Mavzu: 1-§. 15-asr oxiri-16-asr boshlarida Movarounnahrda siyosiy vaziyat

Andijonda hokimiyat uchun kurash

Bobur Mirzo 1497-yilning noyabr yil oxirida Samarqand taxtini egallashga muvaffaq bo’ldi. Biroq bu hol uzoqqa bormadi. Bobuning Andijonga yuborgan ishonchli begi Uzun Hasan Boburning dushmani Ahmad Tanbal bilan til biriktirib, Boburning ukasi Jahongir Mirzoni Andijon taxtiga o’tqizish harakatiga tushgan edilar. Ular o’z maqsadlariga erishdilar ham. Vujudga kelgan harbiy-siyosiy tanglikni tushungan Bobur Mirzo qanday bo’lmasin Andijonni saqlab qolishga qaror qildi va Samarqandni yuz kun idora etgandan so’ng uni tark etishga majbur bo’ldi. Samarqand taxtini Sulton Ali Mirzo egalladi. Ayni paytda, Bobur Mirzoning kichik ukasi Nosir Mirzo Andijonga hujum qildi va Uzun Hasan hukmronligiga barham berib, hokimiyatni Bobur Mirzoga topshirdi. Biroq vaziyat hamon og’irligicha qolaverdi. Chunonchi, Jahongir Mirzo hali taxt da’vosidan voz kechmagan edi. Qolaversa, Ahmad Tanbal ham hamon uni qo’llab-quvvatlayotgan edi. Nihoyat, 1500-yilda Bobur Mirzo bilan Jahongir Mirzo o’rtasida sulh tuzildi. Unga ko’ra, Sirdaryoning shimoliy tarafi Axsi shahri bilan Jahongir Mirzoga, daryoning janubiy tomoni Andijon shahri bilan Bobur Mirzoga berildi. Temuriylar saltanatining boshqa qismlarida ham Farg’onadagi kabi toj-u taxt uchun kurash davom etardi. O’sha davr tarixchisi Muhammad Solih yozganidek, „Hamma bir-biridan qo’rqar edi. O’zlaricha shohlik talab qilib mamlakatda ig’vo urug’ini sochardilar“.