1.2. Muoloqot: muomalaning tarixi vazifasi va tabiati.
Muloqot ko‘p qirrali va keng tushuncha bo‘lib, uni ko‘pincha muomala
yoki aloqa deb ham tariflanadi. Buni anglagan yoki anglamagan nuqtai
aloqani axborot berish va qabul qilish shaklida hamma erda va har doim
kuzatish mumkin.
So‘z, nutq, ma’ruza qilish, so‘zlovchining tinglovchilarga ta’sir etish
san’ati kabi muommolar 2000 yillik tarixga ega. Bu muammoning juda ko‘p
tomonlari o‘z davrida Tsitsiron tomonidan ko‘rib chiqilgan. U so‘zlovchining
asosiy vazifasi, nimani gapirishi, qanday gapirishi va qaerda gapirishi
lozimligini to‘g‘ri aniqlashdan iborat deb ta’kidlagan.
Shu bilan birga muloqot muammosi XX asrning yangi muammolaridan
ham biridir. Agar qadimgi Rim va qadimgi Gretsiyada notiqlik san’ati
ritorika, evristika, dialektika tomonidan o‘rganilgan bo‘lsa, nutqiy muloqot
hozirda falsafa sotsiologiya sotsialligini vistika psixologik vistika ijtimoiy
psixologiya, umumiy psixologiya, pedagogika va pedagogik psixologiya
tomonidan o‘rganilmoqda.
Nutqiy muloqot butun dunyoga o‘rganilayotgan muammo hisoblanadi.
Birgina AQSh larida bu muammo bilan 10 000 dan ortiq ilmiy xodim
shug‘ullanmoqda. Lekin hozirga qadar «muloqot» tushunchasining yagona bir
butun ta’rifi berilmagan. Faliyatli yondoshuv nuqtai nazaridan muloqot
kishilar o‘rtasidagi ko‘p tomonlama jarayoni hamkorlikda faoliyat ehtiyojlari
asosida vujudga kelib kishilar o‘rtasidagi axborot ayriboshlash o‘zaro ta’sir
etish bir-birini tushunish va idkor qilishdan iborat.
Muloqot mohiyatini bunday tushuntirish quyidagi holatlar kelib chiqadi.
Birinchidan, ijtimoiy shaxslar aro va pul buyum munosabatlarining uzviyligi.
Ikkinchidan, faoliyat va muloqotning birligi ya’ni har qanday muloqot
kishilar hamkorligidagi faoliyatining maxsus shaklidir.
Faoliyat va muloqot insoniyat ijtimoiy borltig‘ining bir tomoni, muloqot
faoliyatining bir turi sifatida qaraladi. B.F.Lomov fikricha, muloqo o‘zaro
20
ta’siridir. Shartli ravishta inson ishlab chiqarish, bilish ijtimoiy komunikativ
turlari ajratiladi.
B.R.Anan’evning fikricha, insonda mehnat, bilish va muloqot sub’ekti
xususiyatlarining birikmasi faoliyat sub’ekti va shaxs sifatidagi tuzilishini
belgilaydi.
Faoliyatli yondashvdan tashqari aloqa va axborot nazariyasi ham
mavjud bo‘lib, uning namoyondalari Ch.Osgud, Dj. Miller, D. Brodbent,
G.Gebner, D. Perlomva va boshqalardir. Bunday qarash G. Lasvell ishlarida
aniq ifodalangan bo‘lib, muloqotning o‘rganishning asosiy vazifasi quyidagi
formula bilan belgilanadi;
«Kim, nima uzatadi, qanday kamar orqali, kimga qanday natija orqali».
Bu formula asosan axborot qilish kommunikator va auditoriya
xususiyatlari, sharoit va muloqot vositalarini o‘rganishga yo‘naltirilgan. Ushbu
muloqot modeli manba - xabarlarni qabul qiluvchi kabi tarkibiy qisimlar
hamda uni o‘rgatish sohalari kommunikator va auditoriya xususiyatlari,
muloqot sharoitlari vaziyati va vositalari nazarda tutilmoqda.
Kommunikativ yondoshuv pedagogik o‘zaro ta’sir tizimiga kiruvchi
barcha manba vaziyat, aloqa kanali teskari aloqa bo‘g‘inlarining turli
jihatlarini qamrab olishga uni to‘laligicha namoyon etishga harakat qiladi.
Mulokot mohiyatini tushuntirish uchun so‘ngi 10 yilliklarda keng
rivojlanayotgan uning funktsional tuzilishi haqidagi tasavvurlar muhim ahamiyatga
ega. Muloqat hamkorlikdagi faoliyat uchun eng qulay hisoblangan turli
munosbabatlar orqali o‘zaro tushinish va axborot ayirboshlashdan iborat
kishilarning o‘zaro ta’siridir, deb ta’rif berish bilan birga V.M.Panferov mulrqat 4
ta muhim holatni: aloqa o‘zaro tasir, bilish, o‘zaro mugasabatni ajratib ko‘rsatgan.
Shu bilan birga muloqotni o‘rganishga: kommunikativ informatsion kommunikativ
gnostik «bilish», regulyativ «boshqaruv» yondoshuv haqidagi fikirlarni ilgari
suradi.
