Маданиятнинг барча ўзига хосликлари киради

Моддий маданият. Ўзига хослигини кўпроқ сақлаб қолган соҳа-таомлардир. У икки қисмдан иборат.

1. 
   Сосёку–“асосий таом”–гуруч ёки бошқа бирор донли ёки хамирли таом.
   
2. 
   Рукусеку–“қўшимча таом”. Унга турли балиқ, сабзавот ёки гўштли қайлалар киради.
   

Гўштни японлар жуда кам истеъмол қиладилар. Илгари хитойликлар каби сигирни соғмаган ва сут ҳам ичмаган.
анъанавий қишлоқ уйлари-бир қаватли синчли, йиғиладиган, енгил деворлари билан полига сомон бўйра ёки тахта солишган. Бу ашёлар ҳозирга қадар сақланиб келмоқда.
Японларнинг уй кийимларида ҳам илгариги маданиятдан кўп нарса сақланган. Агар иш кийими сифатида замонавий махсус кийимлар ва европа костюмлари кийилса, уйда японлар кимано кийишни хуш кўрадилар. бичими бўйича эркаклар ва аёллар киманолари бир хил. Фақат эркаклар киманосида енг анча калта.
Ижтимоий турмуш хусусиятлари. Замонавий япон жамиятида одинги даврларга оид кўплаб хусусиятлар сақланиб қолган. Минамото ритомо ўзини сёгун деб эълон қилганидан бошлаб (XII аср) Япония сиёсий ҳаётида самурайлар етакчи ўрин тутган. Рицарлик шаъни кодекси “Бусидо” (“Шанчи йўли”) ишлаб чиқилиб, у самурайлар хулқини тартиблаштарган. Улар қаторида самурайларни ўзига суиқасд қилиши (“харакира”) ҳам бўлган.
Анъанага кўра жамият хулқ меъёрлари японларнинг ўзига хослиги характерига бўйсундирилган. Патриархал муносабатлар оила аъзоларининг хонадон бошлиғига сўзсиз итоат этишлари анъанаси давом этмоқда. Аёлларни нисбатан паст ҳуқуқий ҳолатлари давлат даражасида сақланиб қолмоқда. Эркаклар билан тенг меҳнат учун аёллар кам ҳақ оладилар.
Амалда япон жамиятини тоифаларга бўлиниши ҳам сақланмоқда. Японияда бу тоифага 3 млнга яқин киши киради. Улар алоҳида (600 кишидан) поселкаларда истиқомат қиладилар. Буракуминлар ахлат йиғувчилар, теричилар, қизиқчилар ва ҳ.к.о.лар. Расман улар бошқа японлар билан тенг ҳисобланади, амалда камситиш сақланиб келмоқда.
Буракуминлар ва бошқа японлар орасидаги никоҳ жамиятда қораланади. Замонавий жамият хўжалик талаблари маорифга ҳам маълум вазифалар юклайди. Японияда мажбурий 9 йиллик таълим жорий этилган.
Динлари. мамлакатда диний ҳолат ҳам ўзига хос. Японияда икки, синтоизм ва буддизм дини кенг тарқалган. Синтоизм (японча синто “худолар йўли”) ва худо Амотсэрусу қуёш илоҳасига, император ва унинг оиласи унинг авлодари сифатидан эътиқод қилиш.
Корея аҳолиси. Корейслар (68 млн киши) Евроосиё қитъасининг энг қадимги халқларидан бири. Улар Корея ярим оролида ер юзининг аҳолиси энг зич жойлашган ( 1км.кв 250 минг киши) ҳудудида яшайди. Корейслардан деярлик 4 млни яхши ҳаёт излаб бошқа мамлакатларга кўчишган.
Корея ярим оролида одамлар илк палеолитдан яшаб келади. Археологик қазишмалар маълумотлари корейслар мил.авв. I минг йилликдаёқ деҳқончилик ва чорвачилик билан шуғулланганлар. Мил.авв. VII-II асрларда ҳудудда илк қурдорлик давлатлари вужудга келган. Тарқоқ қадимги корейс қабилаларининг бирлашуви мил.авв. VII асрда якунига етади. Айнан шу пайтдан ягона корейс тилини олтой тил оиласига оид эканлиги тасдиқланмоқда. Милодий VII асрда корейс ёзуви тизими-иду шаклланади. Унда хитой иероглифларидан фойдаланилади. XV асрдан корейс фонетик ёзуви ҳам яратилади. Унинг ҳарфлари дастлаб 20 та, кейинчалик 40 тага етади. Корейслар XI асрдан ксилографик усул билан китоб босишни билишган.