uzoq vaqt yaxshi nur sochishi va pirpiramasligi uchun, avvalo, elektrod bop
boshlqa material tanlashga, qolaversa, lampochka shishasi ichida havosi behad
siyraklashgan muhit yaratishga ahd qildi. Shu niyatda koʻplab tajribalar oʻtkazdi.
Axiyri, bambukni kuydirish natijasida olingan tolani maʼqul deb topdi. 1879 yili
zahmatlari mahsulini uch ming nafar guvoh koʻz oʻngida
tantanavor namoyish
qildi. Yangi lampochkalar yordamida oʻz uyi va laboratoriyasini, bir nechta
koʻchani yoritib, hammani lol qoldirdi.
Edison chiroqlari
Bunisi endi uzoq muddatga yaraydigan, yalpi shlab chiqarishga arziydigan haqiqiy
elektr chiroq edi. Faqat kishini andak ikkilantiradigan jihati-choʻgʻlanuvchan tolani
bambukdan olish koʻp xarajat talab qilardi.
Tomas Edison bu masalani ham ijobiy hal etib, paxta momigʻidan lampochka
tolasi tayyorlash usulini topdi. Unga koʻra, momiq
oldin xlor va ruxdan iborat
qaynoq qorishmaga aralashtirilardi. Erigandan soʻng nasos yordamida bir oz
quyultirilib, xamirsimon holatga keltirilar va kichkina teshikli naycha orqali spirtli
idish ichiga purkalar, nozik ipga aylangach, barabanga oʻralardi. Navbatdagi
bosqichda u qorishmadan tozalanib quritilar va boʻlaklarga ajratilib, palahmon
ayrisi shakliga keltirilardi.
Havosiz pechda kuydirilgach, ustiga siyrakkina qilib
koʻmir kukuni sepilar, oxirida nurlanuvchan gaz toʻldirilgan qalpoq ichiga
oʻrnatilib, toʻkka ulanardi. Gaz toʻk taʼsirida parchalanib, tola sirtini uglerodning
yuqa qatlami qoplar va u foydalanish uchun shay holga kelardi.
Edison chirogʻini yasash jarayoni ham oʻta murakkab edi: debochasiga tola shisha
qalpoqcha ichiga – oynaga payvandlangan bir juft
platina elektrod orasiga
joylashtiriladi. Platina issiqlikda kengayishi boʻyicha shisha bilan bir xil
xususiyatga ega boʻlgani uchun lampochkaning ichi havo kirmaydigan va
chiqmaydigan darajada zich yopilishini taʼminlaydi. Soʻngra undagi havo simobli
maxsus nasos yordamida milliardan bir qismi qolgunga qadar soʻrib olinadi.
Oxirida lampochka kavsharlanib, sokol
(patronga burab qotiriladigan metall
qism)
ga oʻrnatiladi.
Bu elektr chiroq oʻtmish doshlaridan farqli oʻlarok, surunkasiga 800-1000 soat
ishlardi. Shu bois uni Edison usulida tayyorlash qariyb oʻttiz yil davom etdi.
Mavridi kelib, uning paxtali tolasi oʻrnini metall tola egalladi. Aniqrogʻi, 1890 yili
Lodigin koʻmirli sterjenni qiyin eriydigan nodir metall – volframdan yasalgan,
choʻgʻlanish harorati oʻta yuqori simga almashtirish mumkinligini aniqladi.
Shuningdek, elektr chiroqning hozirga qadar deyarli oʻzgarmagan, hamon
korimizga yarayotgan patroni, sokoli, manbaga ulab-uzgichi, toʻk hisoblagichi va
saqlagichini, elektr qoʻngʻiroqni va boshlqa moslamalarni ham kashf qildi. Biroq u
yaratgan lampochkani sanoat asosida shlab chiqarish
XX asr boshlaridagina
ommaviy tus oldi.
Ilm-fan jadal rivojlandi. Ayniqsa, texnika va texnologiyalar olamida tub
oʻzgarishlar roʻy berdi. Shu asno kashfiyot-ixtirolar koʻlami kengayib,
lampochkalar ham takomillashtirildi. Ularning energiyani tejab, yanada ravshanroq
nur sochadigan neonli, yaroqlilik muddati uzaytirilgan, oʻlchami behad
kichraytirilib, yoy yoki spiral shakliga keltirilgan
nurlanuvchan diodli,
kvantnuqtali hamda siyraklashtirilgan gaz yoki boshlqa moddaning lampa
shishasini qizdirmagan holda nur sochishiga asoslangan lyuminessentli turlari
paydo boʻldi.
Do'stlaringiz bilan baham: