Kitobni sev, unga do’st tutin

Kitobni sev, unga do’st tutin.

Inson keksalikka qadam qo’yar ekan, xuddi,yosh boladek bo’lib qoladi. Ayni o’sha paytlarda Sarvi buvining ham qo’llari qaltiraydigan,og’ziga ham taom yoqmaydigan bo’lib qolgandi. Sarvi buvi 80 yoshdan oshgan, umri paxta dalalarida mehnat bilan o’tgan edi. Buvining bir farzandi bo’lib, mana uzoq yillardan beri chet davlatga ishlagani ketib hali- hanuz qaytib kelganicha yo’q. Sarvi buvi supada yotar ekan, turmush o’rtog’ini eslay ketdi. Rahmatli qanday odam edi! Ko’rkam, bilimdon, uni el hurmat qilar edi. Lekin farzandi unga o’xshmadi. Yoshlikda yakka farzand bo’lganligidanmi, yoki kechikibroq farzand ko’rganligidanmi, erkaroq bo’lib o’sdi. Sobirjon turmushi buzilgach, yengil hayot izlab o’g’li Akbarjonni o’z onasiga tashladi-da, Turkiyaga ketdi-qoldi.

Kunlardan bir kuni Sarvi buvining ahvoli yomonlashib qoldi va o’zini behalovat his qila boshladi. Buvi sekin-asta qaddini rostlab nevarasi tomon yuzlandi.

• 
  Akbarjon , ho Akbarjon!
  
• 
  Labbay, buvijon!
  
• 
  Buyoqqa kel, bolam.
  
• 
  Hozir kelaman… Mana keldim.
  
• 
  Yerto’laga tushsang, bir eski sandiq bor. Bobong rahmatlidan qolgan. U sandiqning ichida xazina bor. O’sha xazina sen o’z o’rningni topishingda yordam beradi.
  
• 
  Unday demang, buvijon. Menga hech qanday xazina kerak emas. Axir , siz mening xazinamsiz-ku!
  
• 
  Yo’q,bolam. Men senga o’zimda bor bilimimni barchasini berdim. Endi senga mendan-da aqlliroq do’st kerak, bolam.
  

Bola hayojanlanib yerto’laga tushar ekan ming o’yga borar edi. Sandiqda nima bor ekan-a? Bobomdan qolgan oltinmikan? Bir paytlar bobom ham qandaydir oltin haqida gapirgan edi. Ana shu oltin sababli ko’pchilikdan ajralib turishlarini aytgan edilar. Lekin Akbarjon bu gaplarga o’sha paytda e’tibor bermagan ham edi. To’g’rirog’i, Akbarjon juda ham sho’x, qaysargina bola edi. Uning hayolini qandaydir qushlar, kabutarlar qiziqtirar edi. Mana yillar o’tib Akbarjon ham 10 yoshga to’libdi. Endi uni hayolini ko’proq telefon, kompyuter o’yinlari band qila boshlagan edi.

Qorong’i yerto’laga kirgach, o’sha buvisi aytgan sandiqning oldiga bordi. Sandiqni ochar ekan, bola beixtiyor birdan qotib qoldi. Chunki sandiq to’la turli xil kitoblar bor edi.

Yillar o’tdi Akbarjon ham katta bo’lib 24 yoshga to’ldi. Bugun oliygohni tugatib qo’liga diplom oladigan kuni.

Akbarjon arxitektorlik mutaxassisligi bo’yicha diplomni qo’liga olar ekan, beixtiyor buvisi Sarvi xolani esladi. O’sha kitob to’la sandiq uni to’g’ri yo’lga solgan, Akbarjonga baxt va omad eshiklarini ochib bergan edi.