Кодекси Ҷиноятии Ҷумҳурии Тоҷикистон

Моддаи 54. Маҳдуд кардани озодӣ 
1) Маҳдуд кардани озодӣ, яъне нигоҳ доштани маҳкумшуда дар муассисаҳои махсус бидуни
ҷудо кардан аз ҷамъият дар шароити татбиқи назорат аз болои он ба мўҳлати аз як то панҷ сол
мебошад. 
2) Дар ҳолати иваз кардани корҳои ислоҳӣ бо маҳдуд кардани озодӣ, он метавонад ба мўҳлати 
камтар аз як сол таъин гардад. 
3) Дар ҳолати аз адои ҷазо ашадӣ саркашӣ намудани шахси ба маҳдуд кардани озодӣ
маҳкумшуда, он ба мўҳлате, ки дар ҳукми суд барои маҳдуд кардани озодӣ таъин шудааст, бо
маҳрум сохтан аз озодӣ иваз карда мешавад. Дар айни замон вақти адои маҳдуд кардани озодӣ ба
мўҳлати маҳрум сохтан аз озодӣ дохил мегардад аз ҳисоби як рўзи маҳрум сохтан аз озодӣ
баробари як рўзи маҳдуд кардани озодӣ. 
4) Таъини маҳдуд кардани озодӣ барои 
шахсон
и зерин манъ аст: 
а) хизматчиёни ҳрбӣ; 

---

б) 
шахсон
е, ки ба синну соли нафақа расидаанд; 
в) занони ҳомиладор; 
г) 
шахсон
е, ки бо сабаби нигоҳубини кўдак дар рухсатӣ мебошанд; 
д) маъюбони гурўҳҳои I ва II. 
Моддаи 55. хориҷ карда шудааст. (қҷт аз 17.05.04 №35) 
Моддаи 56. Нигоҳ доштан дар қисми ҳарбии интизомӣ 
1) Нигоҳ доштан дар қисми ҳарбии интизомӣ ба хизматчиёни ҳарбие таъин карда мешавад, ки 
хизмати ҳарбиро аз рўи даъвати хизматӣ мўҳлатнок адо мекунанд, инчунин ба хизматчиёни ҳарбие, 
ки хизмати ҳарбиро бо тартиби ихтиёрӣ дар вазифаи аскари қаторӣ ва ҳайати сержантҳо адо 
мекунанд, агар онҳо дар лаҳзаи ҳукмро баровардани суд мўҳлати бо қонун муқарраргардидаи 
хизматро тибқи даъват адо накарда бошанд. Ин ҷазо ба мўҳлати аз се моҳ то ду сол дар ҳолатҳое
муқаррар карда мешавад, ки моддаҳои дахлдори Қисми махсуси ҳамин Кодекс барои содир 
намудани ҷиноят ба муқобили хизмати ҳарбӣ пешбинӣ намудаанд, инчунин дар ҳолатҳое, ки
хусусияти ҷиноят ва шахсияти гунаҳгор дар бораи имконияти иваз намудани маҳрум сохтан аз озодӣ 
ба мўҳлати на бештар аз ду сол бо нигоҳ доштани маҳкумшуда дар қисми ҳарбии интизомӣ дар 
ҳамин мўҳлат далолат диҳанд. 
2) Иваз кардани маҳрум сохтан аз озодиро бо нигоҳ доштан дар қисми ҳарбии интизомӣ ба 
шахсе, ки қаблан ҷазоро дар намуди маҳрум сохтан аз озодӣ адо намудааст, манъ аст. 
3) Ба хизматчиёни ҳарбии маҳкумшудае, ки бо сабаби вазъи саломатиашон барои хизмати 
ҳарбӣ ношоям дониста шудаанд ё нисбати онҳо ҳолатҳои дигаре муқаррар шудаанд, ки онҳоро аз 
хизмати ҳарбӣ озод мекунанд, нигоҳ доштан дар қисми ҳарбии интизомӣ татбиқ карда намешавад. 
4) Ҳангоми нигоҳ доштан дар қисми ҳарбии интизомӣ бар ивази маҳрум сохтан аз озодӣ 
мўҳлати нигоҳ доштан дар қисми ҳарбии интизомӣ ба ҳисоби як рўзи маҳрум сохтан аз озодӣ 
баробари як рўзи нигоҳ доштан дар қисми ҳарбии интизомӣ муайян карда мешавад.