Mamasoli jumaboyev

YEREM USHKANING ALLASI
— T o ‘xta, yam shik, kun issiq j u d a , 
Bo‘g ‘ilguday o d a m nafasi.
K o ‘rm aysanm i, o ‘roq vaqtida,
P ic h an z o rd a qishloq ham m asi.
Hovlisida, ayvon tagida 
0 ‘ltiradi e naga yolg‘iz.
B elanchakni te b ra ta r asta 
Va o ‘zi h a m m u d ra r yum ib k o ‘z. 
Z o ‘rg‘a - z o ‘rg‘a c h iq a r ovozi,
E snar o g lzin oc h ib baralla,
M en yoniga borib oMtirdim,
K am pir m u d ra b aytardi alia:
„ U z o q davron surayin desang,
346

---

Badavlat b o ‘l, xotiring ja m qil,
B uning u c h u n y e tim c h a m , b o ‘ta m , 
X u s h o m a d qil, boshingni xa m qil.
0 ‘zni past tut x o r-u xasdan ha m , 
T u b a n r o q qil, o ‘g i i m , boshingni,
Shoyad yetaklasa ulug‘lar,
Shoyad artsa k o ‘zda yoshingni.
A m a ld o rlar bilan h a m m a vaqt 
D o ‘stlasharsan, birga yurarsan.
Yosh va ta n n o z x o n im lar bilan 
0 ‘y n a b -k u lib u m r surarsan.
Erkinlikda tu rm u s h in g o ‘tar 
Q u v n o q , g ‘am siz qurib tan ta n a.
— E - h a , allang b e m a z a ekan,
G o ‘dagingni b e r m enga, ena!
— 01, j o n g in a m , o ‘zing q ayerdan?
— S h a h a r d a n m a n , o ‘tk in c h i m e h m o n .
— M a , ol, te b ra t, b ir nafas m e n h a m , 
M iz g‘ib olay... Kuylagin, o ‘g ‘lon.
— N e ga aytm ay, a y ta m a n , ena.
Senikiga o ‘xsham as, a m m o
0 ‘zim sevgan o ‘lanlarim bor:
„Alla, q o ‘zim , alla-allayo!
L a ’nat senga, d o n o hayotni 
Yalqovlikka sudraguvchisi, —
S en g a -se n g a , e, a h m o q la rn in g —
F a ro sa tin kir tajribasi!
Biz tu g ‘ilgan bu o n a yurtning 
T u p r o g ‘iga tu shganicha y o ‘q:
T o z a hayot va kishiga xos 
M o ‘l hosilli birorta u ru g 1.
Endi, s e n -c h i, o ‘z yoshligingning 
K unlaridan q u w a t ol, soMma.
Baxtiyor b o ‘l, yangi o d a m b o ll,
Eski shakllarga, quyulma!
H ayot erkin, shod boMsin desang,
U n g a j o ‘shqin yurak bilan kir, 
Kishilikning amallariga 
K o ‘kragingdan t o l d i r i b jo y ber.
347

---

S h u la r bilan sen t u g il g a n s a n , 
M eh rin g n i q o ‘y, dilingda saqla.
Bular: D o ‘stlik, T englik, O z o d lik — 
D eb atalar — shularni yoqla!
Sev ularni! U n g a xizm at qil,
S o ‘ng d a m g a c h a intil — q u c h o q och! 
B u n d a n oliy m aqsad y o ‘q, g o ‘yo — 
Y o ‘qdir bo sh q a porlovchi gultoj, 
S h u n d a , inim , g o ‘zal V a ta n d a
N o d i r va z o ‘r o d a m b o ‘lursan, 
X u s h o m a d g o ‘y bir m axluq b o ‘lsang, 
U nga talay z a ra r berursan.
B eboshroq h a m ezuvchi, vahshiy — 
Zolim larga q o ‘rq m a y d u s h m a n b o ‘l, 
T a ’m a qilm ay, ulug‘ m eh n a tg a
I sh o n c h in g b e r va g ‘ayratga t o ‘l.
Shu m u q ad d a s h u q u q va ishonch — 
Bilan bu olam ga boqarsan.
Adolatsiz hayot ustida 
G u ru lla tib c h a q m o q chaqarsan...
A na shunda... bola uyg‘onib,
Birdan qa ttiq yig‘lab yubordi,
Enaga h a m c h o ‘chib k o ‘z ochib, 
C h o ‘q in d i-y u g o ‘dagin oldi.
,,M a, j o n g in a m , m a, ol m a m m a n g n i , 
Q o rn in g t o ‘qm i?.. — deb, bolasini — 
O v u n tirib , b o sh la b yubordi 
Bir o h a n g d a o ‘z allasini...