MATLAB sistеmasi - kompyutеrda turli yo’nalishdagi: mexanika,
matematika, fizika, muxandislik va boshqaruv masalalarini yechish, turli xil
mexanik, energetik va dinamik sistemalarni modellashtirish, loyihalash, tavsiflash
va tahlil qilish masalalarining aniq, tеz, samarali hal etish uchun mo’ljallangan
sistеma va turli xil sohali foydalanuvchilarga muljallangan dasturlash tilidir.
MATLAB tizimining yaratilishi professor Kliv B.Mouler (Clive B.Mouler)
va MathWorks firmasi prezidenti Djek Litl (Jack Little) lar faoliyati bilan bog’liq.
Bir necha yillar Nyu-Mexiko, Michigan va Stenford universitetlarining matematika
kafedrasi va kompyuter markazlarida ishlagan Kliv Mouler, keyinchalik faoliyatini
MathWorks firmasida davom ettirgan. 1984-yilda u, Fortran tizimida matrisali
hisoblashlar va chiziqli algabra masalalarini yechish paketlarini yaratish ishlarida
qatnashgan va birinchi marta "MATLAB" atamasini kiritgan. “MATLAB” so’zi
inglizcha “Matrix Laboratory” so’zlarining qisqartirilgan ifodasidir.
Dastlab, MATLAB paketi matrisali hisoblashlar, dasturlar kutubxonasi uchun
qulay qobiq sifatida qo’llanilgan bo’lsa, keyinchalik yuzlab yuqori malakali
matematiklar va injener-texnik dasturchilar tajribasida, o’ziga xos laboratoriya
sharoitida uning imkoniyatlari ancha kengaydi va hozirga kelib, ilmiy-texnikaviy
dasturlash tili sifatida kompyuter algebrasi tizimlarining ilg’or vakillaridan biriga
aylandi.
MATLAB tizimining integrallashgan muhiti(interfeysi) universal-interfaol
rejimda ishlaydi. Bir tomondan, MATLAB tizimidan dasturlash tili sifatida
foydalanib, hisoblash jarayonlarini o’ta tez va yuqori aniqlikda olish mumkin bo’lsa,
ikkinchi
tomondan,
virtual
laboratoriya
sifatida
yuqoridagi
tizimlarni
modellashtirish, loyihalash, tavsiflash va tahlil qilish mumkin. Bundan tashqari,
MATLAB dasturiy tizimi bilan Microsoft Office, Maple sistemasi va boshqa bir
qancha dasturlarga bevosita bog’lash orqali shu dasturlarda ishchi varag’ida
MATLABda mavjud buyruqlardan “jonli” ravishda foydalanish mimkin. Masalan
Microsoft Office Excelda MATLAB buyruqlaridan foydalanish orqali undagi
ishlarni osonlashtirish mumkin. Microsoft Office Wordda(Word+Notebook) esa
MATLAB tizimi buyruqlaridan foydalanib, “jonli” elektron darsliklar, qo’llanmalar,
prezentatsiyalar va turli ko’rinishdagi “jonli” elektron hujjatlar yaratish imkoniyatlari mavjud.
