Кексалик психологияси режа

ГЕРОНТОПСИХОЛОГИЯ - КЕКСАЛИК ПСИХОЛОГИЯСИ
Режа:

1. 
   Геронтопсихология ҳақида умумий тушунча.
   
2. 
   Биологик кексайиш.
   
3. 
   Кексайиш давридаги шахс психологияси.
   
4. 
   Кексалик давридаги шахснинг психологик хусусиятлари.
   
5. 
   Узоқ умр кўрувчиларнинг психологик хусусиятлари
   

1. Геронтопсихология ҳақида умумий тушунча
Геронтопсихология психология фанининг таркибий қисми эканини илмий жиҳатдан С.Холл асослаган бўлса-да, лекин бу йўналишнинг ўзига хос хусусиятлари тўғрисида Марк Туллий Цицерон ("Катта Катон ёки кексайиш ҳақида" асарида), И.И.Мечников ("Оптимизм этюдлари" китобида), Ўрта Осиё алломалари донолик, донишмандлик ҳақидаги дурдоналарида фалсафий фикр ва муяоҳазаларни билдирганлар. Америкалик психолог С.Холл (1846— 1924) "Кексайиш" монографиясида амалий ва методологак аҳамиятга молик қатор ғояларни илгари сурган. Ўша асар кенг илм аҳли ичига тез ёйилишига қарамай, унинг издошлари бирданига кўпаймади.
Йигирманчи асрнинг 30-йилларидан бошлаб кексалик даврига оид тиббий-биолошктадқиқотларнинг кўпайиши, шунингдек, инсон

камолотига шахс сифатида ёндашишнинг пайдо бўлиши психоге- ронтологиянингривожланишига бирмунча таъсир кўрсатди. Ана шу тариқа кексайишга тиббий, ижтимоий жиҳатдан ёндашиш билан бир қаторда психологик жабҳа жиҳатидан ёндашиш ҳам вужудга келди ва психогеронтологиянинг тадқиқот соҳаси кенгайиб борди, шу соҳа бўйича инглиз тилида махсус журналлар чиқа бошлади. Илмий изланишларнинг аксарияти кексайиш давридаги одамлар шахсининг хусусиятлари, диққати, хотираси, тафаккури, ақл-заковатига бағишланган бўлиб, бошқа психик ҳолатлар, жараёнлар жуда кам тадқиқ қилинган. Ҳозир кексайиш психологияси ҳам геронтологияга, ҳам онгогенез психсшогияси соҳасига тааллуқли деган икки хил илмий назария мавжуд, ваҳоланки, улар ўзаро боғлиқ бўлиб, бир-бирини доимо илмий ахборот ва маълумотлар билан бойитиб туради.

Психогеронтология фанида геронтология, инволюция, гериатрия, герогигиена, гетерохронлик каби илмий тушунчалар мавжуд. Геронтология — грекча сўз бўлиб, кексайишнинг, кексаликнинг келиб чиқиши демакдир. Гериатрия сўзи кексайган инсон шахсини даволашни билдиради. Инволюция тушунчаси эволюциянинг тескариси бўлиб, ўсишдан орқага қайтишни ифодалайди. Герогигиена — кексайган одамнинг саломатлигини сақлаш ва мустаҳкамлаш соҳасидир. Герогигиена кекса одамларда асаб, руҳий касалликларнинг олдини олиш учун хизмат қилади. Гетерохронлик бир хил ёшдаги одамларда руҳий жараёнларнинг турлича (ҳар хил вақг ва муддатда) намоён бўлишидир.
Психогеронтология фанида геронтогенезнинг эволюцион омиллари қаторига И.В.Давидовский наслий, экологик, биологик, ижтимоий аломатларни киритади. Д.Бромлей инсоннинг кидириш цикли учта босқичдан иборат бўлишини таъкидлайди: 1) "ишдан, хизматдан узоқлашиш" (истеъфо) — 66-70 ёш; 2) кексалик (70 ва ундан катта ёш), 3) мункиллаган кексалик (ҳаста кексалик ва ўлим) — максимум 110 ёш. Шу билан бирга (кексайишнинг қонуниятлари ҳам кашф қилинган, улар қаторига қуйидагиларни киритиш мумкин: 1) гетерохронлик (ҳар хил вақглилик) қонуни; 2) ўзига хослик қонуни; 3) хилма-хиллик қонуни.
И.В.Давидовский "Кексайиш нима?" номли асарида таъкид- лаганидек, инсон 50—60 ёшга тўлганда ёки ундан ошган чоғида етукликнинг кечиккан даврига кириб келади. Шу ёшдаги одамларнингўлимини XVIII асрдаги тенгдошлари билан таққосланса, уларнинг яшаш ва меҳнат қилиш имконияти 75 ёшгача узайиши мумкин. Чунки ҳозирги кунда нафақани белгилаш ҳақиқий биолошк қариш ёшидан 15—20 йил илгарилаб кетган. Бу ҳол ақлий меҳнат билан шуғулланган зиёли одамларда яққол кўзга ташланади. И.В.Давидовскийнинг фикрича, узоқ умр кўрувчилар асосан озшн, фаол, ҳаракатчан одамлар бўлиб, ҳаводан эркин нафас олишни жуда ёқгирадилар, организм фаолиятига дахлдор тинка қуритар касал- ликлардан ҳоли бўладилар.
Тадқиқотчи П.П.Лазерев 1928 йилда умр ўтиши билан кўрув аппарати марказий этнологиясининг хиралашувини айтган эди. Кейинчалик, 1967 йилда америкалик психолог Грегори бу фикрни тажрибадан ўтказди ва инсон кексайиши билан рецептор аппа- ратининг оптик функцияси заифлашади, кўрув сезгаси ва идрокини хиралаштиради, деди. Кўзнингранши сезиши ёши улгайиши билан ўзгариб боради, ҳатго, рангни ажратиш қобилияти сезиларли даражада пасаяди. Шуни алоҳида таъкидлаш керакки, ранг ажратиш, спектр нурларининг ёйилиши Ибн Сино томонидан тушунтириб берилган, фан оламида эса бу кашфиёт Гелъмгольцга қиёс берилади. Кўришнинг пасайиши гетерохрон хусусият касб этиб, спектрнинг қисқа ва тўкис қисмида (кўк ва қизил рангда) аниқроқ акс этади.
Психогеронтологик нуқгаи назардан сезиш вақгини тад қилган Е.Н.Соколов, Е.И.Бойко, А.Р.Лурия сезиш вақти ёш даврининг информацион стимул функциясидан бошқа нарса эмас, дея хулоса чиқарадилар. Улар сезиш вақгининг эгри чизиқли кўрсаткичларини схема тарзида ишлаб чиқиб, кексалик даврига хос иккита хусусиятни чуқур таҳлил қилдилар. Худди шунга ўхшаш маълумотлар Д.Биррон, Д.Ботвинник тажрибаларида ҳам олинган.
Психогеронтологияда кекса эркак ва аёлларнинг психологак хусусиятларини ўрганишда кўпроқ тест (синов) дан фойдаланилади. Тестлар ўз мақсади, моҳияти ҳамда тизимига биноан бир нечта кўринишга эга: 1) мақсадга йўналтирилган, билим ҳажмини аниқловчи стандарт тестлар — имтиҳон — синов варақаси; 2) инсоннинг ақл-заковатини ўлчашга мослаштирилган ақл тестлари; 3) инсон шахсининг фазилатларини текширишга мўлжалланган тестлар; 4) инсон истеъдоди, иқгидори ҳамда қобилиятининг даражасини аниқлашга қаратилган тестлар.
Кексайиш даврида одамлар психологиясини ўрганиш тестлар ёрдамида амалга оширилиши синалувчиларда иродавий куч-қувват сарфлаш, ақлий зўриқиш, асабий танглик ҳолатларини камайтириш учун хизмат қилади, тажрибада вақгдан тежамли фойдаланиш имкониятини яратади. Шу билан бирта тестлар кишиларда (ранг-баранглиги учун) қизиқиш, табиий майл, шуғулланиш ҳис-туйғусини уйғотади. Тестлар билан ишлашда вақг чекланганлиги сабабли айрим нуқсонларга йул қўйилади, лекин уларни айнан ўша синалувчиларда муайян вақг ўтгандан кейин такрор ўтказилса, камчиликлар барҳам топиши мумкин. Кексалар психологиясини тадқиқ қилишга оид тажрибаларда психогеронтологиянинг айрим усулларидан кенг фойдаланилмокда.
2. Биологик кексайиш
Нафақа ёшига тўлган кишиларнинг ишни давом этгириш исташ ва улардан фойдаланиш эҳтиёжи тиббиёт ва руҳият илми олдига бир қанча талаблар қўяди. Бу талаблар М.Д.Александрова ва унинг шогардлари таъкиддаганидек, 60 ёшдан ошган одамларнинг соматик сиҳатлилиги уларнинг ишлаб чиқаришда қатнашишига қанчалик имкон беришини, инсоннинг руҳий саломатлиги ишлашда қай даражада ёрдамлашишини, соғлом кекса одамнинг психо- физиологик функциялари, психик жараёнлари, шахсий хусусият- лари ва касб-корлик учун зарур талабларга мос келиш-келмас- лигини аниқлашдан иборатдир. Шуларнинг сўнгги қисмини тадқиқ қилиш бевосита психологларнинг зиммасида бўлиб, ёш улғайиб боришига қараб физиологик функцияларнинг ўзгариши психометрия маълумотларига таяниб муайян усулда ўрганилиши лозим. Бу усулда бир қанча элат, жамоа ҳудуднинг худди шу ёшдаги аҳолиси билан солиштирилади. Тадқиқотнинг бу усули айрим руҳий жараёнларнинг ёш динамикасини аниқлашга хизмат қилади.
Асаб системасининг қариши В.Д.Михайлова-Лукашева, М.М.Александровская каби олимларнинг физиологак ва гистологак тадқиқотларида кексаларнинг асаб системаси, бош мия тузилиши ўзгариши ўрганилган бўлиб, бу ҳол макроскопия ва микроскопия маълумотлари асосида ифодаланган.
Макроскопия маълумотларига кўра: а) кексалик даврида миянинг оғирлига 20-30 фоиз енгаллашади: б) бир даврнинг ўзида мия билан калла суягининг ҳажми ўртасида диспропорция кучаяди; в) кексайиш даврида мия бурмалари камаяди ва ариқчалари кенгайиши кузатилади, булар айниқса мия қобиғининг пешона қисмида яққол кўринади ва етук ёшдаги одамларга қараганда 3—4 та йўл қисқаради; г) миянинг зичлиги ортади.
Микроскопиянинг натижаларига биноан: 1) нерв ҳужайра- ларининг умумий миқцори камаяди, бу ўзгариш қобиғининг III-V зоналарида аниқ билинади; 2) Пуркинье ҳужайраларининг микдори кескин камаяди, ҳужайраларнинг йўқолиши етук кйшиларт нисбатан 25 фоиз кўп бўлади; 3) нерв ҳужайралари ажинлашади: ядро эса нотўғри кўринишга эга бўла бошлайди; 4) нерв толалари йўғон- лашади; 5) хабар олиб борувчи йўлда миелин толаларининг миқдори озаяди.