham mavjuddir. Shunga o‘xshash pensiya Avstraliyada ham joriy
etilgan. AQShda ijtimoiy sug‘urta kassalaridan tashqarida to‘lanadigan juda
ko‘p nafaqalar mavjud. Bu yerda moddiy yordam ko‘rsatishning 100 ga yaqin
dasturlari amal qiladi. Ularning aksariyat qismi besh federal vazirlik (sog‘liqni
saqlash va ijtimoiy xizmatlar vazirligi, qishloq xo‘jalik vazirligi, mehnat
vazirligi, uy-joy qurilishi va shaharni rivojlantirish vazirligi, ichki ishlar
vazirligi), shuningdek iqtisodiy imkoniyatlar bo‘yicha qo‘mita, faxriylar ishlari
boshqarmasi, Temiryo‘lchilar pensiya ta’minoti kengashi va Noharbiy xizmat
komissiyasi homiyligida amalga oshiriladi.
Ijtimoiy yo‘naltirilgan bozor munosabatlariga ega bo‘lgan ko‘pgina
mamlakatlarda minimal daromad yoki tirikchilik kechirishning eng kam
miqdorlari haqidagi qonunlar qabul qilingan. Masalan, Daniyada 1933 yilda,
Buyuk Britaniyada — 1948 yilda, Germaniyada 1961 yilda, Gollandiyada 1963
yilda, Belgiyada 1974 yilda, Irlandiyada 1977 yilda, Shvetsiyada 1982 yilda,
Lyuksemburgda 1986 yilda, Frantsiyada 1988 yillarda bunaqa qonunlar qabul
qilingan. Unga muvofiq beriladigan nafaqalar barcha muxtoj fuqarolarga
taalluqli. Asosiy shart – jami daromad hajmi muayyan miqdordan oshiqcha
bo‘lishi kerak emas. Ko‘pincha, jami daromad tarkibiga bolalar uchun nafaqalar,
aayrim davlatlarda esa aliment yoki turar-joy kompensatsiya to‘lovlari ham
kiritilmaydi.
Ko‘pchilik mamlakatlarda kam ta’minlangan aholini ijtimoiy himoyalash
maqsadida eng kam oylik ish haqi va iste’mol tovarlari miqdoridan kelib chiqib,
uni indeksatsiyalash to‘g‘risidagi qonunlar qabul qilingan. Ayrim davlatlar –
AQSh,
Kanada,
Frantsiya,
Shveytsariyada
esa
indeksatsiya
barcha
mehnatkashlar qatlamini emas, balki yollanma ishchilarning muayyan bir
28
qismini qamrab oladi. Hozirgi kunda ko‘pchilik Yevropa Ittifoqi mamlakatlarida
oila daromadlarini oshirishga qaratilgan dasturlar kuchga kirganligi bilan bu
tadbirlar nafaqat davlat, shuningdek mahalliy ahamiyatga molik masalalar
sifatida ko‘rilayotganligi e’tiborga loyiqdir.
1970 yilga qadar Daniyada oilalarga nafaqa berilmagan. Mazkur yildan
boshlab esa ularning joriy qilinishi ijtimoiy himoyaning bir turi sifatida qabul
qilindi. 1987 yilning 1 iyulidan boshlab esa bolalarga beriladigan nafaqalar
ijtimoiy himoya bo‘yicha mas’ul bo‘lgan Ijtimoiy masalalar Vazirligi
vakolatidan milliy soliq xizmatiga o‘tkazilgan.
Umuman olganda, ijtimoiy soha butun dunyoda jahon jamoatchiligining
nigohidagi dolzarb masalalardan hisoblanadi. 1966 yilda Birlashgan Millatlar
Tashkiloti tomonidan qabul qilingan “Iqtisodiy, ijtimoiy va madaniy huquqlar
to‘g‘risidagi xalqaro Pakt” fuqarolarning ijtimoiy sohadagi ehtiyojlarini xalqaro-
huquqiy jihatdan tartibga solishda muhim hujjat bo‘ldi. Pakt ijrosini ta’minlash
uni ratifikatsiya qilgan davlatlar uchun majburiy sanaladi.