33. Fizik jarayonlarning differensial tenglamlar bilan ifodalanishi
Differensial tenglamalar va ularning sistemalarini yechish uchun MATLAB paketida quyidagi funksiyalar tashkil qilingan: ode 45( f , interval, X0, options), ode 23( f , interval, X0, options), ode113( f , interval, X0, options), ode15s( f , interval, X0, options), ode 23s( f , interval, X0, options), ode 23t( f , interval, X0, options), ode 23tb( f , interval, X0, options). Bu funksiyalarning kirish parametrlari: f - vektor funksiya bo`lib, x f x t ( , ) tenglamani hisoblash uchun qo`llanilgan; X0 - boshlang’ich shart vektori; interval- ikkita sondan iborat massiv bo`lib, differensial tenglama yoki sistemaning integrallash intervalini aniqlaydi; options- differensial tenglama yoki ularning sistemalarini yechishning borishini boshqarish parametri. Barcha funksiyalar quyidagi natijalar chiqaradi: T massiv – yechim izlanayotgan to`rning koordinatalari. X matritsa – i – ustuni yechim vektorining Ti bo`lakdagi qiymati. Ode 45 funksiyada to`rtinchi-beshinchi tartibli Runge-Kutta usuli, ode 23 da ikkinchi – uchinchi tartibli Runge-Kutta usuli, ode 113 funksiyasida esa Adams usuli kiritilgan. Qattiq sistemalarni yechishga mo`ljallangan funsiyalar ode 15s , ya’ni bu funksiyada Gir usuli kiritilgan. Rozenbrok usuli ode 23s funksiyasida, qattiq sistemaning yanada yuqori aniqlikdagi yechimini olish uchun ode 15s funksiyasini qo`llash mumkin
34. Matlabda xususiy hosilali tenglamalarni yechish
1 – ta’rif. Differensial tenglama deb erkli o’zgaruvchi x, noma’lum y=f(x) funksiya va uning u' , u '’ ,.....,u (n) hosilalari orasidagi bog’lanishni ifodalaydigan tenglamaga aytiladi. Agar izlangan funksiya y=f(x) bitta erkli o’zgaruvchining funksiyasi bo’lsa, u holda differensial tenglama oddiy differentsial tenglama, bir nechta o’zgaruvchilarning funksiyasi bo’lsa u=U(x1, x2,...., xn) xususiy hosilali differensial tenglama deyiladi. 2-ta’rif. Differensial tenglamaning tartibi deb tenglamaga kirgan hosilaning eng yuqori tartibiga aytiladi. 3-ta’rif. Differensial tenglamaning yechimi yoki integrali deb differensial tenglamaga qo’yganda uni ayniyatga aylantiradigan har qanday y=f(x) funksiyaga aytiladi. Birinchi tartibli differentsial tenglama umumiy holda quyidagi ko’rinishda bo’ladi. F (x,y, y )=0 (2.1) Agar bu tenglamani birinchi tartibli xosilaga nisbatan yechish mumkin bo’lsa, u holda y =f(x,y) (2.2) tenglamaga ega bo’lamiz. Odatda, (2.2) tenglama hosilaga nisbatan yechilgan tenglama deyiladi. (2.2) tenglama uchun yechimning mavjudligi va yagonaligi haqidagi teorema o’rinli : Teorema. Agar (2.2) tenglamada f(x,y) funksiya va undan y bo’yicha olingan df/dy xususiy hosila X0Y tekisligidagi (x0,y0) nuqtani o’z ichiga oluvchi biror sohada uzluksiz funksiyalar bo’lsa, u holda berilgan tenglamaning y(x0)=y0 shartnii qanoatlantiruvchi birgina y=(x) yechimi mavjud. x=x0 da y(x) funksiya y0 songa teng bo’lishi kerak degan shart boshlang’ich shart deyiladi: y(x0)=y0 4 – ta’rif. Birinchi tartibli differensial tenglamaning umumiy yechimi deb bitta ixtiyoriy C o’zgarmas miqdorga bog’liq quyidagi shartlarni qanoatlantiruvchi y=(x,с) funksiyaga aytiladi: a) bu funksiya differensial tenglamani ixtiyoriy с da qanoatlantiradi; b) x=x0 da y=y0 boshlang’ich shart har qanday bo’lganda ham shunday с=с0 qiymat topiladiki, y=(x,с0) funksiya berilgan boshlang’ich shartni qanoatlantiradi. 5 – ta’rif. Umumiy yechimni oshkormas holda ifodalovchi F(x,y,с)=0 tenglik (1.1) differentsial tenglamaning umumiy integrali deyiladi. 6 – ta’rif. Ixtiyoriy с - o’zgarmas miqdorda с=с0 ma’lum qiymat berish natijasida y=(x,с) umumiy yechimdan hosil bo’ladigan har qanday y=(x,с0) funksiya xususiy yechim deyiladi. F(x,y,с0) - xususiy integral deyiladi. 7-ta’rif. (2.1) differensial tenglama uchun dy/dx=с=const munosabat bajariladigan nuqtalarning geometrik o’rni berilgan differensial tenglamaning izoklinasi deyiladi.