B.F.Lomov esa muloqotning: informatsion kommunikativ, regulyatsion
kommunikativ, affektiv kommunikatsion vazifalarni ta’riflagan.
21
Hozirda muloqatning kommunikativ interaktiv va pertseptiv tomonlari
haqqidagi yondoshuv keng tarqalgan. Shubhasiz muloqatning bu uch tomoni
axborot ayirbolashda interaktiv tomoni muloqatga kirishuvchilarning verbal va
noverbal tizimini soddalashtirishda va depolashtirish sharoitda bir-biriga ta’sir
etishi, pertseptiv tomoni esa suhbatdoshni qtyoslash identifikatsiya, appertseptsiya
refleksiya kabi mexanizmlar tuzilishidan iborat.
Muloqat vazifalarni to‘laqonli tahlil qilish uning aloqa informatsion
undovchilik, muvofiqlashtirish, tushinish emotiv kabi vazifalarni farqlash imkonini
beradi. O‘zbekistonlik eng ko‘zga ko‘ringan psixologlardan V.M.Karimova, shaxs
taraqqiyotida muomalaning o‘rni va ahamiyati haqida fikr yuritib uning eng
muhim vazifasi funtsiyalarini ajratib ko‘rsatgan. V.M.Karimovaning ta’kidlashicha
har qanday muloqatning eng elementar funktsiyasi suhbatdoshlarning o‘zaro bir-
birin tushinishlarini ta’minlashdir. Bu o‘zbeklarda samimiy salom alik,
suhbatdoshni ochiq yuz bilan kutib olishdan boshlanadi. O‘zbek xalqining nodir va
buyuk xsilatlaridan biri ham shuki uyiga birov kirib kelsa, albatta ochiq yuz bilan
kutib oladi, ko‘rishadi, so‘rashadi, xoll ahvol so‘raydi.
Bu kabi birlamchi kontakt usullari boshqa millat va xalqlarda ham bor ya’ni,
bu jihat milliy o‘ziga xoslikka ega. Uning ikkichi muhim funktsiyasi ijtimoiy
tajribaga asos solishdir.
Odam bolasi faqat odamlar davrasida ijtimoiylashadi, o‘ziga xos insoniy
xususiyatlarni shakllantiradi. Muloqat ob’ektlari ham o‘z navbatida muayyan
vazifalarni amalga oshiradi. A.A.Brudniy fikricha muloqatning dastlabki vazifasi:
ta’kidlash, to‘xtatib turish, beqarorlashtiruvchi- tahdid, haqorat va boshqalar:
hamda to‘rtinchi asosiy vazifa-ins’trumental muloqat orqali faoliyatini
muvofiqlashtirish, sindiaktiv- uyushma guruh kabi vazifalari mavjud.
Nutqiy muloqatni tahlil qilar ekan R.Yakobson XX asrning 40 yillarida
N.S.Trubetskiy tomonidan ajratib ko‘rsatilgan tilning uchta vazifasini ko‘rsatib
o‘tadi.
1.
Emotiv- so‘zlovchining xabarga munosabati.
2.
Konativ- adresatni harakatga undash, iltimos, buyruq.
22
3.
Referentsial- fikirlarni ifodalash.
4.
Poetik- reallik va tasavvuriy qo‘shib yuborish.
5.
Fotik- aloqani qo‘llab quvvatlash.
6.
Aniqlashtirish- o‘z fikr mulohazalarini boshqarish.
Yuqorida ko‘rsatib o‘tilgan qarashlarda nutq vazifalarining nomi va mohiyati
turli tuman bo‘lmasin ular pedogogik muloqatda kommunikativ o‘zaro ta’sirining
turli tomonlarini ifodalash maqsadida keng qo‘llaniladi.
Muloqatni kishilar o‘rtasidagi bevosita yoki turli vositalar bilan tashkil
qilinadigan
muayyan
maqsadga
yo‘naltirilgan
aloqa
sifatida
ta’riflab
A.A.Leont’ev, uning quyidagi sifatlari ajralib ko‘rsatilgan kontaktga jalb
etilganlik, yo‘naltirillganlik, simpatik ixtisoslashuv, psixologik dinamika
A.A.Leont’ev, B.X.Byugjnakovlar shaxsiy yo‘naltirilgan va ijtimoiy yo‘naltirilgan
muloqat tiplari haqida fikr yuritilib, ular bir-biridan kommunikativ fuektsional,
ijtimoiy psixologik va nutqiy tuzilishiga ko‘ra farqlanadi.
Ijtimoiy yo‘naltirilgan muloqatdagi fikrlar ko‘pchilikka qaratilgan bo‘lib, u
barchaga tushinarli bo‘lishi kerak. Shuning uchun ular to‘liq, aniq yuksak
madaniyati bilan ifodalanishi kerak. Semiatik ixtisoslashuvi esa nutqiy o‘zaro
ta’sirini kuchaytirish maqsadida verbal va noverbal vositalardan birgalikda
foydalanishni talab qiladi.
Kontaktda aytilayotgan xabar va uni idrok etishini vaqt va makon jihatidan
yaqinlik darajasiga belgilanadi. Muloqatning eng muhim xususiyati uning
psixologik dinamikasi bo‘lib, so‘z xabarining ta’sir etish xusuisyati bilan
belgilanadi. So‘z axborotning inson ruhiyatiga ta’siri darajasi va uning tabiatiga
ko‘ra xabar qilishi, ishontirish va ta’sir etish farqlanadi.
Unga yana reprenzativlik va ko‘p axborotlilik sifatini ham kiritish mumkin.
Reprenzativlik so‘zlovchining sub’ekt sifatida tanishtiruvchi ko‘p axborotlilik
nutqiy muloqatning bir o‘zida turli xususiyatlari mazmunining ifodalilik
ta’sirchanlik kabi amallarning namoyon bo‘lishidir. Kichiklar o‘rtasida predmetsiz
muloqatning o‘zi mavjud emas, u har doim muayyan muhim va aniq tarixiy
ahamiyatga ega bo‘ladi.
23
Ko‘p axborotlilik ham nutqiy muloqatning muhim xususiyatidir. Nutqiy
muloqat jarayonida berilayotgan nutqiy xabar murakkab kommunikativ
predmetning mazmuniga ega bo‘lib, o‘zida mazmuniy ifodalash va unvochilik
mazmuniga ega bo‘lib, o‘zida mazmuniy kommunikativ predmetning mazmuniga
ega bo‘lib, o‘zida mazmuniy ifodalash va undovchilik tomonlari birligini aks
ettiradi. Shunday qilib nutqiy muloqatning bog‘langanlik, jalb etilganlik,
yo‘naltirilganlik simotik ixtisoslashuv dinamiklik, reprenzativlik va ko‘p
axborotlilik kabi xususiyatlari mavjud.
Muloqatchanlikning quyidagi bosqichlari mavjud:
1.
Muloqatga ehtiyoj boshqa kishi bilan muloqatga kirishishga undaydi.
2.
Muloqat maqsadi va vaziyatiga moslashish.
3.
Suhbatdosh shaxsiga muvofiq harakat qilish.
4.
O‘z xabarining mazmunini rejalashtirish nima haqida gapirishi kerakligini
tasavvur qilish.
5.
Anglamagan yoki anglangan holda aniq vositalar, iboralarini tanlash o‘zini
qanday tutish kerakligini aniqlash.
6.
Suhbatdoshning qanday idrok qilish yoki baholash orqali tezkor aloqani tashkil
etish.
7.
Muloqat uslubi, usullari va yo‘nalishlarini tuzatib borish.
Agar yuqoridagi bosqichlardan birortasi buzilsa, muloqat jarayoni to‘la qonli
bo‘lmasligi, kutilgan natijani bermasligi mumkin.
Psixologiyada muloqatning quyidagi turlari farqlanadi:
1.
Niqoblar aloqasi rasmiy muloqat bo‘lib, bundan suhbatdoshini tushinish uning
shaxs sifatidagi xususiyatlarini e’tiborga olish mavjud emas, odatda turli
niqoblar yuz ifodasi imo-ishora bir qolipdagi so‘z birikmalaridan foydalanib
xis-tuyg‘ular yashirin tutiladi. Ba’zi vaziyatlarda bunday niqoblar aloqasi zarur
bo‘lishi ham mumkin.
2.
Sodda muloqat boshqa kishini kerakli yoki keraksiz ob’ekt deb baholash. Agar
kerakli deb topilsa bunday suhbatdoshga nisbatan qo‘pol va zo‘ravonlik
shaklida munosabat bildiradi.
24
3.
Rasmiy rolli muloqat, muloqatning bu turida mazmun va vosita qatiy
chegaralangan bo‘lib, suhbatdosh shaxsiyati emas, balki ijtimoiy roliga e’tibor
beriladi.
4.
Ish yuzasidan muloqat suhbatdoshning shaxsi, yoshi, xarakter kayfiyati
e’tiboriga olinadi, ammo ish manfaatlari ham hammasidan ustun turadi.
5.
Ma’naviy shaxslararo muloqot do‘stlar o‘rtasidagi muloqot bo‘lib, bunda
turli mavzularda fikr yuritish mumkin. Suhbatdoshlar bir-birini so‘zsiz
yuz ifodasi harakatlari ham tushunishlari mumkin.
6.
Monipulyativ muloqot suhbotdoshdan biror manfaat kutib, turli usullardan
foydalanish.
7.
Soxta muloqot odamlar nimani o‘yyotganlari emas, shunday vaziyatda
nimani gaprish talab qilingan bo‘lsa, shuni gapradilar.
Soxta muloqatning tamoyillari:
a) xushmuomalik, «boshqa kishi manfaatlarini qadrlash»;
b) qo‘llab-quvvatlash kelishuv, «boshqalarni tanqid qilma»;
v) simpatiya «samimiy va beozor bo‘l».
Shu yuzasidan muloqatning qoidalari tamoman boshqacha:
1.
Kooperativlik tamoyili, sening ulushing, suhbatning birgalikda qabul
qilingan yo‘nalishi talabi qanday bo‘lsa shunday bo‘lishi kerak.
2.
Axborotning etarlilik tamoyili hozir talab qilinayotganidan oz ham
so‘zlama.
3.
