Kitap Kapağı. cdr

e) Çimene gitme, ot kesme, bahçe bakımı 

Kadınların geçmişte  fiziken en çok yıprandığını anlattığı  iş  “çimene gitme”  işidir. 

Artık  ot  için  uzaklara  gidilmemesi  büyük  bir  rahatlama  olmuştur:  “Haramilere  Isırlığa 

(Çağrankaya’da bir mevki) giderdik şimdi bahçeyi bile kesmiyorlar. Hayvan otlasın da, işi 

nedir diyorlar.”(K, 76) “Zamanında çok kırılmışız biz hep ırmaklara meşelere.”(K, 70) 

Ot kesme konusunda erkekler genellikle olumlu görüş bildirmektedir. Ancak yaylada 

erkeklerin bahçede kesim yaptığı nadirdir. Erkekler kesim işinde “tırpan” kullanmaktadır. 

Çobanlığa giden kadınların önemli bir aracı olan ve erkeklerin elinde görülmeyen “orak” ve 

orakla kesim işi, kadının sahasına girmektedir. Bunda orağın daha dar alanlarda daha ince 

işler için kullanılması ve eğilmeyi gerektirmesinin etkili olduğu yorumu yapılabilir. Eğitimli 

genç erkekler de ot kesme işinde alet olarak tırpandan bahsetmektedir. Bu tercih, erkeklerin 

yapmaya  talip  olduğu  kesim  işi  için,  daha  geniş  ve  düz  çayırlar  tasavvur  ettiğini 

göstermektedir. Bu şekildeki çayırlar ise yaylada az bulunmaktadır. 

Eşine  bahçe  kesiminde  sıkça  yardımcı  olan  3  erkek  bulunmaktadır  ve  bu  kişiler 

yaylacılık  yapan  son  erkeklerdir.  Gençler  arasında  ise  tırpanla  kesmenin  erkek  işi  olarak 

kabul  edildiğini  gösteren  bir  sahipleniş  görülmektedir.  Alerjen  bir  ot  olan  “ağriken”in 

kesiminin sadece kadınlar tarafından sahiplenildiği görülmektedir.