35. Matlabda Oddiy differensial tenglamalar sistemasini integrallash
MATLAB tizimi shunday ishlab chiqilganki, hisoblashlarni, foydalanuvchi dasturini tayyorlamasdan to‘g‘ridan-to‘g‘ri bajarish mumkin. Bunda Matlab superkalkulьyator vazifasini bajarib, qatorli komanda rejimida ishlaydi. Masalan, >>2+3, ans=5; >>2*3, ans=6 va xokazo.
Tizimda ishlash muloqotli (dialogli) tavsifga ega bo‘lib, “savol berildi – javob olindi” qoidasi bo‘yicha ishlanadi. YA’ni foydalanuvchi klaviatura yordamida hisoblanishi lozim bo‘lgan ifodani kiritadi, tahrir qiladi (agar lozim bo‘lsa) va kiritishni ENTER klaviaturasini bosish bilan yakunlaydi.
Umuman olganda, ma’lumotlarni kiritish va hisoblashlarni amalga oshirish quyidagicha amalga oshiriladi:
Boshlang‘ich ma’lumotlarni kiritishni ko‘rsatish uchun >> belgidan foydalaniladi;
Ma’lumotlar oddiy yozuvli tahrir yordamida kiritiladi;
Biror bir ifoda hisoblash natijasini blokirovka qilishuchun mazkur ifodadan keyin - ; (nuqta vergul) qo‘yiladi;
Hisoblashlar natijasini ko‘rsatuvchi o‘zgaruvchi aniqlanmagan bo‘lsa, u holda Matlab tizimi bunday o‘zgaruvchi deb ans oladi;
O‘zlashtirish amali sifatida juda ko‘plab dasturlash tillari kabi : = belgi emas, balki matematikadagi oddiy = ni o‘zi olinadi;
Sozlangan funksiyalar (masalan, sin) yozma harflar bilan yoziladi hamda ularning argumentlari oddiy qavslar ichida yoziladi;
Hisoblashlar natijasi yangi qatorda >> belgisiz chiqadi;
Muloqot “Savol berildi – javob olindi” ko‘rinishida amalga oshadi.
Ma’lumki, juda ko‘plab matematik tizimlarda, agar u son bo‘lmasa, u holda sin(v) va exr(v) ifodalarni hisoblab bo‘lmaydi, ya’ni tizim bunday ifodalarni xato deb beradi. Matlabda esa agar berilgan o‘zgaruvchi vektor bo‘lsa, natija ham mazkur o‘lchamdagi vektor bo‘ladi, agar matritsa bo‘lsa, natija ham matritsa bo‘ladi.
Komandali rejimda bir qatordagi belgilarning maksimal soni – 4096, m – fayllarda esa chegaralanmagan.
Barcha matematik tizimlarning markaziy tushunchasi bu matematik ifodalardir. Ma’lumki, ular ustida amallar bajarilayotganda, asosan ularning sonli qiymatlaridan foydalaniladi (kam holatlarda belgi ko‘rinishlaridan ham foydalaniladi).
Matlab ham matematik tizim bo‘lgani uchun bu erda ham asosiy tushuncha matematik ifodalardir. Matlabda matematik ifodalarni ifodalashni qarab chiqaylik. Matlabda ifodalar bir qator ko‘rinishida ifodalanib, sonlarni butun qismlarini ajratish uchun verguldan emas balki nuqtalardan foydalaniladi. Quyida ba’zi bir ifodalarni Matlab va oddiy matematikadagi ifodalanishini ko‘rib chiqamiz:
Matlabda Matematikada
2+3 2+3
2^3*sqrt(y)/2; 23√y/2
2.301*sin(x); 2,301sin(x)
4+exp(3)/5; 4+e3/5
Matematik ifodalar sonlar, konstantalar, o‘zgaruvchilar, operatorlar, funksiyalar va turli xil maxsus belgilar ustiga quriladi. Ilgari aytib o‘tganimizdek, nuqta vergul, ya’ni ; belgi natijani chiqishini blokirovka qiladi, ammo ans maxsus o‘zgaruvchi yordamida natijani olishimiz mumkin.
Son – Matlab tilining eng oddiy ob’ektlaridan biri bo‘lib, u miqdoriy ma’lumotlarni ifodalab beradi. Sonlarni konstanta deb hisoblash mumkin. Sonlar butun, kasr, fiksirlangan va suzuvchi nuqtali bo‘lishi mumkin. Ularni yaxshi ma’lum bo‘lgan ilmiy shaklda, ya’ni mantissa va son tartibini ko‘rsatgan holda ifodalash mumkin.
