Amir Temur aql-zakovati, shijoati va jasorati to‘g‘risidagi
shuhrat uni Movarounnahrning nufuzli amirlaridan avval Joku Barlos, so‘ngra Amir
Qazog‘on (1346-1358) bilan yaqinlashtirgan. Otasi Amir Temurni avval (1352) Amir Joku
Barlosning qizi Turmish Og‘oga uylantiradi. 1362-yilda Amir Temur Qazog‘onning nabirasi,
Amir Husaynning singlisi Uljoy Turkon Og‘oni o‘z nikohiga oladi. Keyingi nikoh tufayli Balx
amiri bilan bog‘langan qarindoshlik aloqalari shubhasiz Amir Temur bilan Amir Husayn
o‘rtasidagi ittifoqni yuzaga keltirdi va Mo‘g‘ullarga qarshi jiddiy kurash boshlandi.
TEMUR VA TEMURIY DAVRI TARIXI
Amir Temur O‘rta, Janubiy va G‘arbiy Osiyo, shuningdek, Kavkaz,
Povoljya va Rus tarixida muhim o‘rin tutgan O‘rta Osiyolik turkiy hukmdor,
sarkarda va zobit. Sarkarda, poytaxti Samarqand bo‘lgan Temuriylar
saltanati (1370 yil) asoschisi.
Amir Temur 1336 yil 9 aprel kuni Kesh (Shahrisabz) yaqinidagi Xo‘ja Ilg‘or
(Yakkabog‘) qishlog‘ida tug‘ilgan. Rivoyatlarga ko‘ra, u qo‘lida qip-qizil
qon bo‘lagi bilan, sochlari esa mo‘ysafid kabi oppoq holatda tug‘ilgan,
bunday holat Chingizxon haqida ham gapirilgan. Uning otasi amir
Muhammad Tarag‘ay turk avlodining barloslaridan bo‘lib, Movarounnahrda
o‘ziga yarasha obro‘-e’tiborga ega, nufuzli ziyolilardan bo‘lgan. Uning ota-
bobosi afsonaviy turkiy Alan quva shajarasidan kelib chiqqan bo‘lib,
Chig‘atoy ulusining saroydagi obro‘-e’tiborli kishilari qatoridan joy olgan.
Kesh va Nefes atrofidagi yerlar ularga qarashli mulk hisoblangan.
Temurning otasi Tarag‘ay doimiy ravishda xon ulusi bo‘lmish Il daryosi
qirg‘og‘iga chaqiriluvchi chig‘atoy beklari qurultoylarida ishtirok etgan. 1355
yil u Turmush og‘a barlosi amir Jakuning qiziga uylanadi.
Movaraunnahrning bosh amiri Qozag‘on Amir Temurning qobiliyatlariga
ishonch hosil qilib, shu yiliyoq unga nevarasi Uljay Turkan og‘ani nikohlab
beradi. Ushbu nikoh sharofati bilan Qazog‘onning nevarasi amir Husayn va
Amir Temurlar ittifoqi vujudga keladi. Bu ittifoq mo‘g‘ullarga qarshi kurashda
juda qo‘l keladi. 1356 yil Amir Temurning 2 o‘g‘li dunyoga keladi — Jahongir
va Umar Shayh.
XIII asr boshi XIV asr oxirlariga kelib Movaraunnahrning iqtisodiy ahvoli
kundan-kunga yomonlashib boradi. Bundan Mo‘g‘uliston xoni Tug‘luq Temur
foydalanib qoladi va hech qanday qarshiliksiz Qashqadaryogacha yetib
boradi. Amir Temur unga xizmat qilishni boshlaydi. Biroq, Tug‘luq Temur
Movaraunnahr hukmdori etib o‘zining o‘g‘li Ilyos Xodjani tayinlaydi va Amir
Temur shahzodaga xizmat qilishdan bosh tortib, Balx hukmdori amir Husayn
bilan birlashib olib, mo‘g‘ullar bilan qat’iy jangga kirishadi.
TEMUR VA TEMURIY DAVRI TARIXI
Bu vaqtda Samarqandda sarbadorlar - “dorga osiluvchilar”, shuningdek,
mo‘g‘ullarga qarshi kurashuvchilar hukmron surgan.
Mazkur xalq
harakatining “Yoki ozodlik uchun kurash, yoki dorga osilgan kalla” shiori
ham uning ishtirokchilari tomonidan yaratilgan. 1370 yil Amir Temur
Balxda bo‘lib o‘tgan qurultoyda Turonning bosh amiri etib e’lon qilinadi.
Chingizning qizi Saroy Mulk Xonim bilan nikohi esa Amir Temurga
“gurgan”, ya’ni “xonning kuyovi” faxriy unvonini berdi.Amir Temurning
asosiy vazifasi parchalangan davlatga bardosh berish va alohida yerlarni
bir davlatga birlashtirishdan iborat bo‘lgan. Mazkur davlatning poytaxti
etib u Samarqandni tayinlab, tezkorlik ila shaharning himoya devorlarini,
qo‘rg‘onlar va saroylarni barpo etishni boshlaydi.
Amir Temur Amudaryo va Sirdaryo orasidagi yerlarni, shuningdek,
Farg‘ona va Shosh viloyatlarini o‘ziga bo‘ysundirib, birlashtiradi, so‘ngra
bosqinchilik yurishlarini boshlaydi.
Amir Temur hukmronligi 35 yil davom etgan (1370 - 1405). U Ind va
Gangdan Sirdaryo va Zarafshongacha, Tyan Shandan Bosforgacha bo‘lgan
katta saltanatni yaratgan. Hayotining katta qismini yurishlarda o‘tkazgan.
TEMUR VA TEMURIY DAVRI TARIXI
Amir Temur 1405 yil Xitoyga yurishi vaqtida O‘tror shahrida vafot etgan.Amir Temurning
hayotlik vaqtida davlat boshqaruvi haqida so‘zlovchi “Temur tuziklari” nomli maxsus asar
yozilgan. Asar ikki qismdan iborat bo‘lib, O‘rta asrning bebaho tarixiy manbasi hisoblanadi.
