Mavzu: Ahmad Tabibiy

El muallo, borigohing arsh a’zam bo‘ldi tut,

Xilvati xosing aro Jabrail mahram bo‘ldi tut.

Joh ila hashmat aro topgil oningdek rutbakim,

Har qulung Iskandar, har chokaring Jam bo‘ldi tut.

Hotami zarrin bo‘lub ilkingda raxshon oftob,

Ismi A’zam anda yaksar naqshi Hotam bo‘ldi tut.

Ofarinashg‘a Sulaymondek topib hukming nufuz,

Tobiu farmonu amring jumla olam bo‘ldi tut (70-bet).

Ogahiy she’riyatida iyhom san’atiga ham murojaat qilingan o‘rinlar uchraydi. Iyhom - forscha “o‘ylashga majburlamoq” ma’nosini anglatadi. Uni taxyil deb ham aytadilar. Bunda shoir yoki dabir nasr yoki nazmda ikki ma’no anglatuvchi so‘zni qo‘llaydiki, ulardan biri odatdagi va ikkinchisi kamyob ma’noda bo‘lsin. Ancha murakkab bo‘lgan bu san’atda Ogahiy o‘z mahoratini namoyon qilgan. Jumladan:

• Ogahiy she’riyatida iyhom san’atiga ham murojaat qilingan o‘rinlar uchraydi. Iyhom - forscha “o‘ylashga majburlamoq” ma’nosini anglatadi. Uni taxyil deb ham aytadilar. Bunda shoir yoki dabir nasr yoki nazmda ikki ma’no anglatuvchi so‘zni qo‘llaydiki, ulardan biri odatdagi va ikkinchisi kamyob ma’noda bo‘lsin. Ancha murakkab bo‘lgan bu san’atda Ogahiy o‘z mahoratini namoyon qilgan. Jumladan:
• Shomi hajring zulmatida qoldim, ondin ber menga,
• Ko‘rguzub iki yuzing mehrin, najot uzra najot (73-bet).
• Bu baytda “mehr” so‘zi ikki ma’noda qo‘llangan. Birinchisida ikki yuzing quyoshini, ikkinchisi ikki yuzing mehr-muhabbati ma’nolarida kelgan. Dastlabki ishora mantig‘idan kelib chiqadigan bo‘lsak, hajr kechasi zulmatini quyosh yoritishi ifodalangan. Ikki yuz mehr-muhabbati oshiqqa najot bag‘ishlashi “mehr” so‘zining ikkinchi ma’nosiga ishora. Shoir yozadi:
• Gohi Iroqu, goh Hijoz ohangini soz aylabon,
• Qil sarfaroz Ushshoqni lahni falak toring bila (262-bet).