0
-3
2.301
123.456e-24
-234.456e10
YUqoridan ko‘rinib turibdiki, mantissadan sonning butun qismi kasr qismidan, juda ko‘plab dasturlash tillarida qabul qilinganidek, vergul orqali emas, balki nuqta orqali ajratiladi. Son tartibini mantissadan ajratish uchun ular orasiga e belgisi qo‘yiladi. “+” ishora sonlar oldiga qo‘yilmaydi, “-” ishora esa qo‘yiladi va uni unar minus deb nomlanadi. Sonlarda belgilar orasiga probel (bo‘sh joy) qo‘yish ruxsat etilmaydi.
Bundan tashqari sonlar kompleks bo‘lishi mumkin: z=Re(z) + Im(z)*i. Bunday sonlar Re(z) haqiqiy va Im(z) mavhum qismga ega bo‘linadilar. mavhum qism kvadrat darajasi -1 ga teng bo‘lgan, i va j ko‘paytuvchilarga ega bo‘ladi:
3i
2j
2+3i
-3.141i
-123.456+2.7e-3i
real (z) funksiya kompleks sonning butun qismini, image(z) – esa mavxum qismini ajratib beradi. Kompleks sonning modulini (kattaligini) abs(z) funksiya, fazasini angle(z) funksiya hisoblab beradi. Masalan:
>> i
Ans=0+1.000i
>>z=2+3i
Z=2.000+3.000i
>>abs(z)
Ans=3.6056
>>real(z)
Ans=2
>>Imag(z)
Ans=3
>>angle(z)
Ans=0.9828
36. Matlabda jismning erkin tushishini modellashtirish
Galileyni eng avvalo tabiiy harakatlardan keng tarqalgan — erkin tushish qiziqtiradi. O‘sha davrda lozim bo‘lganidek, ishni bu haqida Aristotel nima deganidan boshlash kerak edi. «Katta og‘irlik yoki yengillik kuchiga ega bo‘lgan jismlar, agar ular bir xil shaklga ega bo‘lsa, ko‘rsatilgan kattaliklar bir-biriga qanday nisbatda bo‘lsa, teng fazoni o‘sha proporsional nisbatda tezroq o‘tadi». Demak, Aristotel fikricha jismlarning erkin tushish tezlanishi ularning og‘irliklariga proporsional. Ikkinchi tasdiq esa tezliklar «muhitning zichligiga» teskari proporsionalligidan iborat. Bu tasdiq natijasida qiyinchiliklar yuzaga keldi — «zichligi» nolga teng bo‘lgan bo‘shliqda tezlik cheksiz bo‘lishi lozim. Bunga esa Aristotel tabiatda bo‘shliq, bo‘lmaydi («tabiat bo‘shliqdan qo‘rqadi») deydi.
Aristotelning birinchi tasdig‘i hatto O‘rta asrlarda ham munozaraga sababchi bo‘lgan edi. Tartalyaning o‘quvchisi, Galileyning zamondoshi Benedettining tanqidi ayniqsa ishonarli bo‘ldi, uning risolasi bilan Galiley 1585 yili tanishdi. Asosiy rad etish quyidagicha. Faraz qilaylik, biri og‘ir, ikkinchisi yengil ikkita jism bor: birinchi jism tezroq tushishi kerak. Endi ularni birlashtiramiz. Yengil jism og‘ir jismning tushishini orqaga tortadi va tushish tezligi jismni tashkil etuvchilarning tushish tezligining o‘rtachasiga teng bo‘ladi, deb faraz etish tabiiy. Ammo Aristotel fikricha tezlik har bir jism tezligidan katta bo‘lishi kerak! Benedetti tushish tezligi solishtirma og‘irlikka bog‘liq deb o‘ylaydi va qo‘rg‘oshin uchun u yog‘ochga nisbatan 11 marta ko‘p deb mo‘ljal qiladi. Tezlikning solishtirma og‘irlikka bog‘liqligiga uzoq vaqt Galiley ham ishongan.