Unda Temurning hayotiy voqealari bilan bog‘liq tarjimai xoli, atoqli davlat arbobi va
sarkardaning harbiy san’atga bo‘lgan nuqtai nazari, davlat tuzilishi va boshqaruvi kabilar bayon
qilingan. Amir Temur tomonidan yaratilgan markazlashgan, kuchli boshqaruvga ega davlat
ushbu bebaho qoidalar majmuasi hisoblanmish kitob asosida yaratilgan.
Yirik davlatni yaratib, Amir Temur mamlakatning iqtisodiy va madaniy rivoji uchun
sharoitlarni tayyorlagan. O‘tgan davrlarning qadimiy an’analari yangi tarixiy ko‘rinishda qayta
tiklanadi. Yaqin va O‘rta sharq bo‘ylab Movaraunnahr savdo-sotiq, iqtisod va madaniyat
markaziga aylanishi zamirida, Samarqand, Kesh, Buxoro, Termiz, Toshkent, Marv va boshqa
qadimiy shaharlar obodonlasha boshlagan.Masjid, madrasa, maqbara, karvon-saroy va
hammomlarning katta binolari qad rostlay boshlagan. Har qanday g‘alaba me’morchilikda
abadiylashishi odatiy holatga aylanib qolgan. Quruvchilik faoliyatida Amir Temur ma’lum bir
siyosiy maqsadlarga amal qilgan - u qurdirgan inshootlar saltanatining kuch-qudratini ko‘rsatib
bera olishi kerak bo‘lgan.
Boshqaruv yillari davomida Amir Temur feodal tarqoqlikka barham beradi, Fransiya, Angliya,
Kastiliya kabi yirik Ovrupa qirolliklari bilan savdo-diplomatik aloqalarni yo‘lga qo‘yadi. Afsuski,
Amir Temurning vafotidan so‘ng G‘arbiy Ovrupa bilan savdo-diplomatik aloqalar nihoyasiga
yetadi.Amir Temur tarix sahifalarida Aleksandr Makedonskiy, Dariy Perviy, Yuliy Sezar kabi yirik
sarkardalar bilan bir qatorda turadi.
Amir Temur — insoniyat tarixidagi eng qat’iyatli shaxslardan biridir. Turli manbalarga tayangan
holda, u haqidagi bilimlarimizda ham hukmdor, zobit, sarkarda, ham jangchi sifatida
gavdalanadi.
TEMUR VA TEMURIY DAVRI TARIXI
TEMURIYLAR DAVRI
TEMUR TUZUKLARI
MUXIM TARIXIY MANBA A SIFATIDA
“Temur tuzuklari”, “Tuzukoti Temuriy”, “Malfuzoti Temuriy” yoki “Voqeoti Temuriy”
nomlari bilan atalgan asar Amir Temurning yetti yoshligidan boshlab hayot yo‘li
haqida hikoya qiladi.
“Temur tuzuklari” muhim tarixiy manba bo‘lib, unda Amir Temur davlatining tuzilishi va
boshqarish xususiyatlari bayon etilgan. Asar dastlab turkiy-o‘zbek tilida bitilgan.
Uning bir qo‘lyozmasi Yaman mamlakati oliy hukmdori Ja’far podshoh kutubxonasida
saqlangan.
“Temur tuzuklari”ning fors tiliga tarjimoni Mir Abu Tolib Husayniy at-Turbatiy tarjima
muqaddimasida, Arabistonning muqaddas joylarini haj qilib qaytishda, Yamanda
bo‘lgan chog‘ida Ja’far podshoh kutubxonasida turkiy tildagi mazkur asarni topgani
va u Amir Temurning hayot yo‘li haqidagi o‘zi yozgan ekanligini ta’kidlaydi. Mir Abu
Tolib Arabistondan qaytib kelgandan keyin, asarni fors tiliga tarjima qilgan. Lekin
Arabistondan olib kelingan asliyatdan yoki Hindistonda bo‘lgan biron qo‘lyozma
nusxadan o‘girilgani aytilmagan.
Mir Abu Tolib 1637 yilda “Temur tuzuklari” asari forscha tarjimasini buyuk
boburiylardan Shohijahonga tortiq qiladi. Keyin bu tarjima Muhammad Afzal Buxoriy
(vaf. 1652 y.) tomonidan jiddiy tahrir qilingan.
“Temur tuzuklari” ikki maqoladan iborat:
Birinchi maqola Amir Temurning davlatni barpo etish va mustahkamlash, qo‘shinni
tashkil etish yuzasidan tuzuklari, rejalaridan tarkib topgan.
Ikkinchi maqolada 13 kengash va uning qismlarida Amir Temurning hokimiyat tepasiga
kelishi va harbiy yurishlari tafsilotlari beriladi.
“Temur tuzuklari” XV-XVI asrlarda nafaqat hukmdorlar va ma’lumotli kishilar orasida,
balki jahon ilm ahli o‘rtasida shuhrat topti. Asarning ko‘lyozma shaklida ham,
toshbosma shaklida ham, shuningdek jahonning ko‘p tillariga qilingan tarjima shaklida
ham (inglizcha, fransuzcha, urdu, rus va o‘zbek tillarida) nashr etilishi so‘zimizga isbot –
dalildir.Ikki fozil shaxslar Mir Abu Tolib va Muhammad Afzal Buxoriy xizmatlari tufayli
“Temur tuzuklari” fors tilida bizgacha yetib kelgan. Bu tarjimaning mo‘tabar
qo‘lyozmalari Rossiya, Hindiston, Eron, Turkiya, Misr, Angliya, Fransiya va boshqa
mamlakatlar xazinalarida mavjud. “Temur tuzuklari”ning forsiy matni 1783, 1785, 1890
va 1963 yillari ovrupo va sharq tillaridagi tarjimalari bilan birga nashr etilgan.
“Temur tuzuklari”ni to‘liq 1857 yili Xivada Muhammad Yusuf Rojiy tomonidan va 1858
yili Pahlavon Niyoz devon tarafidan turkiy-o‘zbek tiliga tarjima qilingan. Ularning
birinchisi “Tuzuki Temuriy”, ikkinchisi “Malfuzot” nomi bilan ma’lum. Yana bir tarjima
Xo‘jand qozisi Nabijon mahdum tarafidan, Qo‘qon xoni Muhammad Alixon (1821-1858
yy.)ning topshirig‘iga binoan amalga oshirilgan.