Axborotining sifat tamoyili, yolg‘on so‘zlama.
4.
Maqsadga muvofiqlik tamloyili «mavzuidan chetga chiqma qaror qabul
qilishni o‘rgan».
5.
«Fikrni suhbotdosh uchun aniq va ishonarli qilb ifodala».
6.
«Kerakli fikrni tinglab, tushunishga harakat qil».
7.
Ish manfaati yuzasidan suhbatdoshning induvidual xususiyatlarini hisobga
ol.
Muloqot jarayonida tomonlar kelishilgan tamoyil asosida muloqotga
kirishmasalar, o‘z oldiga qo‘ygan maqsadlariga erisha olmaydilar.
25
Muloqat jarayonida tomonlar kelishilgan tamoyil asosida muloqatga
kirishmasalar, o‘z oldiga qo‘ygan maqsadlariga erisha olmaydilar.
Nutqiy muloqat ichki vazifalari mohiyati haqidagi tahliliy fikirlarni
pedogogik muloqat haqida ham aytish mumkin.
Pedogogik muloqat o‘quv jarayonidagi o‘zaro ta’sir shakli bo‘lib
o‘qituvchilar va o‘quvchilar hamkorligida namoyon bo‘ladi. O‘z navbatida
pedogogik muloqat xali verbal va noverbal vositalardan foydalanilgan holda
kommunikativ va pertseptiv vazifalarini bajarishdan iboratdir. Keng ma’noda
pedogogik muloqat «Ta’lim jarayonida o‘qituvchining o‘quvchilar bilan o‘quv
faoliyati ijodiyligi va o‘quv motivlarini rivojlantirish maqsadida eng qulay sharoit
yaratishga qaratilgan muloqatdir. Shu bilan birga pedogogik muloqat o‘kuvchi
shaxsining shakllanishi, jamoada sog‘lom ruhiy muhitning yaratilishi uchun eng
qulay sharoit yaratadi».
Pedogogik muloqatning o‘ziga xosligi uning ko‘pgina ob’ektlarga
yo‘naltirilganligidir. Muloqatning bu turi nafaqat ta’lim oluvchilar shaxsining
shakllantirish maqsadida ularga ta’sir etishga balki o‘quv bilimlarini o‘zlashtirish
shu asosida ijodiy ko‘nikmalarini rivojlantirishga qaratilgandir.
K.Rodjers tomonidan muloqatning fasilitatsiya vazifasi ham ajratib
ko‘rsatilgan. Uning fikricha o‘qituvchi pedogogik muloqatning fasilitatori, ya’ni
o‘quvchiga o‘z fikrini ifodalash uchun sharoit yaratib yordam beradi. Pedagogning
o‘quvch muvoffaqiyatiga qiziqishi samimiy qo‘llab- qo‘vatlash muhit yaratish
muloqotni engillashtiradi, o‘quvchiga o‘z imkoniyatlarini to‘la namoyon etish
uchun qulaylik tug‘diradi.
Shunday qilib, pedogogik muloqat ta’lim beruvchilik, tarbiyalovchilik va
fasililtatorlik vazifalarini bajaradi. Odamlar munosabatiga kirishar ekanlar ya’ni
biron kimsaga savol, buyruq bilan murojat qilar ekan, biron narsani tushuntirar
ekanlar yoki tariflar ekan boshqa bir kishiga ta’sir o‘tkazishinni undan o‘zi
hoxlagandek javob olishni topshirig‘ining ijro etilishi shu paytga qadar
tushunmaganini tushinib etishni zarra tarzida o‘z oldiga maqsad qilib quyadi.
Muloqat maqsadlari odamlarning birgalikdagi faoliyati ehtiyojlarini aks ettiradi.
26
Bu o‘rinda muloqot shaxslararo birgalikdagi harakat, ya’ni odamlarning
birgalikdagi faoliyati jarayonida tarkib topadigan aloqalari va o‘zaro bir-birlariga
ta’sirining yig‘indisi sifatida yuzaga chikadi.
Birgalikdagi faoliyat bu muloqat ijtimoiy qoidalar odamlarning birgalikdagi
harakati va o‘zaro munosabatlarini qatiyan belgilab qo‘yadigan hamda jamiyatda
udum bo‘lgan xulq atvor namunalari asosida amalga oshiriladigan sotsial nazorat
sharoitida yuz beradi.
Jamiyat ijtimoiy qoidalar sifatida qabul qilgan, ma’qul topadigan udumga
aylangan va tegishli vaziyatda turgan bir kishidan bajarilishini kutayotgan
namunalarning o‘ziga xos tizimini yaratadi. Ularning buzilishi qoidadan chetga
chiqadiganlarning xulq-atvori to‘g‘irlanishini ta’minlaydigan sotsial nazorat,
mexanizmlarini o‘z ichiga oladi. Qoidalarning mavjudligi qabul qilinishi haqida
biron kishining barcha boshqa odamlar xulq-atvoridan farq qiluvchi xatti-
harakatiga atrofdagilarning bir xilda munosabat bildirishidan dalolat beradi.