U erkin tushishni Pizada bo‘lgan paytidayoq o‘rganishga kirishgan edi. Mana Viviani nima deb yozadi: «...Galiley butunlay mulohazaga berilib ketdi va u hamma faylasuflarni hayron qoldirib, tajribalar, asosli isbotlar va mulohazalar yordamida Aristotelning shu vaqtgacha butunlay ochiq-oydin va Shubhasiz deb hisoblangan harakatga doir ko‘pgina xulosalarining yolg‘on ekanini ko‘rsatdi. Ayni bir moddadan iborat, ammo turlicha og‘irlikdagi harakatlanayotgan jism ayni bir muhitda Aristotelning fikricha, ularning og‘irligiga proporsional tezlikka ega bo‘lmaydi, balki ularning hammasi bir xil tezlikda harakatlanadi degan qoida ham Shunga taalluqli. Buni u Piza minorasi ustida boshqa ma’ruzachilar va faylasuflar hamda hamma olim do‘stlar ishtirokida o‘tkazilgan bir necha tajribalar yordamida isbotladi». Galileyni hozircha Piza minorasidan sharlar tashlayotgan qilib tasvirlashadi. Bu afsona ko‘pgina shov-Shuvlarga sabab bo‘ldi (masalan, professor Galileyning minoradan sakrashi mish-mish tarqatgan qahvaxona egasi haqida). hozircha gap faqat ayni bir moddadan iborat jism haqida borayotganligiga e’tibor bering.
37. Matlabda ishqalanishni hisobga olmagan holda yer gravitasion maydonida jism harakati modellashtirish
(MATLABning yukorida eslatib utilgan xar bir kursatmasian keyin [Enter]
tugmasi bosilai).E’tibor berish kerakki, qavs belgilari konlar(naborini) ochik
(boshlash) va yopish (tugatish) uchun ishlatilishi lozim. Yana shunga xam e’tibor
kerakki, bushlik va vergul (,) belgilari matritsa elementlarini anaklavchi mayonlar
orasiagi ajratuvchilar sifatida ishlatilishi mumkin. Tenglik belgisi, unar belgisi
(unarniy znak) va kavs belgilari ortikcha xisoblanadi; lekin ba’zan bu belgilar
instruksiyani (kursatmalarni) ukishni osonlashtiradi.
Elementlari u(1,1)=0,u(1,2)=u(1,3)=2,u(1,4)=3,u(2,1)=5,u(2,2)=-3,u(2,3)=6
va u(2,4)=4 bo’lgan 2x4 ulchovli matritsa ushbu
u=[0223-364]
yoki
u=[0223;5-364]
kurinishlarda aniklanishi lirikin.
Matritsa sartlari birta satrda yozilgan xolda, ular kompyuterga kiritilishi
jarayonida bir-biridan nuktali vergul (;) bergisi yordamida ajratiladi.
Matritsa elementlari elementlarning tegishli joylariga joylashtirilgan
algebralik ifodalar bilan xam aniklanishi mumkin. Shunday kilib (Yaxshisi;
Masalan),
a=[ sin(pi/2)sgrt(2)3+46/3exp(2) ]
ifoda ushbu
a=[ 1.00001.41427.00002.00007.3891 ]
matritsa aniklaydi.
Matritsa dastlabki berilgnmatritsani kengaitirish yuli bilan xam anaklanishi
mumkin. Avvalgak aniklanishi x matritsadan foyda\lanib, x1=[x58] ifodani
yozamiz. Bu ifodaning natijasi sifatida
x1=[24-158]
matritsasi xosil buladi.
x(5)=8
ifoda
x=[24-108]
matritsani xosil kiladi.
Shunga e’tibor berish kirakki, matritsaning x(4) elementi oshkor xolda
aniklanmagan edi va unga 0 kiymat berildi. U matritsaning yukorida berilgan
ta’rifidan foydalanilsa,
C = [4563]
Z = [y ; c]
ifodalar
Z=[0223-364563]
kurinishga ega bo’lgan Z matritsani yaratadi.
Shunga e’tibor berinchki, xar safar matritsa aniklanib [Enter] tugmasi
bosilganda, MATLAB ekranda natijani aks ettiradi. Bu "aks sado"ni bekor kilish
uchun ifodadan keyin ENTERni bosishdan oldin " ; " belgini kuyish mumkin;
Z = [ y;c ];
Matritsani diskdagi fayllardan yuklash.