TEMURIYLAR DAVRI
TEMUR TUZUKLARI
MUXIM TARIXIY MANBAA SIFATIDA
Vaqoyi’”- voqealar Zahiriddin Muhammad Boburning jahonga
“Boburnoma” nomi bilan mashhur bo‘lgan shoh asarining asl
nomidir. Muallif asarda o‘zining o‘n ikki yoshida Farg‘ona viloyati
podshohi, deb ko‘tarilgan vaqtidan boshlab, hayotining oxiriga qadar
bo‘lib o‘tgan voqealarni yilma-yil bayon qilgan. Dunyoda mavjud
asarning barcha qo‘lyozmalarida bir necha yil, xususan 1509-1518,
1521-1524 yil voqealari bayoni tushib qolgan.
Bobur Farg‘ona viloyati hokimi Temuriy Umar Shayx Mirzoning (1461-
1494 yy.) to‘ng‘ich o‘g‘li, 1483 yilning 14 fevralida Andijon shahrida
tug‘ilgan. U 1494 yilning 5 iyunida, hijriy isobda o‘n ikki yoshida halok
bo‘lgan otasi o‘rniga Farg‘ona taxtiga o‘tqaziladi. Lekin oradan ko‘p
vaqt o‘tmay, mamlakatda avj olgan o‘zaro kurash natijasida
mag‘lubiyatga uchrab, Farg‘onani tashlab chiqishga majbur bo‘ladi.
ZAHIRDDIN MUHAMMAD BOBURNING “Boburnoma”
ASARI TARIXIY MANBAA SIFATIDA
1511 yilning kuzida Bobur Ozarbayjon va Eron podshohi Shoh Ismoil Safaviyning (1502-1524 yy.)
harbiy yordamiga tayanib, Samarqandni uchinchi bor egallashga muvaffaq bo‘ldi. Ammo uning o‘z
xalqi e’tiqodi – sunniy mazhabni inkor etib, kishilarga shialar kiyimida ko‘rinishi, aholini undan
ixlosini qaytardi. Bu safargi Boburning bobo meros poytaxt Samarqanddagi hukmronligi bir yilga
ham yetmadi.
1512 yilning bahorida Ko‘li Malik (Xayrobod bilan Qorako‘l orasida joylashgan mavze’) degan
joyda bo‘lib o‘tgan jangda Shayboniylardan Ubaydullaxon, Muhammad Temur Sulton, Jonibek
Sulton va boshqalarning birlashgan kuchlari uning qo‘shinlarini tor-mor keltirdi.
Bobur Hisori shodmon tomonga chekindi va qariyb ikki yil mobaynida o‘sha viloyatda kun kechirdi
va 1514 yili yana Kobulga qaytdi.
U 1514-1525 yillar orasida Shimoliy Hindistonga, uni bo‘ysundirish maqsadida besh marta qo‘shin
tortadi, lekin faqat so‘nggi yurishi (1525 y.) natijasida boy va ulkan mamlakatni egalladi. Bobur
tarixda yangi saltanatga asos soldi. Uning davlati g‘arbda yanglish Buyuk mo‘g‘ullar nomi bilan
mashhur bo‘lib ketgan, aslida esa bu Hindistondagi Temuriylar yoki Boburiylar davlatidir.
Bobur 1530 yilning 26 dekabrida Hindistondagi poytaxti Agra shahrida vafot etdi. Ammo uning
vasiyatiga ko‘ra, keyincha uning xoki Kobul shahridagi o‘zi asos solib obod qilgan bog‘ga ko‘mildi.
Uning qabr toshi keyincha chevarasi Nuriddin Muhammad Jahongir (1605-1627 yy.) tomonidan
o‘rnatilgan.
TEMURIYLAR DAVRI TARIXIY
MANBAALARI HAQIDA TUSHUNCHA
TEMURIYLAR DAVRIDA JANUB GAVHARI TERMIZ
SHAHRI QURILISHI VA TARIXIY VAZIFASI
(1370 yil - XVI asr boshlari) 1362-1370 yillar oralig`ida Amir Temur tomonidan
Movarounnahrda markazlashgan davlatni tashkil etish jarayonida Termiz
alohida o`rin tutgan. 1370 yilda Amir Temurning taxtga kelishi bayonida Amir
Sayyid Baraka bilan birgalikda Termiz Sayyidlari- aka-uka xudovandzodalar
Abu Mu`oli va Ali Akbarlar tilga olingan. Ayni shu yildan boshlab Sohibqiron
va Termiz sayyidlari o`rtasida yaqin munosabatlar yuzaga kelgan. Amir Temur
1399 yilda Hindiston yurishidan va 1404 yilda g`arb tomonga amalga
oshirilgan muhorabasidan qayta turib, Termizda qo`nib o`tgan. 1409 yilga
qadar Termiz temuriy Xalil Sulton va undan so`ng Shohrux mirzo hukmronligi
davrida Mirzo Ulug`bek davlati tasarrufida bo`lgan. 1220 yilda yuz bergan
Chingizxon bosqini Termiz va Chag`oniyonga juda katta talofat yetkazgan.
Bu yurtlarning iqtisodiyoti qayta tiklanib, madaniy ravnaq sari yuz tutishi
bevosita Movarounnahrda Amir Temur davlatining tashkil topish davrida
boshlangan. Shimolda Kattaqum va sharqda Solihobod qishloqlariga tutash
bo`lgan Termiz katta kenglikni ishg`ol qilgan, ammo u mudofaa istejkomlari bilan
o`rab olinmagan. Bu davr shahrining ta`rifi 1404 yilda Termiz orqali
Samarqandga Amir Temur saroyiga Kastilya qiroli Genrix III nomidan elchi bo`lib
borgan Rui Gonsales de Klavixo kundaligida o`z aksini juda yaxshi topgan:
"Termiz juda keng va aholisi zich joylashgan, unda tashqi devor va mudofaa
istehkomlari yo`q. Atrofi bog`- rog`, shaharni ko`plab anhorlar kesib o`tadi. Biz
doimo xilma-xil mollar sotiladigan gavjum ko`chalar va maydonlardan o`tib
bordik". Amir Temur davrida Chag`oniyon o`lkasining markaziy shahri
Chag`oniyon ham o`z mavqeini saqlab qolgan.
TEMURIYLAR DAVRIDA JANUB GAVHARI TERMIZ
SHAHRI QURILISHI VA TARIXIY VAZIFASI
Arxeologik dalillarga ko`ra, XV asr oxiri-XVI asr boshlariga kelib
Chag`oniyonda hayot shahristondan rabodga ko`chgan. Chag`oniyonning
yana bir markazi Navand hisoblangan (Navand - chopar, choparlar shahri).
Termiz, Chag`onoyon va Navand o`z zarbxonasiga ega bo`lib, ushbu
zarbxonalarda Amir Temur va Temuriylar davlati hududida muomalada
bo`lgan dirham (mis tangalar) qaytadan zarb etilgan (bu tangalardan
namunalar zalning markaziy qismida namoyish etilmoqda).
Surxon
vohasidagi saksonga yaqin Sho`robqo`rg`on, Qutlug` shohtepa (Sherobod
tumani), Navandaktepa (Uzun tumani) kabi yodgorliklarda XIV-XVI asrlarga
mansub madaniy qatlamlar va ashyoviy manbalar mavjudligi qayd etilgan .
Bu yodgorliklar qishloq, kechuv bo`yidagi qal`a, saroy, karvonsaroy va savdo
yo`lidagi bojxonalar vazifasini o`tagan. Ushbu zal ko`rgazmalarida namoyish
etilayotgan ashyoviy manbalar, xususan, jangchi himoya kiyimlari, sifat
darajasi bilan Xitoy chinnisiga tenglashadigan lagan va kosalar, ko`za va
chiroqlar, shaxmat donalari, memoriy koshinlar Termiz va Chag`oniyon amaliy
san`atining Amir Temur davlati markaziy shaharlari madaniyati bilan
hamohang taraqqiy etganligidan dalolat beradi.
TEMURIYLAR DAVRIDA JANUB GAVHARI TERMIZ
SHAHRI QURILISHI VA TARIXIY VAZIFASI
Amir Temurning ilk umr yo‘ldoshi Xonzoda oliy nasab bo‘lgan. Termiz
sayyidlarining shajarasiga ko‘ra A'lo al-Mulkning esa shunday ismli jiyani va
qizi bo‘lgan. Bundan xulosa qilish mumkinki, Amir Temur sayyidlar bilan
oilaviy aloqada bo‘lgan. Mazkur voqelik tarix davomida o‘z isbotini topadi:
ko‘plab Temuriylar sayyidlar bilan nikohlar vositasida qarindoshchilik
rishtalarini bog‘laganlar. O‘zaro nikohlar natijasida Temuriylar va sayyidlar
xonadoni
chambarchas
bog‘lanib
ketganlar.
Amir Temur o‘zining avlodlariga sayyidlarni aziz tutishni vasiyat qilib
ketgan. Temuriylar bu vasiyatga sodiq bo‘lib Samarqandda Shohi Zindada
Termiz sayyidlarining vakillarini dafn etgan bo‘lsalar, Shahrisabzda Ulug‘bek
tomonidan 1437 yilda barpo etilgan, asli nomi "Avlodi muborak" bo‘lgan -
Gumbazi Sayyidon maqbarasi Termiz sayyidlarining dahmasiga aylangan.
“Sulton Sodot” Abul Maoliy 1459 yilda vafot etgan va Gumbazi Sayyidonda
dafn etiladi. Sayyidning qabritoshida Termiz sayyidlariniig shajarasi
keltirilgan.
TEMURIYLAR DAVRIDA JANUB GAVHARI TERMIZ
SHAHRI QURILISHI VA TARIXIY VAZIFASI
1220 yilda Termiz Chingizxon boshchiligidagi mo’g’ul qo’shinlari tomonidan
bosib olinadi. Vayron etib tashlangan Termiz shahrining qaytadan tiklanishi
XIV-asrning boshlariga to’g’ri kelib, hozirgi Termizning shimoliy tomonidagi
Surxondaryoning quyi oqimida sodir bo’ladi. XIV asrning elliginchi yillari
oxirida mo’g’ullar davlatining Chig’atoy ulusi inqirozga yuz tutgach,
Termizdagi hokimiyat mahalliy ruxoniy feodallar-sayyidlar qo’liga o’tadi.
So’ngra O’zbekiston janubidagi yerlar Amir Temur davlati tarkibiga
kiradi.Uning vafotidan so’ng Termizni Amir Temur nabirasi Xalil Sulton, 1409
yildan esa o’g’li Shohruh boshqaradi. XV asrning ikkinchi yarmiga kelib,
markazi Hisorda bo’lgan, Temuriylarning Hisor viloyati ta’siri kuchayadi.
1504-1505 yillarda Chag’oniyon va Termiz Shayboniyxon boshchiligidagi
ko’chmanchi o’zbeklar tomonidan bosib olinadi.
TEMURIYLAR DAVRIDA JANUB GAVHARI TERMIZ
SHAHRI QURILISHI VA TARIXIY VAZIFASI
Saffaviylar bilan bo’lgan jangda Shayboniyxon vafotidan so’ng Termiz qisqa vaqt Temuriy
Bobur tomonidan egallanadi. 1512 yilda Bobur qo’shinlarining haydab chiqarilishi tufayli
Termiz va Chag’oniyon yana Shayboniylar ixtiyoriga, 1598 yildan 1747 yilgacha esa O’rta
Osiyoda mustahkam o’rnashib olgan yangi o’zbek sulolasi-joniylar qo’liga o’tadi. Ushbu
davrda Chag’oniyon o’zbek beklari tomonidan boshqarilgan Hisor viloyati tarkibiga kirsada,
amalda markaziy hokimiyatdan mustaqil siyosat yuritib kelgan.
XIX asr oxiri -XX asr boshlarida Surxondaryo viloyati Buxoro amirligining tarkibiy qismi edi.