Yevropa
Ittifoqi
davlatlarida
fuqarolarning
ijtimoiy
himoyasini
ta’minlashda 1989 yildagi “Yevropa sotsial Xartiyasi” katta ahamiyatga ega.
Xartiya qoidalari 3 may 1995 yilda yangi tahrirda ishlab chiqildi. Unda ham
band aholi sifatida, ham ishsiz shaxs maqomiga ega bo‘la turib, fuqarolarning
ijtimoiy ta’minot olishga bo‘lgan asosiy huquqlari qayd etilgan. Xartiya unga
qo‘shilgan davlatlarga o‘z fuqarolarining chet eldagi ijtimoiy ta’minotini
kafolatlash bilan bog‘liq ikki tomonlama shartnomalarni tuzishga huquqiy shart-
sharoit yaratdi.
Xususan, yangilanish va o‘zgarishlar jarayonining huquqiy asoslarini
belgilab beruvchi qonunchiligimizda xalqaro normalarning o‘z ifodasini topib
borayotganligi ijobiy natijalar berib, bu hol milliy qonunchiligimizning xalqaro
huquqiy hujjatlarga monandligini ta’minlamoqda.
Ijtimoiy adolat va fuqarolarning ijtimoiy sohadagi huquq va manfaatlarini
dunyo miqyosida himoyalash siyosatini BMTning ixtisoslashgan tashkiloti –
Xalqaro Mehnat Tashkiloti amalga oshirib kelayotgan bo‘lsa, ijtimoiy himoya
29
sohasida O‘zbekiston Respublikasi tomonidan bugungi kunda 13 ta konventsiya
va tavsiyalar imzolangan, O‘zbekiston Respublikasi “Iqtisodiy, ijtimoiy va
madaniy huquqlar to‘g‘risida”gi xalqaro Paktni 1995 yilda ratifikatsiya qildi,
Xalqaro Mehnat Tashkilotiga a’zo bo‘ldi.
O‘zbekiston Respublikasi xalqaro huquqning teng huquqli a’zosi va o‘z
milliy qonunchiligida shuningdek chet el fuqarolarining, fuqaroligi bo‘lmagan
shaxslarning ham ijtimoiy himoyasi va ta’minotidan foydalanish huquqlarini
kafolatlab qo‘ygan. Masalan, 1993 yilda qabul qilingan “Fuqarolarning davlat
pensiya ta’minoti to‘g‘risida”gi O‘zbekiston Respublikasi Qonunining 1-
moddasidayoq quyidagicha keltirilgan: O‘zbekiston Respublikasi fuqarolari
ushbu Qonunda nazarda tutilgan tartibda davlat tomonidan pensiya bilan
ta’minlanish huquqiga egadirlar. Respublika hududidan tashqarida yashab
turgan O‘zbekiston Respublikasining fuqarolarini pensiya bilan ta’minlash
davlatlararo bitimlar (shartnomalar) asosida amalga oshiriladi. O‘zbekiston
Respublikasida doimiy yashab turgan chet el fuqarolari va fuqaroligi bo‘lmagan
shaxslar, basharti, davlatlararo bitimlar (shartnomalar)da o‘zgacha qoidalar
nazarda tutilmagan bo‘lsa, O‘zbekiston Respublikasi fuqarolari bilan teng
ravishda pensiya olish huquqiga ega bo‘ladilar.
Bu kabi qoidalar nafaqa ta’minotiga oid qonunchilikda bevosita
ko‘rsatilmagan bo‘lsa ham O‘zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasining 18-
moddasiga analogiya qilgan holda bu huquq chet el fuqarolariga ham tegishli
ekanligini tushunish qiyin emas.
Umuman olganda O‘zbekiston Respublikasi fuqarolarning ijtimoiy
ta’minoti bilan bog‘liq nafaqat BMT yoki XMT hujjatlariga, shuningdek MDH
doirasida qabul qilingan hujjatlarga ham qo‘shilgan.
Ijtimoiy himoya masalalarini yo‘lga qo‘yish, amalga oshirishga oid xalqaro
andozalar va yo‘l-yo‘riqlar, shuningdek, boshqa mintaqaviy xalqaro tashkilotlar
tomonidan qabul qilingan xalqaro huquqiy hujjatlarda ham nazarda tutilgan
17
.
