Кашмир қЎШИҒИ Қ и с с а Ўзбекистон лксм марказий Комитети

бу эртакни Ҳ индистонга, К аш мирга қилган бир неча са- 
ф арида қайта-қайта эш итади, унинг самимий м азм уни, 
дилбар оҳанглари, Каш мирнинг эса, мафтункор табиати, 
одам ларининг саховати, кўрки, меҳр-тароватлари узоқ 
вақт уни тинч қўйм айди. Ўзининг бутун ум ри, илми, би- 
лими, и ж оди , фаолиятини халқлар тинчлигига, фаровон- 
лигига, халқлар дўстлиги ва қардош лигига, коммунистик 
партия идеалларига, унинг н уф узи ва ф ахрига багиш лаган 
адиб бу м авзуни ёнлаб ўтолм айди, қаламга олади. Бам- 
бур ва Н аргиз, Л ола ва А тиргул, Н аврўзгул ва Сариқ- 
гул, Оқ атиргул ва Евунгулларнинг ёвузлик тимсоллари 
бўлмиш Б ўрон билан Х о р у д ва уларнинг даж ж ол л ар и га 
қарши кураш ини, галабасини, ж аннатм исол водийларида 
абадий омонлик ва фаровонлик ўрнатганликларини куй- 
лайди.
Б у ниҳоятда м уҳаббат билан, ниҳоятда завқ-шавқ 
билан, авторнинг ўзи севган сўзи билан айтганда — маст 
бўлиб ёзилган қисса ҳақиқатан ҳам мана ш ун дай ш архга 
м ансубдир. А ди б ҳақиқатан ҳам ў з қаҳрам онлари ораси- 
да ю ради, уларни ёвузлар балосидан асрайди, авайлайди, 
меҳр билан тасвир қилади.
«Ф араз, хаёл, тасаввур бадиий асарнинг олтин бешиги. 
Ф араз бу — бебаҳо заковат ва ҳ а д я » , дей ди Маркс. А ди б 
ў з м уш оҳадаси ни етилганида, наинки сезади, уни кўради 
ҳам . А н а ш ун да асар илҳом билан маст бўлиб ёзилади, 
айтганлари 
кишини ларзага солади. Ч унки, у наинки 
м уш оҳадаси ни к ўради, уни айтиш га, ҳикоя қилишга му- 
носиб тил ҳам топа олади , топа оладим ас, танлай олади 
ҳам . Ҳ аётга таш налик уни тўла ва теран ф аҳм этишга 
олиб келади. Эмоциональ, катта ҳаёт ҳиссиёти ва ҳа я ж о н