Uning hududida esa bir necha bekliklar mavjud edi. 1894 yilda Amudaryo bo’ylab, shu
jumladan hozirgi Termiz hududida ruslarning chegara bojxona nazorati o’rnatiladi. Termiz
shahrining muhim strategik joylashuvini hisobga olgan rus harbiylari tomonidan shaharda
doimiy garnizonga ega bo’lgan qal’a quriladi. Termizga Rossiyadan asta-sekin harbiy
qo’shinlar va ko’chmanchilar kela boshladi. 1898 yilda esa Buxoro amiri maxsus hujjat bilan
qal’a atrofidagi yerlarni qurilish inshootlari va turar-joy binolari uchun rus harbiylari
ixtiyoriga topshiradi va bu yerda ko’p o’tmasdan shahar ahamiyatiga ega bo’lgan aholi
manzilgohi paydo bo’ladi. Sho’rolar hukumati o’rnatilgach va 1924 yildagi milliy
chegaralanishdan so’ng, viloyat O’zbekiston tarkibiga kiradi. 1925 yilda esa Surxondaryo
okrugi tuziladi. 1941 yil 6 martda esa ma’muriy markazi Termiz bo’lgan Surxondaryo viloyati
tashkil topadi. 1991 yil 1 sentyabrda mustaqillik e’lon qilingach, Surxondaryo viloyati
O’zbekiston Respublikasining ajralmas va tarkibiy qismiga aylantirildi.
TEMURIYLAR DAVRIDA JANUB GAVHARI TERMIZ
SHAHRI QURILISHI VA TARIXIY VAZIFASI
Surxon vohasining rivojida Amir Temur shaxsining alohida o'rni bor. Keyingi tarixiy
izlanishlar shu narsani aniq ta'kidlamoqdaki, Amir Temurning davlat boshqaruv faoliyatida
Surxon vohasining o'ziga xos o'rni bo'lib, uning janubiy mamlakatlar bilan olib borgan jamiki
harakati Termiz bilan bog'liq edi. Ayniqsa, Temur bilan amir Husaynning Arsifda turganlarida
ularning ishonchli kishisi Tomuqaning Termizdagi savdo-sotiq ishlari bilan tanishuvi, Temur
qopiqqa yetganda mo'g'ul jetelarining Movarounnahrni talab chiqib ketganligi to'g'risidagi
ma'lumotni bunga misol qilib keltirish mumkin. Bu voqeadan Termiz - Temur qopiq katta
ahamiyatga ega bo'lgan harbiy-strategik markaz bo'lganini, Amir Temur o'z armiyasiga
yangi kuch qo'shib, uning iqtisodiy ta'minotini Termizda mustahkamlab olganini bilishimiz
mumkin. Tarixchi olim B. Ahmedov o'zining «Amir Temur» tarixiy romanida Surxon
vohasidagi yirik iqtisodiy markaz Denov va Termizni tilga olib o'tib, quyidagi tarixiy manbani
keltirib o'tadi: «Ma'lum bo'lishicha, mo'g'ullar bilan yovlashib, Samarqand tog'lari va
Qoratog'da yashirinib yurgan Chig'atoy beklari: Sulaymon Barlos, Amit Muso, Joku Barlos,
Jaloliddin Barlos va Hunduka Barloslar Termizga kelib tushibdilar». Demak, Termiz o'zining
harbiy-strategik ahamiyati bilan alohida ahamiyatga ega bo'lib, Jayhun kechuvining qulay
joyida joylashuvi ko'pincha urushlarda hal qiluvchi ahamiyatga ega bo'lgan. Termiz o'zining
iqtisodiy, madaniy rivoji bilan alohida ajralib turgan shahar, uning atrofida qishloq xo'jaligi
ancha rivojlanib, bog'dorchilik va sabzavotchilik keng ko'lamda olib borilgan.
TEMURIYLAR DAVRIDA JANUB GAVHARI TERMIZ
SHAHRI QURILISHI VA TARIXIY VAZIFASI
O'z navbatida shahar qo'shinlarni, lashkarlarni boqishga ham alohida xizmat ko'rsatgan. Amir Temur Balx
jilg'asida og'ir ahvolda qolganda Termizdagi beklarning yordami tufayli qurshovdan chiqib olib, katta hujumga
tashlanganligini, shu jangdan keyin Amir Temur Jayhun daryosidan Termiz kechuvi orqali o'tib,
Movarounnahrga qadam qo'yganligini tarixiy manbalar orqali bilishimiz mumkin. Bundan shunday xulosaga
kelish mumkin: Amir Temur Termiz atrofida lashkargoh qurib o'tiradi, u o'z ona zaminiga qadam qo'yib endi
erkin nafas olishga kirishadi. Temur o'zining jangovar yurishlari davrida juda katta harbiy tajribani egallab,
Termizda turgan vaqtida bu tajribalarini ancha mukammallashtirib oladi. Chunki Temur o'zi amal qilgan to'rt
narsadan ikkitasini: ya'ni qat'iy qaror, tadbirkorlik va hushyorlikni hamda ehtiyotkorlikni, aynan Termiz
voqeasidan keyin bilib olgan bo'lishi mumkin. Akademik Bo'riboy Ahmedov bu haqda quyidagicha yozadi:
«Termiz yonida yuz bergan voqealar uni tinchitmadi. Kechayu kunduz shu haqida o'yladi. Xo'sh, nega bu voqea
sodir bo'ldi? Bunga nima sabab? O'zining bir qadar beparvoligimi? YO sotqinlik sodir bo'ldimi? Bularning har
ikkisi mavjud, lekin yana bittasi bor. Har kishining so'ziga ishonavermaslik, uni qayta-qayta tekshiruvdan
o'tkazish zarur». Bu voqeadan keyin Amir Temur o'z armiyasini harbiy jihatdan mustahkamlab, ishonchli, yaqin
odamlarni o'z atrofida to'plab, har qanday sharoitda unga pand bermaslik uchun, ya'ni amir Husayn va uning
Tomuqa xizmatkorlarining xoinligini inobatga olib, yagona qarorga keladi. Amir Temur o'z tuzuklarining
quyidagi bo'limida, ya'ni «lashkarini ittifoqqa keltirish uchun qilgan o'n ikkinchi kengashada: unga Termizga
kelib qo'shilib, og'ir vaziyatda yordam qilgan kishilar masalasida quyidagi fikrni qayd etadi: «Amir Joku, Iki
Temur, Amir Sulaymon va Amir Jaloliddinlarni -xilvatroq yerga chorladim hamda ularni o'zimga ittifoq
qilmoqchi bo'ldim. Xilvatda ular bilan suhbat qurib, «davlatimga sherik bo'lasizlar», dedim. Bu bilan o'zlariga
ishonch va menga xizmat qilishda qatiyat uyg'otdim». Bu voqea-harakat tufayli Amir Temur juda katta harbiy-
siyosiy obro'ga ega bo'ladi.
TEMURIYLAR DAVRIDA JANUB GAVHARI TERMIZ
SHAHRI QURILISHI VA TARIXIY VAZIFASI
«Temur tuzuklari»da ushbu tarixiy voqea yana bir bor eslatiladi: «Termiz kechuvidan narigi qirg'oqqa o'tgach,
Kahalka qal'asi (Termizga yaqin qadimiy qal'a) tarafiga qorovullar yubordim. Jayhun bo'yida bir necha kun
turdim va qorovullar olib keladigan xabarni sabrsizlik bilan kutdim». Bundan shu narsa ma'lumki, Amir Temur
siyosiy faoliyatining mustahkamlanishida Termiz va Chag'oniyon viloyatining alohida o'rni bor. Amir
Husaynga nisbatan 1370 yili amalga oshirilgan harbiy yurish tarixda Termiz va Chag'oniyon viloyatlari uchun
hal qiluvchi ahamiyat kasb etganini yaxshi bilamiz. Amur Temur hamisha Termiz va uning atrofida bo'lganida
o'zining keyingi jangida sodir etiladigan harakatini yana bir bor sinovdan o'tkazish maqsadida qisqa muddat
to'xtaydi. Barong'or bilan bo'lgan janglarda ishonchli amirlar Joku barlos bilan amir Sayfiddinni qo'yadi. Amir
Temurning Termizga yaqin Biyo qishlog'ida to'xtab, «Temur tuzuklari»da qayd etilgan: «Birinchisi - davlat va
saltanatimga bog'langan mening birinchi tuzugim - Tangri taoloning dini va Muhammad Mustafoning
shariatiga dunyoda rivoj berdim. Har yerda va har vaqt islom dinini quvvatladim», degan fikriga e'tibor
berishga to'g'ri keladi. Chunki, Biyo qishlog'ida Amir Temur Makkayu Mukarrama sayyidlarining boshlig'i
Sayyid Baraka bilan uchrashib, uning hamda sayyidlar, mashoyixlar, ulamolar, fozil kishilar duosini olib,
otasining bergan, ya'ni «Alardin diniy, huquqiy, axloq masalalarini, harom bilan halolni ajratishni o'rgangin.
Shuning uchun ham majlislaringni shular bezab tursin», degan maslahatiga amal qiladi. Xuddi shu uchrashuvda
Sayyid Baraka hammaning ko'z o'ngida toju taxt va saltanat ramzi bo'lmish nog'ora bilan bayroqni
Temurbekning qo'liga tutqazadi. Bu Olloh va Islom dinining Amir Temurga nisbatan bergan ulug' qudrati edi.
Butun Termiz, Xuttalon, Chag'oniyon, Balx, Hirot, Hisor, Kesh, Samarqand, Buxoro, Xorazm bo'ylab Temur
deya hayqirayotgan qalandarlar, darveshlar vajohatlaridan uning dushmanlarining dami ichiga tushib ketadi
TEMURIYLAR DAVRIDA JANUB GAVHARI TERMIZ
SHAHRI QURILISHI VA TARIXIY VAZIFASI
Jahongir Amir Temurning aqlli, tadbirkor, kuchli harbiy sarkarda, sharoitni to'g'ri
tushuna oladigan siyosatchi ekanligini u tomondan amalga oshirilgan har bir ish
yakunidan bilish mumkin. Uning 1384 yil bahori boshida Eron zaminini o'ziga
bo'ysundirish maqsadida Termiz atrofini lashkargohga aylantirib, Termiz sayyidlari
himmati bilan Forsga yurish qilganligi, bu yurish uchun mavjud harajatlar shu o'lkada
to'planganligi tarixiy manbalarda alohida ta'kidlanadi. B. Ahmedov «Amir Temur»
tarixiy romanida: «U yana Termiz va uning tevarak-atrofini lashkargoh deb e'lon qildi,
viloyatlarga lashkar to'plash uchun tavochi va jarchilar yubordi. Movarounnahr
viloyatlaridan chiqarilgan barcha lashkar o'n kun deganda shu yerga - Termiz va uning
tevarak-atrofiga yig'ildi. O'sha 1384 yil bahorining avvalida Amir Temurning cho'l
qumlari va daraxt bargidan ham ko'p lashkari Jayhundan o'tib qubbat ul islom Balxning
jilg'asiga kelib qo'ndi», deb yozadi. Bu voqealarning tarixiy izohiga e'tibor bersak, Amir
Temurga tobe bo'lgan Termiz va Chag'oniyon o'lkasi unga doimo iqtisodiy-siyosiy
tayanch bo'lganligi, bu o'lkada hech qachon unga qarshi fitna-fasod bo'lmagani aniq
va ravshandir.
TEMURIYLAR DAVRIDA JANUB GAVHARI TERMIZ
SHAHRI QURILISHI VA TARIXIY VAZIFASI
Sharafuddin Ali Yazdiy «Zafarnoma» asarida ko'hna Termiz haqida ma'lumot berar ekan, 1399
yil 11 sentabrda Kesh (Shahrisabz)dan Balxga borayotgan Amir Temur bir necha termizlik
sayyidlarning qabrlarini, jumladan, Xoja Muhammad Ali Hakim Termiziy va Shayx Abu Bakr
Varroqning mozorlarini ziyorat qilib o'tganligini eslatadi. Amir Temur 1404 yilning yozida
Balxdan orqaga qaytayotganida ham Termiz sayyidlaridan Xudovanzoda A'lo al-muluk
xonadonida to'xtab o'tadi. Xuddi shu yilning kuzida Ispaniya qiroli Genrix III ning elchisi Klavixo
ham Termizda bo'lgan edi. Rui Gonsales de Klavixoning «Samarqandga, Temur huzuriga
sayohat kundaligi» («Dnevnik puteshestviya v Samarkand ko dvoru Timura» (1403-1406 g.g.)
asaridagi ma'lumotga ko'ra, Temur Xurosonga qilayotgan yurishida Amudaryoga qayiq ustida
turuvchi g'och ko'prik qurdiradi va qo'shinlar o'tib bo'lgach, uni buzdirib tashlaydi. Bu davrda
Kichik Hindiston deb ataluvchi mazkur hudud Balx tumaniga qarashli edi. Termiz tumaniga
tegishli qadimgi kechuv joylari Sho'rob va Cho'chqa Guzar Aleksandr Makedonskiygacha ham
bor edi, bu joylar ilgari Kichik Hindistonga bo'ysungan bo'lsa, endi Temurbek tomonidan
Samarqand saltanatiga bo'ysundirildi, deb qayd etildi. Sohibqiron saroyiga Kastiliya va Lion
qiroli Genrix III nomidan elchi bo'lib kelgan Rui Gonsalis de Klavixo Termiz shahrini shunday
ta'riflaydi: «Termiz juda katta va aholisi zich, unda tashqi devor mudofaa istehkomlari yo'q.
Shahar atrofida ko'plab bog'lar va anhorlar joylashgan. Bu shaharga kirganimizdan so'ng
doimo xilma-xil mollar sotiladigan gavjum ko'cha va maydonlardan yurib bordik. Bu shahar
elchilarga ko'p marotaba marhamat ko'rsatdilar».
TEMURIYLAR DAVRIDA JANUB GAVHARI TERMIZ
SHAHRI QURILISHI VA TARIXIY VAZIFASI
TEMURIYLAR DAVRIDA
MODDIY MADANIYAT
Amir Temur va uning avlodlari hukm surgan tarixiy davrni nazardan
o'tkazar ekanmiz, bunda ijtimoiy-iqtisodiy va madaniy taraqqiyotning
yuksak marralari sari ko'tarilgan Movarounnahr va Xurosonning butun
yorqin manzarasi ko'z o'ngimizda namoyon bo'ladi.
Markaziy Osiyo xalqlari sivilizatsiyasi va madaniyati ravnaqining yuqori
cho'qqisi hisoblangan Temuriylar davri nafaqat shu mintaqa doirasida,
balki umumjahon miqyosida ham o'ziga xos yuksak bosqich bo'ldi.
Uning qudratli aks-sadosi asrlar osha avlodlar qalbi va tafakkurini
hamon nurlantirib kelmoqda.
Ona tariximizning mana shu muhim bosqichida halq dahosi, qudrati
bilan betimsol moddiy va ma'naviy madaniyat namunalari, mislsiz osori
atiqalaru monumental me'moriy obidalar bunyod etildi. llm-fan
yuksaldi. Bunday yuksalish Amir Temur va uning avlod-larining ilm-fan,
ma'rifat ravnaqiga alohida rag'bat, katta sa'y-harakat bog'laganliklari
natijasi bo'ldi.
Amir Temur siymosiga to'xtaladigan bo'lsak, uning o'zi yuksak ma'rifatparvar
hukmdor sifatida xalq ichidan chiqqan qanchadan-qancha noyob iste'dodlar, ilmu
urfon va din ahllari, me'moru hunarmandlarni parvarishlab o'stirish barobarida mam-
lakat obodonligi, ravnaqi uchun ham doimiy harakatda, izlanishda bo'ldi. Uning
davrida Samarqand va yurtning boshqa hududlarida qad rostlagan serhasham
saroylar, bog'-rog'lar, masjid-u madra-salar, rabot-u karvonsaroylar, ko'priklar, suv
havzalari va boshqa inshootlar Sohibqiron salohiyati va faoliyatining nechog'lik ko'p
qirraliligiga dalolatdir.
Xurosonning obod o'Ika sifatida gullab-yashnashi ham Temuriylar davriga to'g'ri
keladi. Shohruh Mirzo va uning vorislari tomonidan barpo etilgan 150 dan ziyod
mashhur obidalar, jumladan, «Bog'i Zog'on», «Bog'i jahon» qal'a maskanlari,
«Gavharshodbegim» madrasasi, Boysunqur «Nigoristoni» (Badiiy akademiyasi),
yoxud Husayn Boyqaro davrida (1469-1506) uning do'sti, she'riyat mulkining sultoni
Alisher Navoiy rahnamoligida Hirot va uning atrofida qurilgan 300 dan ziyod noyob
bino va inshootlar: masjid, madrasa, maqbara, xonaqoh, hammomu shifoxonalar,
saroylar, istirohat bog'lari, rabotu karvonsaroylar, suv havzalari, ko'prik, korizlar-
bular hammasi Temuriylar zamonasi madaniy yuksa-lishining ishonchli tasdig'idir.
TEMURIYLAR DAVRIDA MODDIY MADANIYAT
Temuriylar ma'naviy madaniyati to'g'risida gap borganda, dastawal, ona yurtimizda Uyg'onish
davrining ikkinchi bosqichi bo'lgan bu oltin asrda ilm-fanning nechog'lik ravnaq topganligi
hamda uning jahon ilmu urfoni taraqqiyotiga qo'shgan bebaho hissasi haqida har qancha
g'ururlansak arziydi.
Bu davrning yana bir muhim yutug'i—bu ijtimoiy fanlar, xususan, tarixshunoslik sohasida
katta tadqiqotlarning yaratilganligidir.
Bu xayrli ishlarning yuzaga chiqishida ham temuriy hukmdorlar tashabbusi va rahnamoligi
beqiyos bo'lgan. Jumladan, Amir Temurning «Tuzuklari», Mirzo Ulug'bekning «To'rt ulus
tarixi», Bobur Mirzoning «Boburnoma»si ijtimoiy fanlar rivojiga ayricha ta'sir ko'rsatganligi
shubhasizdir. Temuriylar davrida salmoqli iz qoldirgan alloma olimlardan Nizomiddin Shomiy
va Sharafiddin Yazdiyning «Zafarnoma», Xofiz Abruning «Zubdat at-tavorix», Abdurazzoq
Samarqandiyning «Matla ul-sa'dayn» va «Majma' ul-bahrayn» («Ikki saodatli yulduzning
chiqish o'rni va ikki azim daryoning quyilish joyi»), Ibn Arabshohning «Amir Temur tarixi»,
Mirxondning yetti jildli «Ravzat ul-safo» («Poklik bog'i»), Xondamirning «Makorimul axloq»
(«Yaxshi fazilatlar»), «Xabibus siyar fi axboru afodul bashar» («Xabarlar va bashariyat
odamlaridan dilga yaqin siyratlari») asarlari o'sha zamon tarixshunoslik ilmining yuksaklik
darajasini o'zida ifoda etadi. Ularning har birida nafaqat u yoki bu hukmdorlarning davlat
siyosati yohud harbiy yurishlari yohud shaxsiyatlariga oid ma'lumotlar aks etib qolmay, balki
shu bilan birga o'sha davrning barcha murakkab, ziddiyatli jarayonlari, tarixiy voqealar,
hodisalar silsilasi ham ishonarli tarzda yoritilganligi ayon bo'ladi.