Matritsani ma’lumotlarni (berilganlarni) diskdagi fayllardan yuklash yuli
bilan shakllantirish mumkin. Bu ishni load buyrugi yordamida bajarishmumkin.
Tegishli buyruk formati ushbu
load kurinshga ega.
Agar buyruk parametrlari tashlab koldirilgan bulsa, ma’lumotlar matlab.mat
nomli fayldan yuklanadi.
Yuklanayotgan ma’lumotlar ASC|| matnli formatda xam, ikili formatdan xam
(MATLABning ichki formati) saklab kuyilishi mumkin.
Shuningdek, matritsalarni fayllardan xotiraga tanlab yuklash imkoniyati xar
bor. Bunday maksad uchun load buyrugining ushbu
load xyz
formati ishlatiladi. Bu buyrukka binoan (buyicha) buyrk parametrlari sifatida
berilgan x, y va z matritsalari kursatilgan fayildan ishchi fazaga (soxaga) (xotiraga)
yuklanadi.
Sonlar ketma-ketligini MATLABning uzining vositalari yordamida yaratish.
Matritsani generatsiya orkali yaratish uchun maxsus " : " operatoridan
foydalanish mumkin.
Agar ikkita butun son " : " belgisi bilan ajratilgan bulsa. MATLAB bu ikki
butun son orasidagi barcha butun sonlarni yaratadi. Masalan,
a=1:8
buyrugi
a=[12345678]
yaratadi vektor-satrni.
Agar uchta butun yoki butun bulmagan sonlr uzoro " : " beligsi bilan ajratilgan
bulsa, (masalan, 0.0:.2:1.0), u xolda urtadagi son kadam kiymati, birinchi va
uchinchi sonlar esa, mos ravishda, chap chegara va ung chegara deb talkin kilinadi.
Masalan,
v=0.0:.2:1.0
buyruk
v=[0.0.2.4.6.81.0]
vektor-satrni yaratadi.
":" operatorini mavjud matritsadan vektor yaratish uchun xam ishlatish
mumkin. Masalan, agar
x=[26817-25-6]
bulsa, u xolda u=x( :,1) buyrugi
y=[20-2]
vektor-ustunni yaratadi.
uu=x( : ,2)
buyrugi
yy=[615]
vektor-ustunni yaratadi.
Z=x(1,:)
buyrugi
z=[268]
vektor-satrni yaratadi.
" : " operatori katta matritsalardan kichik matritsalarni ajratib olish uchun
foydalidir. Agar 4x3 ulchovli matritsa
c=[-100001-10002]
kabi anaklangan bulsa, u xolda
d1=c(: , 2 : 3)
buyrugi 2-ustundan tartib 3-ustungacha barcha satrlar elementlaridan
foydalanib yangi matritsani tuzadi. Natijada 4x2 ulchovli
d1=[0010-10 02]
kurinishdagi matritsa tuziladi.
d2=c(3:4,1:2)
buyrugi ulchov 2x2 bo’lgan , satrlari s matritsaning 3- va 4-satirlari bilan,
ustunlari s matritsaning 1- va 2-ustunlari bilan anaklangan matritsani yaratadi:
d2=[1-100]
Matritsani olib tashlash.
Bu bulimda gap MATLABda ishlash jarayonida ishchi fazodan (xotiradan)
matritsalarni (yoki uzgaruvchilarni) olib tashlash xakida ketadi (diskdagi fayllarda
saklangan matritsa va uzgaruvchilarni olib tashlash dasturlashtirish nuktan
nazaridan kizik emas, chunki bu ish operatsion tizim vasitalari yerdamida bajarishi
mumkin).
Matritsani ishchi fazodan olib tashlash uchun clear buyrugi ishlatiladi va bu
buyrukning farmati
39. Tasodifiy jarayonlar. Monte Karlo usuli.
Monte Karlo usuli ostida tez-tez o'z navbatida bir tushunchaga asoslangan statistik modellashtirish, bir yo'li sifatida tushuniladi "qora quti". Monte Karlo usuli hodisaning analitik model foydalanish qiyin yoki umuman mumkin emas hollarda jalb qilingan (Quyruq nazariyasi, muammolarini hal bo'lsa, masalan, operatsiyalar tadqiqot, stokastik jarayonlar o'rganish, va hokazo sarhisob).