Ijtimoiy qoidalar doirasi behad darajada kengdirki, ular mehnat intizomi xarbiy
burch va vatanparvarlik talablariga javob beradigan xulq-atvor namunalaridan to
odoblilik qoidalariga qadar hammasini o‘z ichiga oladi.
Odamlarning ijtimoiy qoidalariga murojat qilishi ularda o‘z xulq-atvori
uchun ma’suliyatlilik xissini uyg‘otadi, harakatlarini va kishilarning ushbu
qoidalariga mos kelishi yoki mos kelmasligini baholagani holda ularni to‘g‘irlab
berish imkonini beradi. Qoidalariga qarab mo‘ljal olib kishiga o‘z xulq-atvorining
shakllarini andozaga qarab moslash, keraklilarini sotsial jihatdan ma’qullarini
tanlab olish noma’qul shakllariga amal qilmaslik, o‘zining boshqa odamlar bilan
munosabatlarini yo‘naltirib va boshqarib borish imkonini beradi. O‘zlashtirish
qoidalari odamlar o‘zlarinig xususiy xulq atvorini o‘zgalarning xulq atvori bilan
taqqoslaydigan inson sifatida foydalanadilar.
Psixologik ta’sirning mohiyati o‘zaro axborot ayirboshlash va o‘zaro
ta’siridan iborat. Psixologik ta’sir mazmuniga ko‘ra: pedogogik boshqaruvchilik,
ideologik shaklda bo‘lishi, ruhiyatning anglangan va anglanmagan darajalarda
amalga oshirilishi mumkin.
27
1.3. Shaxs muloqatchanlik sifatining etnopsixologik xususiyatlari.
Jamiyatimizning
bugungi
ijtimoiy
hayotda
ro‘y
berayotgan
tub
islohatlarning mohiyati haqida fikr yuritilar ekan eng noyob milliy qadriyatlarning
yosh avlod ruhiga va ma’naviy dunyoqarashiga singdirish va undan manfaatlar
yo‘lida foydalanishning yagona yo‘llaridan biri bu ularda bilimdonlik va
muloqatchanlikning etarli darajada shakllantirish. Prezidentimiz I.A.Karimov
ta’kidlaganidek, duyoning demokratik qadriyatlaridan baxraman axolining
bilimdonlik muhim kasb etmoqda. Faqatt bilimli, ma’rifatli jamiyatgina
demokratik taraqkiyotning barcha afzalliklarini qadrlay olishi va aksincha bilish
kam, omi odamlar avtoritarizm iva totalitar tuzumni ma’qul ko‘rishini hayotning
o‘zi ishonarli tarzda isbotlamoqda. (I.A.Karimov O‘zbekiston XXI asr
bo‘sag‘asida. 1997). Davlatimizda mustaqillik qo‘lga kiritilib xuquqiy va
demokratik islohatlar amalga oshirilishida qilinayotgan ijtimoiy sayi harakatlarning
ne’mati shundaki mamlakatimiz aholisining bilim doirasini kengaytiradi. O‘z
tariximiz, tilimiz, milliy qadriyatlarimiz, madaniy merosimiz durdonalarini
o‘rganishag xalq tafakkurining rivojlanishi uning o‘tmishi, bugini va ertasi haqida
aniq tasavvurlarga ega bo‘lishiga imkon yaratadi, yoshlarni mustaqil fikr
yuritishga o‘rgatadi.
Barkamol avlodni tarbiyalash yoshlar ruhiyatiga ijobiy xususiyatlarni
shakllantirish ta’lim-tarbiya tizimidagi eng dolzarb masalalaridan biridir. Yoshlar
xarakterida muloqatchanlik sifatlarini tarbiyalash,ular aqliy taraqqiyoti mentaliteti
rivojiga ijobiy ta’sir qiladi.
Muloqatchanlik (kommunikativlik) shaxs xarakterining qirrasi sifatida
uning o‘zga kishilar bilan muloqati jarayonida rivojlanadi, xulq-atvor
mustahkamlanadi, hamda shaxsning o‘zga odamlarga nisbatan qiziqishini, ijtimoiy
kuzatuvchanligi refleksiv va empatik xususiyatlarning shakllanishiga asos bo‘lib
xizmat qiladi.
Shaxsning muloqatchanlik sifatlari tug‘ma xususiyat bo‘lmay, balki milliy
etnopsixologik xususiyatlar bilan bir qatorda ilk bolalik davridanoq shakllana
28
boshlaydi. Bola hayotining dastlabki kunidan boshlaboq ixtiyorsiz holda o‘zi
dunyoga kelgan muhitidagi turli tuman ta’sirlar va taasurotlar ostida shakllana
boshlaydi. Bolaning biologik va ruhiy jihatidan rivojlanishi uchun ta’sir etayotgan
bu informatsiyalar turli sotsial muhit va geografik sharoitlarda bir xil bo‘lmaydi.
Garchi har bir inson ma’lum darajada mustaqil yashash va adolat ko‘rsatishga ega
bo‘lsa ham lekin hayotda o‘z hohish va tushunchasi bilan yashab qolmay shuning
bilan birgalikda o‘zi yashab turgan sotsial muhit va o‘zi mansub bo‘lgan xalkning
tajriba bilim va e’tiqodlarini ham o‘zlashtirib boradi. Chunki odam o‘zi yashab
turgan sotsial muhitdan butunlay chiqib ketib yashay olmaydi.
