Mavzuning asoslanishi va dolzarbligi.
Bugungi
ilmiy texnikaviy inqilob
insoniyat oldiga bir qancha yangi va murakkab muammolarni vujudga
keltirmoqda. Ular orasida inson va atrof-muhit ya’ni ekologiya o’rtasidagi
munosabatlar alohida o’rin tutmoqda. Bu kabi muammolarni kelib chiqishida
insoniyatning ekologik madaniyatga amal qilmasligi hisoblanadi.
Ekologik madaniyat nima?
Ekologik madaniyat – tabiatni sevish;
Ekologik madaniyat – uyimiz,
turar joylarimiz, uning atrofini ozoda
saqlashimiz;
Ekologik madaniyat – o’simlik va hayvonlarni asrash, ularga g’amxo’rlik
qilishimiz;
Ekologik madaniayat – tabiatning moddiy va ma’naviy
boyliklarini tejab,
ulardan oqilona foydalanishimiz;
Ekologik madaniyat – tabiat boyliklarini ko’paytirish maqsadidagi amaliy
faoliyatimizdir;
Ekologik madaniyat – bu bizning axlatlarni to’g’ri
kelgan joyga
tashlamasligimiz;
Ekologik madaniyat-bu bizning axlatlarni axlat tashlaydigan maxsus
idishlarga solganimizdagina biz ekologik madaniyatimiz rivojlangan bo’ladi.
Ekologik madaniyat - insoniyatning asosiy umuminsoniy qadriyatlaridan biri
bo’lib, uning mohiyati ekologik inqirozga olib keladigan salbiy ko’rinishlarni
ijobiy faoliyatga aylantirishda ekologik madaniyatni bilish,
uni anglash ongli
ravishda muhim sanaladi. Lekin ko’pchilik insonlar ekologik madaniyatga ongli
ravishda amal qilishmaydi. Shuning uchun insoniyat va tabiat o’rtasidagi muammo
hali hanuzgacha davom etmoqda.
Inson va tabiat o‘rtasidagi munosabatlar muammosi yangi emas,
u doimo
paydo bo’lgan. Ammo hozirgi davrda inson va tabiatning o‘zaro ta’siri
shuningdek, inson jamiyatning atrof- muhit bilan o’zaro keskin ta’sirining ekologik
muammosi eng dolzarb masalalardan biri bo’lib kelmoqda. Inson va jamiyatning
o’zaro ta’siri ekologik madaniyatni bilish va unga rioya qilishni talab etadi.
Bugungi kunga kelib ekologik madaniyat ongli va maqsadli rivojlantirishni
taqozo etadi. Bu butun ta’lim jarayonini to’g’ri yo’lga qo’ymasdan, unda ekologik
ta’limning rolini oshirmasdan mumkin emas. Inson tabiatga, o’zini o’rab
turgan
muhitga nisbatan o’z munosabatini o’zgartirishi, tabiat qonunlarini bilishi,
o’rganishi va ular asosida o’z hayotini rivojlantirishi shart. Tabiat qonunlariga mos
keladigan hayot yo’llarini ishlab chiqish kerak. Aks holda inson va jamiyat katta
tabiiy ofatlarning kelib chiqishiga sababchi bo’ladi.
Respublikamizning aholisida ekologik madaniyatni rivojlantirish insonning
yoshiga bog’liq emas, bu insonning ekologik ongi
va ekologik dunyoqarashiga
bog’liq. Bugungi kunda yo’llarda, ko’chalarda, ariqlarning ichida yoki bo’lmasa
daryo dengizlarning suvidagi chiqindilarni o’zini yaqqol misol qilib olishimiz
mumkin, bugungi kundagi insonlarning ekologik madaniyatlarini qay darajada
ekanligini. Agarda biz ekologiyaga shu tariqa munosabatda bo’lishda davom etsak,
atrof-muhit, ona tabiat haqida qayg’urmasak tabiat
ham bizga nisbatan salbiy
munosabatda bo’la boshlaydi. Qachonki, insoniyat tabiatni sevsa,
asrasa yashab
turgan joyidan bo’lak boshqa turar joyi yo’qdek uni asrab-avaylasa, tabiat ham o’z
inomlarini bizga baxsh etadi.
Ekologik madaniyatni yoshlarimizda nafaqat yoshlarimizda balki yoshi ulug’
insonlarimizga ham to’g’ri targ’ib qilish, tushuntirish muhim bo’lib, bu mavzuning
dolzarbligini belgilaydi.
Do'stlaringiz bilan baham: