Majolis un-nafois

Ul sanamki, suv yaqosinda paridek o’lturur,

G’oyati nozukligidin suv bila yutsa bo’lur. (MN.63)

Muqimiy – hirotlik, darvesh mashrab shoir. Tasavvuf istilohlarini yaxshi bilgan. Turkiy tarje’bandidan bayt keltirilgan:

Sensen asli vujudi har mavjud,

Sendin o’zga vujudda ne vujud. (MN.63)

Kamoliy – Balxda yashagan, turkigo’y shoir, she’rlari shuhratdan xoli bo’lmagan. Matla’i:

Irning qulidur nayshakar, ey jon beli bog’liq,

Gul dog’i yuzung bandasidur to’ni yamog’liq. (MN.63)

Sakkokiy – samarqandliklar bu shoirga g’oyatda ixlosmand bo’lishgan. Navoiy Samarqandda yashagan paytida uning she’rlarini so’ratadi. Sakkokiyning Xoja Muhammad Tarso, Xalil Sulton, Ulug’bek Mirzo, Arslon Xoja Tarxonlarga bag’ishlangan qasidalari bor.

Mirzo Xoji So’g’diy – samarqandlik, Navoiy bu shoir ba’zida ajoyib ma’noli she’rlar yozar, lekin so’zlarni rangli qilib bitar edi, deydi. Matla’i: