2 – Bosqich. Kirish va chiqish faktorlarini tahlil qilish bilan bir vaqtda ob’ektning ichki strukturasini ham o’rganish zarur va natijada ob’ektning qaysi elementlarini kelajakda quriladigan modelni tarkibiga kiritish haqida hukm qabul qilinadi.
Ob’ektning strukturasi ikki tip model yordamida quriladi: ob’ektning ierarxik modeli va ichki strukturalar modellari.
Ierarxik modelda quyi pog`onaning yuqori pog`onaga tobelik prinstiplari asosida ob’ekt pog`onalarga (darajalarga) bo’linadi (Rasm.2.). O’rganilayotgan konkret ob’ekt uchun ierarxik model qurilayotganda, ob’ekt har xil "chuqurlikda" dekompozistiya qilinadi: dekompozistiya (funkstional bo’laklarga, podsistemalarga bo’lish, ajratish) qilish darajasi echiladigan masalalar spestifikastiyasi bilan, xuddi shunday ob’ekt to’g`risidagi bor axborotlarga asoslanib belgilanadi, aniqlanadi.
Ob’ektni faoliyat jarayonida elementlari orasidagi uzaro boglanishlarni aks ettirish uchun, ob’ektni ichki struktura modeli kuriladi. Ichki struktura modeli elementlari ierarxik modelni quyi elementlari bilan tula mos tushadi. Ichki struktura modelida aloka tiplari (materialnaya, informastionnaya, kadrovaya...) va aloka yo’nalishlari (kaerdan kaerga) aks ettiriladi.
3 – Bosqich. Bu bosqichda strukturaviy modelda aniqlangan boglanishlar yana detalizastiya qilinadi. 3-bosqich asosan 1-bosqichni yangi darajada takrorlash xisoblanadi, ya’ni ob’ektni xar bir strukturasi uchun kanonik model kuriladi, kirish va chiqish parametrlari tuplami albatta ichki struktura modeli elementlari bilan moslashgan bo’lishi lozim, xamda ob’ektning umumiy kanonik modeli bilan xam moslashgan bo’lishi talab kilinadi. Buning uchun quyidagi koidalarga kat’iyan rioya kilish talab kilinadi:
1) Xar qanday elementni chiqishi boshqa biror elementga kirish eki kanonik model aniqlangan ob’ektni chiqishi bo’lishi zarur;
2) Xar qanday element uchun kirish boshqa bir elementni chiqishi eki kanonik model kiritgan element okrujeniyani kirishi bo’lishi zarur;
3) Kanonik modelni xar bir kirishi ichki struktura modelini biror elementini kirishi bo’lmogi lozim;
4) Kanonik modelni xar bir chiqishi ichki struktura modelining biror elementini chiqishi bo’lishi shart.
Ob’ektni o’rganish jarayonida bu shartlar bajarilmay qolishi xam mumkin. Bu esa kanonik modellarga uzgartirishlar kiritishga, korrektirovka (tuzatishlar) kiritishga, ichki struktura modeli elementlari tarkibi uzgartirishga olib kelishi mumkin. Shunday kilib bu bosqichda modellashtirish natijalariga suщestvennыy ( ) ta’sir etuvchi axborotlarni tanlash boshlanadi. Ichki struktura modelini ayrim jixatlarini ifodalovchi elementlar, kanonik modelni chiqish elementlari uzining iste’molchilari aniqlanmagan bulsa bunday axborotlar, elementlar keyingi buladigan kuzatishlardan chetlanadi (vaktincha).
Do'stlaringiz bilan baham: |