TEMURIYLAR DAVRIDA ILM FAN RAVNAQI
Temuriylar davrida xattotlik, tasviriy san'at va rausiqa madaniyati rivoj
topdi. Bu sohada Mirali Tabriziy, Shayx Muhammad, Junaid Naqqosh,
Temuriylar davri xattotligi va naqqoshligi maktabi atoqli vakillari:
Sultonali Mashhadiy, Abdujamil Kotib, Darvesh Muhammad Toqiy, Mirali
Qilqalam, Sulton Muhammad Nur va boshqalarning ijodi benazirdir.
Masalan, nastaliq xatining mislsiz ustozi, «Qiblat ul-kuttab» (Kotiblar
peshvosi) unvoni sohibi Sultonali Mashhadiy A.Navoiy va H.Boyqaroning
ko'plab bebaho qo'lyozmalarini kitobot holiga keltirishda katta zahmat
chekkan. Bundan tashqari Nizomiy, Farididdin Attor, Xo'ja Xofiz, Sa'diy
Sheroziy, Husrav Dehlaviy, Abdurahmon Jomiy singari mumtoz
adabiyotimiz daholarining ko'plab asarlari ham uning betinim sa'y-
harakatlari bilan ko'chirilib, avlodlarga armug'on etilgan.
TEMURIYLAR DAVRIDA ILM - FAN RAVNAQI
TEMURIYLAR DAVRIDA TASVIRIY SAN’AT
Shamsiddin Muhammad ibn Abdulhay, Shayx Turoniy, Abdulla Hiraviy, Ustoz Gung,
Ustoz Jahongir nomlari alohida ko'zga tashlanib turadi. Ular chizgan yorqin
tasvirlar, portretlar, tabiat manzaralari yohud jang tafsilotlari o'zining tabiiyligi,
Einiqligi va origmalligi bilan kishini hayratga soladi.
Amir Temur nabirasi (Shohruh Mirzo o'g'li) Boysunqur Mirzo homiyligida bunyod
topgan o'ziga xos badiiy akademiya rolini o'ynagan uning Nigoristonida ijod qilgan
ko'plab mo'yqalam sohiblari tomonidan mukammal tarzda ishlangan son-sanoqsiz
rangli tasvirlar, miniatura namunalari, kitob bezaklari, chunonchi, hind xalqi eposi
«Kalila va Dimna», Sa'diyning «Guliston», Firdavsiyning «Shohnoma», Nizo-miyning
«Xamsa» va boshqa asarlarga ishlangan tasviru bezaklar hanuzga qadar ham o'z
ahamiyatini saqlab kelmoqda.
Musawirlik san'atinmg tengi yo'q yulduzi Kamoliddin Behzod (1455-3537) ijodi ham
Temuriylar davri san'atining yuqori cho'qqisi hisobfanadi. Uning mo'yqalamiga oid
hadsiz-hisobsiz rangin tasvirlar, chunonchi, Yazdiyning «Zafarnoma», Jomiyning
«Salomon va Ibsol», Sa'diyning «Bo'ston» va «Guliston», Nizomiyning «Xamsa»
asarlariga ishlangan miniatura namunalari yohud Hirotdagi «Bog'i Behisht», «Ov
qilayotgan Bahrom Go'r», «Tuyalar jangi» tasvirlari va shunga o'xshash
rassomchilik asarlari bu tug'ma ijodkor iste'do-dining yuksak mahorati
namunalaridir.
Xulosa
Buyuk geografik kashfiyotlar arafasida bo'lgan Temur davri butun
Turon zamin xalqaro savdosining yuksak rivojlangan bosqichi bo'lib
hisoblanadi. Kichik Hindiston (g'arbiy Yevropa adabiyotida Kichik
Hindiston va Eron oralig'idagi hududlar, ya'ni Afg'oniston, Belujiston
va Mekron nazarda tutilgan)dan Samarqand sari yo'l olgan
karvonlar Termiz va Yorgoh kechuvidan o'tgan. Bundan ko'rinadiki,
Surxon vohasi hududi Temur davri savdosida muhim ahamiyat kasb
etgan. Temur va temuriylar davrida vohada nafaqat savdo, balki
iqtisodiy hamda madaniy siljishlar ham yuz berganini XIV-XV
asrlarga oid bo'lgan 80 dan ortiq obidadan topilgan ashyoviy
manbalar isbot eta oladi. Bu yodgorliklardan qazib olingan, sifat
darajasi bilan Xitoy chinnisiga tenglashgan sopol buyumlar,
zargarlik namunalari, me'moriy koshinlar Surxon vohasi amaliy
san'atining Temur davlati markaziy shaharlari madaniyati bilan
hamohang taraqqiy etganligidan dalolat beradi.
Foydalanilgan adabiyotlar
1.
«Istoriya O`zbеkskoy SSR» 4 tomlik, «Toshkеnt», «Fan», 1965 y.
2.
Mirzaboеv A.Ya. «Sovеto` O`zbеkistana v godo` Vеlikoy Otеchеstvеnnoy voyno`». T.,
«Fan», 1985 y.
3.
Urushdan kеyingi davr bo`yicha F.Burlatskiyning «Xrushyov» Siyosiy portrеtga chizgilar
maqolasini tavsiya qilaman.
4.
«Litеraturnaya gazеta» 1988 yil 24 fеvral Fyodor Burlatskiy «Brеjnеv i kruhеniе ottеpеli».
Do'stlaringiz bilan baham: |