17
Кисилев И.Я. Сравнительное и международное трудовое право. Уч. пособ. – Дело, 1999. – 447-585-
бетлар
30
Huquqshunos olim Y.Tursunovning qayd etishicha, MDH ramkasida
keyingi yillar davomida mintaqaviy mehnat bozorini vujudga keltirish, mehnat
resurslarini ayirboshlash, yagona qonunchilik bazasini yaratish yuzasidan
muayyan ishlar amalga oshirildi. Ana shu maqsadlarda mintaqaviy migratsiya
jarayonlari hamda migrant mehnatkashlar huquqlarini himoya qilishga taalluqli
hujjatlar qabul qilindi.
Masalan, 1992 yil 13 martdagi “MDH mamlakatlari fuqarolarining pensiya
ta’minoti to‘g‘risidagi Bitim”, 1994 yildagi “Mehnat migratsiyasi va migrant
mehnatkashlar ijtimoiy himoyasi to‘g‘risida”gi Bitimlarga qo‘shilgan. Bundan
tashqari, hozirgi vaqtda O‘zbekiston Respublikasi Moldova, Gruziya va
Ozarboyjon Respublikalari bilan ikki tomonlama bitimlarga ega. Bu bitimlarda
boshqa davlat fuqarosiga o‘z fuqarosi bilan teng ravishda ijtimoiy ta’minot, shu
jumladan pensiya olish huquqi ko‘zda tutilgan (Masalan, pensioner bir
Respublikadan boshqasiga ko‘chib o‘tganda unga pensiya yangi turar-joyda
oldingi turar-joydan pensiya to‘lash to‘xtatilgan oydan keyingi oydan boshlab,
biroq ro‘yxatdan o‘tgan yoki yashash guvohnomasini olgan oydan oldingi,
ammo ko‘pi bilan 6 oyga tayinlanadi. Shartnoma tuzilmagan boshqa davlatlar
hududidan ko‘chib kelgan fuqarolar uchun, agar ular ko‘chib kelganlaridan
keyin ishlagan bo‘lsalar, pensiya miqdori ko‘chib kelgandan keyingi ish haqidan
hisobanadi).
Huquqshunos olim D.Ahmedov ta’kidlaganidek, O‘zbekiston davlati
yuqorida qayd etilgan xalqaro huquqiy hujjatlar talablarini bajarish yo‘lida izchil
va muntazam siyosat yuritib kelmoqda. Bunda asosan quyidagi uch jihatga
e’tibor qaratilgan:
– birinchidan, aholini ijtimoiy himoyalash va ijtimoiy ta’minlashga oid
bo‘lgan huquqiy tizim hamda qonunchilik bazasining xalqaro huquqiy
andozalariga muvofiqligini ta’min etish;
– ikkinchidan, aholi muhtoj tabaqalari ijtimoiy ehtiyojlarini, minimal
darajada bo‘lsa-da, qondiradigan, ijtimoiy muhofazalash tadbirlarini samarali
31
amalga oshira oladigan davlat organlari tizimini, ularning samarali ish rejimini
ta’minlay olish;
– uchinchidan, ijtimoiy himoyalash sohasidagi ijtimoiy mezonlarning
yaratilishi, bu mezonlarning ijtimoiy adolat, insonparvarlik printsiplariga to‘la
mos bo‘lishiga erishish.
Mamlakatimiz Prezidenti I.A.Karimov qayd etganidek: “O‘zbekiston
suveren davlat sifatida ochiq iqtisodiyotni vujudga keltirish sohasida faol ish
olib bormoqda. Mamlakatning jahon xo‘jalik aloqalarida, xalqaro mehnat
taqsimotida keng miqyosda ishtirok etishi ochiq turdagi iqtisodiyotni barpo
etishning asosidir. Biz iqtisodiy islohotlarni chuqurlashtirish, ijtimoiy
yo‘naltirilgan bozor iqtisodiyotini shakllantirish tadbirlarini izchillik bilan
amalga oshirmoqdamiz”
18
.
