M illiy universiteti

emasmikan? Odam bolasi  eng  ко'p .o'z  “m e n ’ini o'ylaydi.  Bu “men”
 
qurg'ur  shunchalar  yopishqoq  illat  ekanki,  inson  qalb  to'riga  shu
 
qadar  o'm ashib  olganki,  hatto  “men”  egasini  dunyoga  keltirgan  zo t-
 
volidai  muhtaramasidan,  padari  buzrukvoridan  ham  o'zini  ustun
 
qo'yarkan.  O 'z  “men”ining  soyasida  qolgan  odam  o'zligini  yo'qotib
 
qo'yarkan.  Hazrat  N avoiy  aytganlaridan:  “El  nedb  topgay  menikim,
 
men  o'ziinni  topmasam”.
Madomiki,  shunday  ekan,  biz  “muhtaram”  “men”lar  orasida
 
yashayotgan  ekanmiz,  ularning  do'q-po'pisalari  bilan  ham,  erkalik-
 
lari-yu,  maqtanchoqliklari  bilan  ham,  o'zaro  muloqotlarimizda  sal
 
kechirimliroq bo'lishim izga to'g'ri  keladi.  Ayniqsa,  o'smir yoshidagi
 
“muhtaram  men”laming  g'ururiga tegadigan  gap  so'zlarimiz  oqibati-