Lxxxil амир соҳИБҚироннинг бағдоддан қайтиб, табриз томон

ХСШ. МОРДИН СУЛТОНИНИНГ (АМИР СОҲИБҚИРОН) ҲУЗУРИГА КЕЛИШИ 
ВА УНИНГ ГУНОҲИДАН ЎТИЛИШИ БАЁНИДА 
Илгарироқ зикр этилган Мордин султони Малик Исо ўзининг ѐмон фсъли сабабидан 
(266) хавфу қўрқинчга тушган ва шунинг оқибатида Мордин шаҳри ҳалокатга уч-раб, 
хароб бўлган эди. Энди у қилмишидан пушаймон бўлиб, ўзининг бахтсизлик дардига Амир 
Соҳибқирон лутфининг табибидан бошқа ҳеч ким даво қилолмаслигини билди ва ўзидан 
хавфу ^ўрқинчни узоҳлатиб, ақлу донолик восита-сига епишиб, жаҳонпаноҳ даргоҳга юз 
тутди, улуғ амирзода Шоҳрух бах,одирни паноҳ торгиб, уни Амир Со^ибқирон ҳузурида 
ўзига шафс қилди. Улуғ амирзода эса подшоҳ_она мақтовли ахлоқи туфайли унинг умиди 
ҳаққини зойе кст-казмади ва илтимоси юзига рад қўлиии қўймади, Ўз карам-лилигида собит 
туриб, унга шафсликни ўз зиммасига олди ва Амир Соҳибқирон ҳузурига стказди. У олий 
даргоҳга кслгач, (Малик Мсо) гуноҳкорларйўсунида бош ялангбўлиб ҳазрат олдига келди. 
Амир Соҳибқирон итоб ва сарзанишлар қилиб бўлгач, марҳамат шаҳбозиии лутфу карам 
ҳавосида учирди, иноят ва шафқат қанотини унинг бошига сйиб, ўтмишдаги гуноҳларидан 
кечди, ўзининг сахий лутфу марҳаматлари билан хос қилиб, тож ва камар бсрди, зару зсвар 
инъом қилди ва ўз бузургвор хонадони билан уланиш шарафига мушарраф этди: унинг 
чодирнишин қизларидан бирини амирзода Абу Бакрга номзод қилди,—(байт): 

---

Унга қилгап караму лутфу марҳаматип
Баҳор смгири чаману бўстонга ҳилгай,-— 
токи жаҳон халқи бу Соҳиб^ирон ҳазратнинг лутфу итобини билиб қўйсинлар, 
инти^омиго афвининг натижасини кўрсинлар. Илоҳий суннат ҳам ана шу тарзда (оятда) 
жо-рийдир: <Эй пайғамбар, бандаларимга хабар бсргин, шубҳа йўқдирки, мсн гуноҳларни 
бсркитувчи ва ѐрлақагувчидур-ман, ва яна шубҳа йўқдирки, менинг бсрадиган азобим ҳам 
қаттиқ аламли азобдир> . Амир Соҳибқирон эса, <Султон Аллоҳнинг соясидир> мазмунича, 
Тангри таолонинг сояси-дир. Шунга биноан агар унинг фсъли шу тариқа воқеъ бўлса ажиб 
ва ғариб эмасдир.