Umuman olganda, O‘zbekiston Respublikasi qonunchiligida bo‘lganidek,
MDHning boshqa aksariyat mamlakatlari qonunchiligida, avvalo ularning
Konstitutsiyalarida ham davlat xalqning farovonligini oshirish, hayot darajasini
ta’minlash va ijtimoiy himoyasini yo‘lga qo‘yish, har bir fuqaroning ijtimoiy
ta’minot olish huquqlarini kafolatlab qo‘ygan.
Davlatni ijtimoiy, iqtisodiyotini esa ijtimoiy yo‘naltirilgan degan
tushunchalar bilan qabul qilish an’anaga aylanmoqda. Bunga odatda Sobiq
ittifoq tanazzulidan keyingi yuzaga kelgan ijtimoiy muammolar va ularning
o‘tkirligi, kechiktirib bo‘lmaydigan ijtimoiy siyosat yuritish ehtiyojining
mavjudligi bilan izohlanadi.
MDH mamlakatlarining aksariyati uchun xos bo‘lgan xususiyat sifatida
aholini ijtimoiy himoyalashning sug‘urta tizimlarini kengaytirish tamoyili rivoj
topmoqda.
Ittifoq davlatlari jumladan, Markaziy Osiyo va xususan O‘zbekiston
Respublikasida, mustaqillikni mustahkamlash, yangi iqtisodiy tizimning
shakllanishi ijtimoiy himoya qilish, xususan pensiya ta’minoti borasida bir qator
18
Каriмоv I. A. O’zbekiston iqtisodiy islohotlarni chuqurlashtirish yo’lida. Asarlar to’plami. 3-jild. – Т.:
“O’zbekiston”, 1995, – 104-bet.
32
tadbirlarni amalga oshirish, pensiya va nafaqa ta’minoti tizimini takomillashtirib
borishga bo‘lgan talabni kuchaytiradi.
Davlat pensiya va nafaqa ta’minoti majburiy davlat ijtimoiy sug‘urta
badallari hisobidan aholining ijtimoiy zaif qatlamlariga pulli to‘lovlar vositasida
ko‘rsatiladigan yordamdir. Bu yordam ularning zarur turmush darajasini
kafolatlaydi. Bu to‘lovlar ish beruvchilar va mehnatkashlarning sug‘urta
badallari, davlat tomonidan ajratiladigan dotatsiyalar hisobiga moliyalashtiriladi.
Bulardan tashqari jamoa ijtimoiy sug‘urtasi va shaxsiy sug‘urta tizimlari
ham mavjud. Jamoa sug‘urtasi, majburiy yoki ixtiyoriy ravishda amalga
oshirilishi mumkin. Bunda ish beruvchilar va mehnatkashlarning sug‘urta
badallari to‘lov manbalari bo‘lib xizmat qiladi. Shaxsiy sug‘urta esa ixtiyoriy
ravishda, fuqarolarning sug‘urta badallari hisobiga amalga oshiriladi.
Jahon tajribasi shuni kÿrsatmoqdaki, bozor iqtisodiyoti tizimi aholining
kam ta’minlangan, nogiron, qarib qolganlar turmush darajasini yaxshilash va
pasayishini oldini olish borasida doimiy ravishda ish olib borish va sug‘urta
tizimlarini rivojlantirish zaruriyatini vujudga keltiradi.
Aholi salmog‘ini qarishi bilan belgilanayotgan demografik vaziyatning
o‘zgarishi ham (BMTning taxliliga ko‘ra 2040 yillarga borib pensionerlar
salmog‘i mehnatga layoqatli aholi salmog‘iga nisbatan ikki barobar ortar ekan)
xozirgi vaqtda ijtimoiy himoya va pensiya ta’minotiga va ularni islox qilishga
jahon hamjamiyati tomonidan bo‘layotgan qiziqishning yanada oshishiga sabab
bo‘lmoqda.
