Majolis un-nafois

Ey sabo, ovvora ko‘nglum istayu har yon boru,

Vodiyu tog‘u biyobonlarni bir-bir axtaru²⁴.

Adabiy jarayonning sinchkov kuzatuvchisi, she’riyat nazariyasining beqiyos bilimdoni Navoiyning “Majolis un-nafois” majlislarida ta’riflangan shoirlar ijodidagi adabiy tur va janrlar, badiiy tasviriy vositalar “ko’p va xo’b” qo’llanilgan bo’lib, biz ulardan asosiylarigagina to’xtatilib o’tdik.

2.2. Tazkirada Navoiyning badiiy so’z san’ati hamda adabiy-tanqidiy qarashlari

Alisher Navoiy buyuk olim sifatida o’z tazkirasida talay shoirlar ijodini tahlil qilish bilan bir qatorda, umuman adabiyot nazariyasi, xususan she’riyat muammolarini o’rtaga tashlaydi va hal qilib o’tadi. Navoiy o’sha davr madaniy hayotining asosiy muammolaridan hisoblangan shakl va mazmun masalalarini diqqat markaziga qo’yadi. U badiiy asarlarning shakli va mazmuni haqidagi ilg’or fikrlarni himoya qiladi, shaklning mazmundan ustun qo’yilishiga qarshi chiqadi. Shuning bilan birga, u shaklni mensimaslikka qarshi chiqadi, shakl mukammalligini katta san’atning juda muhim belgisi deb hisoblaydi. Navoiy, umuman, biror- bir shoirga xarakteristika berishda faqat asarning g’oyaviy mazmunigagina emas,balki uning badiiy mahoratiga ham alohida e’tibor beradi. Xuddi shu asosda shoirning tutgan o’rnini belgilovchi umumiy xulosalar chiqaradi.Navoiy fikrlarini diqqat bilan o’rganish shuni ko’rsatadiki, uningcha, poeziya, umuman adabiyot yuksak, badiiy shaklsiz kishi ko’z oldiga keltirish qiyin bo’lgan haqiqiy madaniyatning bir qismidir. Agar asarda g’oya, shakl birligi va bu birlikda g’oya yetakchiligi ta’min etilmasa, bunda asarning qiymati bo’lmaydi. Navoiy “Hayrat ul-abror”da:

“Nazmda ham asl anga ma’ni durur,