AQSh batafsil iqtisodiyotida o'rnatilgan Karlo usuli ko'rib chiqaylik.
statistik modellashtirish usuli qo'llash nazariyasi, quyruq nazariyasi doirasida tushunish mumkin. Shunday qilib, siz ma'lum bir (dastlab belgilangan) da muvofiq mijozlar uchun kutish kerak qancha vaqt va qanchalik tez-tez topish uchun xohlagan deylik quvvatiga bir do'kon. Bu hisob-kitoblar, birinchi navbatda, zarur do'kon bo'lishi kerak kengaytirish yo'qmi haqida qaror qabul qilish uchun. Ma'lumki, odatda tasodifiy yoki noaniq, shuning uchun, deb atalmish vaqt yondashuv tarqatish, so'ngra mavjud ma'lumotlarga asoslanib, xaridorlari mustaqil belgilash mumkin har ikki qavmi orasida farq bor, bor, xaridorlarni yaqinlashmanglar. Boshqa tomondan, har bir mijozga xizmat muddati ham shunday o'z tarqatish, shuningdek, aniqlash mumkin, tasodifiy xarakterga ega. Shunday qilib, biz ikki tasodifiy jarayoni, barcha yaratadi to'g'ridan-to'g'ri hamkorlikni mavjud.
40. MATLAB muhitida modelni tayyorlash. Hisoblash eksperimenti
MATLABda uch o’lchovli grafika qurish MATLABda ba’zi funksiyalar argumentlari ikki va undan ortiq bo’lgan hollarida ham uning gragiklarini qurish mumkin. Z=f(x,y) ikkita o’zgaruvchili funksiya ko’rinishida tasvirlangan murakkab funksiyalarning gragiklarini qurish ancha oson. Bunday gragiklarni uch o’lchovli yoki 3D-grafika deb yuritiladi. Quyida unga misol ko’raylik: >> % uch o’lchovli garfikaga misol [X,Y]=meshgrid(-5:0.1:5); Z=X.*sin(X+Y); meshc(X,Y,Z) 8 73 4 – natijani chiqarish va o’zlashtirish palitrasi; 5 – matematik amallar palitrasi; 6 – munosabat amallari palitrasi; 7 – dasturlash palitrasi; 8 – Grek belgilari palitrasi; 9 – simvolli amallar palitrasi. Ularni faollashtirish orqali foydalanuvchi uchun kerak bo’lgan vosita hosil qilinadi. Ular quyidagi rasmda keltirilgan:
MATLABda grafiklar qurishda fplot grafik buyrug’idan ham foydalanish mumkin. U umumiy holda quyidagi ko’rinishda yoziladi: fplot('f(x)',[xmin xmax]) Misol sifatida sin(x)/x funksiyaning grafigini [-15, 15] oraliqda qurishni ko’raylik. >> fplot('sin(x)/x',[-15 15]) Yuqoridagi buyruq bajarilganda natija sifatida quyidagi grafik hosil bo’ladi:
4 – natijani chiqarish va o’zlashtirish palitrasi; 5 – matematik amallar palitrasi; 6 – munosabat amallari palitrasi; 7 – dasturlash palitrasi; 8 – Grek belgilari palitrasi; 9 – simvolli amallar palitrasi. Ularni faollashtirish orqali foydalanuvchi uchun kerak bo’lgan vosita hosil qilinadi. Ular quyidagi rasmda keltirilgan:
MATLAB da ikki o’lchovli grafiklarni chizishda asosan quyidagi buyruqlardan foydalaniladi:
loglog, polar, stairs, area, pcolor, line, pie, plot, semilogx, comet, bar, fill, colormap, ribbon, pie3, strips, semilogy, stem, barh, patch, rectangle, scatter, errorbar, imagesc va h.k.;
Chizilgan grafiklar va grafik oynalarni loyihalash va boshqarishda grafik oyna menyu va uskunalar paneli elementlari hamda quyidagi buyruqlar orqali amalgam oshiriladi:
Do'stlaringiz bilan baham: |