Ixtiyoriy pensiya ta’minoti Rossiya pensiya tizimining uzviy tarkibiy qismi
hisoblanadi va nodavlat pensiya fondlarida pensiya jamg‘armalarini faqat ish
beruvchilar yoki fuqarolarning qo‘shimcha ixtiyoriy badallari hisobidan
shakllantirishni nazarda tutadi. U har xil shakllarda, jumladan: ayrim korxonalar
va tashkilotlar, ishlab chiqarish tarmoqlarining pensiya tizimlari, o‘z foydasi
yoki o‘z yaqinlarining foydasiga badallar kirituvchi ayrim fuqarolarning pensiya
ta’minoti shaklida amalga oshiriladi. Shartlari qonunda belgilab qo‘yilgan davlat
33
majburiy pensiya ta’minotidan farqli ravishda, ixtiyoriy pensiya ta’minotining
shartlari omonatchi bilan fond o‘rtasida tuzilgan shartnoma bilan belgilanadi.
Nodavlat pensiya fondlarida mablag‘larni hozirgi vaqtda ishlayotgan
fuqarolar ham, doimiy ravishda badallar kiritish uchun yetarli daromadga ega
bo‘lgan fuqarolar ham jamg‘arib borishlari mumkin. Pensiya fondlari bir
martalik tushumlarga ega mijozlarning ehtiyojlarini qondiruvchi variantlarni
ham taklif etadi.
MDH davlatlari pensiya ta’minoti tizimida o‘ziga xos muammolar ham
mavjud. Kamida uch oylik pensiyalarni to‘lashni ta’minlovchi zaxira fondining
yo‘qligi, majburiy pensiya badallari miqdorining nisbatan yuqoriligi, pensiya
fondiga majburiy badallar to‘lashdan bosh tortish, tadbirkorlik faoliyati bilan
band bo‘lgan yoki ishlash uchun boshqa mamlakatlarga jo‘nab ketuvchi
shaxslarning majburiy badallar to‘lash tartibi va miqdorini belgilovchi qonun
hujjatlarining yo‘qligi, pensiya fondi mablag‘larining ishlamagan shaxslarga
(bolalikdan nogironlarga, 16 yoshgacha bo‘lgan nogironlarga, yolg‘iz qariya
fuqarolarga) ijtimoiy nafaqa to‘lash tarzida sarflanishi kabilar shular
jumlasidandir.
Bu kabi muammolar Respublikamiz pensiya ta’minotiga ham yot emas.
Ularni hal etish maqsadida aholining pensiya ta’minotini takomillashtirish
bo‘yicha kontsepsiyasini ishlab chiqib, tasdiqlash zarur. Unda pensiya
sug‘urtasini davlat shakli bilan bir qatorda nodavlat shakllarini ham joriy etish
zarur hamda «Nodavlat pensiya fondlari to‘g‘risida»gi qonunni qabul qilish
borasida ish olib borilishi maqsadga muvofiqdir.
Hozirgi kunda bozor iqtisodiyotiga o‘tish jarayonida aholining ijtimoiy
himoyasini ta’minlash davlatimiz siyosatining muhim yo‘nalishiga aylanganligi
barchamizga ma’lum. Mamlakatda o‘tkazilayotgan barcha islohotlarning asl
maqsadi ham insonga munosib turmush sharoitini yaratib berishdan iboratdir.
Bu istaklarni amalga oshirishda byudjetdan tashqari fondlarning o‘rni
beqiyosdir. Shu munosabat bilan Prezidentimiz I. Karimov byudjetdan tashqari
fondlarning rivojlanishiga katta e’tibor qaratmoqda.
34
Ijtimoiy himoyaga ehtiyojmand bo‘lgan aholi qatlamini yashash sharoitini
yaxshilash uchun barcha imkoniyatlarni yaratish, ta’lim sohasiga, sog‘liqni
saqlash sohasiga katta e’tibor berish, moddiy tomondan mablag‘ bilan
ta’minlash, bandlikka ko‘maklashish bo‘yicha samarali ishlarni amalga oshirish
aholini ijtimoiy himoya qilishda katta ahamiyatga egadir.
Byudjetdan tashqari fondlarning rivojlantirilishi xorijiy davlatlar
tajribalari hamda Respublikamizda amalga oshirilib kelinayotgan bir qancha
islohotlarning samarali olib borilayotganligi mahsulidir.
Do'stlaringiz bilan baham: |