M illiy universiteti

bo'lmaydi, 
zehni 
pastlari,  tarbiyasi  sal  chatoqlari  ham  bo'ladi. 
Ularni
 
sening  zehning  past,  o'zlashtirolmayapsan  —   deb  davradan  chiqarib
 
haydab  yuborishi  insoniy  insofdan  emas,  u  bilan  qattiq,  astoydil
 
ishlash  kerak.  Dehqon  o'zining  paykalidagi  nimjon  yoki  hosili  kam
 
niholga  muomala-mehnat  qilganday  munosabatda  bo'lish  muallim­
ning  insoniy  burchi.  Chunki  muallim  ham  shu  shogirdlariga  ta'lim
 
tarbiya  berish  hisobidan  haq  olib  o'z  bola-chaqasini  bog'adi,
 
ro'zg'orini  tebratadi. 
O'ylashi  kerak,  “shu  shogirdlar  bo'lmasa,
 
u n in g 
muallimligi kimga kerak. 
Demak,  shular uning rizqi,  obro'si,
 
kelajagi.  Bu  yo'lda  xatoga  yo'l  qo'ygan  muallimni  Alloh  kechir-