Bola faqat milliy muhitda yashab turgandagina shu millat va elatga xos
bo‘lgan xususiyatlarni, ya’ni millat vakili bo‘la oladi. Bolaning ontogenetik
taraqqiyoti davrida tashqi xatti harakatlarini botiniy ya’ni «aqliy» xususiyatlariga
aylanishi davrida unda milliy psixologik qiyofa asoslari shakllana boshlaydi.
Individning ijtimoiylanishi, milliylanishi ona tilini o‘zlashtirish bilan boshlanadi.
Milliy tilni bilmaslik, etnik muhitdagi jarayonlarni tilda ifodalayotgan holat va
hodisalarning mohiyatlarini anglab olishiga to‘sqinlik qiladi. Chunki fikr ifodasi
uchun ishlatiladigan so‘zlarda milliy o‘ziga xoslik bo‘ladi.
Tafakkur bilan til va nutq bog‘liq bo‘lganligi uchun, ruscha tili chiqqan
bolalarning fikirlash malakasi ham ruscha bo‘lib o‘zbeklar tilidan farqlanadi.
Chunki insonning tafakkur tarzi nutqida, tilida reallashadi, moddiylashadi. Ular
o‘zbekcha gaplashishga o‘rganganidan keyin ham ruscha fikirlab, o‘zbekcha
gapirishga harakat qiladi. Ruscha tafakkur tarzi bilan o‘zbekcha gapirish juda
qiyin.
Boshqa millat vakili voqeylikni o‘zbekning ko‘zi bilan ko‘rib o‘zbekona
tafakkur tarzi bilan idrok eta olgandagina u chinakamiga o‘zbekcha fikr yuritib
o‘zbekcha gapira boshlaydi. Ko‘rgan narsalarini idrok etish va mazmunni tushinib
etish miyaning tug‘ma xususiyati bo‘lmay bu xususiyatni u turmush tajribasi
asosida xosil qiladi. Shuning uchun ham turli tabiiy sharoitlarda va sotsial muhitda
yashab voyaga etgan kishilar, turli hodisa va voqealarni idrok etishda o‘ziga xos
sotsial psixologik xususiyatlarga ega bo‘ladi.
29
Har bir avlod vakillari ajdodlarning turmush tajribalarini til va madaniy
xususiyatlarini o‘zlashtirib, millat uchun umumiy bo‘lgan shart sharoitlar ostida
o‘sib, tarbiyalanib borishi natijasida ularning barchasida shu millatga xos bo‘lgan
umumiy psixologik xislatlar shakllanadi. Milliy psixologiyada xalqning yashash
sharoitlardan kelib chiqadigan maishiy odatlar milliy xarkater, an’analar milliy
tuyg‘ular, milliy ong va milliy o‘zini anglash kabi xususiyatlar aks etadi. Milliy
xarakter o‘rganish ob’ekti sifatida qiyin, ammo o‘rganish mumkin bo‘lgan ijtimoiy
tarixiy hodisadir. U milliy psixologik qiyofaning tarkibiy qismi hisoblanadi. Milliy
xarakter milliy xayotdagi tarixiy kategoriya bo‘liib, uni o‘rganish tushuntirb berish
uchun shu millat xayotini, tarixini, til va madaniyatini yaxshi bilish kerak.
O‘tmish, milliy qadriyatlarini bilish donishmand xalqimizning asriy an’ana
va udumlarini o‘rganish faqat ma’rifiy ahamiyat kasb etib qolmasdan shuningdek
tarbiyaviy ahamiyatga egadir. Zero milliy zaminda voyaga etmagan yoshlarda ota-
bobolarning muqaddas qadriyatlarni asrab avaylash, xurmat qilish kabi fazilatlar
qaror topadi. Har bir xalqqa xos bo‘lgan etnopsixologik xususiyatlarini bilishga
bo‘lgan qiziqish qadim vaqtlardan beri mavjud. Bu avvalo insonlarga xos bo‘lgan
tabiiy qiziqish orqali paydo bo‘lsa, keyinchalik ma’lum amaliy ehtiyojlar
maqsadlar asosida rivojlanib borgan.
Mamlakatimizda etnopsixologiyada asosan XX asrning 60 yillari o‘rtalarida
keng ko‘lamda olib borila boshlandi. Milliy psixologik qiyofaning ichki tizimi va
tuzulmasi masalasida A.I.Goryacheva, S.M.Arutyunyan, F.Filatov, A.Bagromov,
S.M.Junusov va boshqa tadqiqotlar asosida amaliy ishlarida atroflicha o‘rganilgan,
yoritilgan. XIX asrda etnopsixologik xususiyatlarni o‘rgangan ko‘pgina mualliflar
o‘z asarlarida milliy xarakterni real voqelik sifatida mavjudligini e’tirof etishgan.
Ularning fikricha har bir xalq boshqa bir xalqqa o‘xshamaydigan psixologik
xususiyatlarga ega. Milliy xarakterdagi bu farqlarni xatto kundalik xayotida ham
ko‘plab uchratamiz. Millat xarakterining realligini himoya qiluvchi mualliflar
shunday bir epizodni tasavvur qilishni tavsiya etishadi. Agar vagon kupesiga ikki
notanish ingliz chiqib qolsa, ular safarlarining oxirigacha bir-biri bilan yaqindan
suhbat qurmay, xatto bir og‘iz gapirmay ketishlari mumkin deyishadi.
30
O‘zbeklarchi?! Aksincha bir-biri bilan yaqindan tanishib bir-birini butun
hayotini bilib ulguradi. Xalqning butun tarixi davomida orttirgan har bir xarakter
xislatlarining vujudga kelishi kishilar ruhiyatiga atrofdagi voqealiklarning uzoq
vaqt davomida ta’sir etib turishi bilan bog‘liqdir. Ko‘p tadqiqotchilar milliy
xarakterga mehnatga munosabat vatanparvarlik, erksevarlik, jongovorlik,
dovyuraklik kabi hislatlarni kiritishadi. Bizning fikrimizcha yuqoridagi xislat va
sifatlar bilan bir qatorda milliy xarakter tarkibiga yana millatning aql tuzilishi
boshqa xalqlarga bo‘lgan munosabati va shu millat vkillarining o‘zaro
muosabatlarini belgilovchi xususiyatlar kiradi.
O‘zbek oilalarida bir necha avlod vakillari (xatto 3-4 avlod) bir-biridan
ajralmagan holda birgalikda bir hovlida, bir mahallada yashab bir qozondan ovqat
eb kelishgan. Shuning uchun ilgarilari mavjud bo‘lgan kata oila, ichida bir necha
avlod vakillari yashayotganligini uchratish mumkin. Oila boshlig‘i bo‘lgan ota
o‘g‘illarini uylantirgandan keyin ham uzoq vaqt ularni mustaqil oila qilib ajratib
yubormagan. Yangi oila qurgan ug‘il kata oila boshlig‘i bo‘lgan ota qo‘l ostida
ishlab xo‘jalik yurgizish ishlarida unga yordam bergan. Agar yangi oila ota-ona
bag‘ridan ajralib chiqqan taqdirda ham ular oilasi uchu nota unga uzoq bo‘lmagan
joydan hovli yoki er sotib olib bergan, yohud o‘z eridan uy qurish uchun joy ajratib
bergan. Yangi oilaning kundalik ehtiyoj uchun zarur bo‘lgan uy buyumlari ajratib
berilgan. Lekin shunda ham ota o‘z erini parchalanib ketishiga yo‘l qo‘ymagan.
Xo‘jalik yurgizishda bunday patriarxal uklad xokim bo‘lgan xalqlarning deyarli
hammasida oila boshlig‘i kattalarni xurmatlash ularning aytganini to‘xtovsiz
bajarilishi odat tusini olgan va keyinchalik u mustahkamlanib xalqning xarakter
xislatiga aylanib ketgan. Oila ierarxiyasida o‘zaro munosabatlarda ma’lum yosh
guruhidagi har bir kishi o‘zidan yuqori yoshda turgan kishilarga itoat etgan, ularga
xurmat extirom ko‘rsatilgan. O‘zbeklarda aka-ukalar, qarindosh o‘rtasidagina
emas, shuningdek qo‘ni-qo‘shnilar bilan ham yaxshi munosabatlar o‘zaro yordam
va hamkorlik ko‘rsatish xislar ancha rivojlangan. Kadim vaqtlardayoq bir urug‘
yoki qabila bir mahalla yoki butun qishloqda birgalikda yashagan. Kamdan-kam
hollardagina begona urug‘ yoki qabila notanish joylarga ko‘chib borgan. Hozir
31
ham ko‘p qishloqlarda, maxallalarda qarindosh urug‘chilik tamoyili asosida
shakllanadi. Bundan tashkari, milliy tabiatimizda o‘zaro mehr- oqibat, muruvvat,
andisha, or-nomus, sharxayo, ibo-iffat kabi betakror fazilatlar, bag‘rikenglik,
mehmondo‘stlik, oqqo‘ngillik xususiyatlari mavjud.
Bunday hamjihatlik, bir-birini qo‘llab turishlik, faqat qo‘shnilar
o‘rtasidagina bo‘lib qolmasdan butun mahalla va qishloq aholisi o‘rtasida ham
kuchli rivojlangan. Qo‘ni-qo‘shni, mahalla qo‘yni va hamqishloqlarning bunday
bir-birini qo‘lab-quvvatlab turishlari, bir-birlarini manfaatlarini himoya qilishlari
kishilarning uzoq davrlar mobaynida birgalikda yashab kelishi mahalla va qishloq
ahlining bir-birlariga qarindosh urug‘chilik iplari bilan bog‘langanliklari
natijasidir. Ota-ona hurmatini bajo keltirish, keksalarni ezozlash kabi odat va
an’analar o‘zbek oilalarida yoshlikdan bolalar ongiga singdiriladi. Ota-ona va
kattalar, yoshlarga boshqalar bilan muomala qilish va munosabatga kirishish, yo‘l-
yo‘riqlarni o‘rgatib, odamiylikdan insonparvarlikdan saboq berib boriladi. O‘zidan
kata yoshda bo‘lgan an’anaga ko‘ra yoshlar ularni ko‘rganda tanish-
notanishligidan qət’iy nazar ularga birinchi bo‘lib salom berishni yo‘lda
uchratganda birinchi bo‘lib doimo «Siz» deb muomalada bo‘lishi, ularning ismi,
laqabini aytib chaqirmasligi qo‘lidan yukni va yumushini olishi hamma erda ularga
joy berishligi va shunga o‘xshash odob normalariga rioya qilishlari kerak bo‘ladi.
O‘zbek xalqiga mos milliy xususiyatlar. Muammolari jarayonidagi eng
e’tiborli jihatlari haqida to‘xtalish bilan birga, jahon etnopsixologiyasi, uning
dolzarb muammolari asosiy kategoriyalariga xam to‘xtalib o‘tish joiz deb topdik.
Chunki hech bir millat o‘zi alohida holda taraqqiy eta olmaydi. Boshqa milliy
vakillari bilan o‘zaro ta’sir mazkur millat vakillari ruhiyatida yangi xislatlarning
tarkib topishiga ta’sir ko‘rsatadi.
Hozirgi paytda etnopsixologiya butun dunyoda, jumladan Rossiya va
O‘zbekistonda ham o‘zining rivojlanish pallasiga kirgan. Milliy mansublik
milltlararo munosabatlar, migratsiya muammolari, madaniyatlari ta’siri,oz sonli
millatlar muammosiga bag‘ishlangan (imperik) ko‘p sonli imperik tadqiqotlar
etnopsixologiyaning
rivojlanishiga
kata
ta’sir
ko‘rsatmoqda.
Hozirda
32
etnopsixologiya-ma’lum millat va etnik birlik vakillarining o‘ziga xos ruhiy
qiyofasi, xulq-atvorini «mentalitetni» o‘rganadi. Har bir xalqqa xos bo‘lgan milliy
xarakter urf- odat va an’analar, milliy to‘yg‘ular va did, etnik ong va milliy o‘z-
o‘zidan anglashni vujudga keltirish, namoyon bo‘lishi o‘zgarish va rivojlanishi
kabi masalalar ham etnopsixologiyaning o‘rganish ob’ekti hisoblanadi.
Etnopsixologiyaning maqsadi-ijobiy etnik va madaniy, mansublikning
psixologik mexanizmlarini shu bilan birga guruhiy va shaxsiy darajadagi etnik
tolerantlik shakllanishning psixologik mexanizmlarini aniqlashdan iborat.
Etnopsixologiya taraqqiyotining hozirgi bosqichida uning asosiy vazifalarini
qo‘yidagicha belgilash mumkin:
1.
Millatlararo o‘zaro ta’sirning ijtimoiy psixologik muammolarini tadqiq etish
(millatlararo o‘zaro idrok, millatlararo tanglik, etnotsentrizm, etnik notolerantlik
milliy mansublikni xis qilishning o‘zgarishi milliy migratsiya va boshqalar).
2.
Milliy mansublikning individual-shaxsiy darajada namoyon bo‘lishi,
shakllanishi va namoyon bo‘lish xususiyatlarini o‘rganish, millatlararo o‘zaro
ta’sirida shaxsning o‘z-o‘zini boshqarish muammosi: shaxsning milliy
mansublikning o‘zlashtirish xususiyati etnopsixologiya va boshqa muammolar.
3.
Madaniyatlararo o‘zaro ta’sir muvoffaqiyatin ta’minlovchi ijtimoiy
psixologik terminning usullari va dasturlarini, shaxsning etnopsixologik
korrektsiya qilish usullarini yaratish va tadbiq etish.
4.
Insonlar hayotiga etnik va madaniy mansublikning ta’sir etish psixologik
qonuniyatlarini
tushuntirish
maqsadida
etnik
psixologik
nazariyalarini
rivojlantirsh.
Xozirgi zamon psixologiyasida etnos tushunchasining mohiyati, tabiati va
tuzilishi haqida yagona ta’rif mavjud emas. Eng keng tarqalgan ta’rifga ko‘ra etnos
muayyan xududdan tarixan tarkib topgan, nisbatan barqaror xususiyatlarga til
madaniyat va ruhiyatiga ega bo‘lgan o‘zining yaxlitligi va boshqalardan ajralib
turuvchi
tamoyillarini
anglash
qobiliyatiga
ega
bo‘lgan
kishilar
uyushmasidir.(Bromley Yu.V.1983).
33
Gumilev L.M. fikricha, etnos-tabiiy xodisa bo‘lib, u o‘zini unga o‘xshash
jamoalariga qarama-qarshi quyuvchi, o‘ziga xos xulq-atvor steroetiplariga va ichki
tuzilishiga ega bo‘lgan kishilar jamoasidir. (Gumilev L.M. 1993). Uning
ta’kidlashicha, xulq-atvorning etnik sterotiplari irsiyat orqali belgilanmaydi. Balki
bola tomonidan madaniy- ijtimoiylashuv jarayonida o‘zlashtriladi. Inson hayoti
davomidi mustahkam va kam o‘zgarishga uchraydi. Etnik steretipni namoyish etish
maqsadida L.M.Gumilev shunday hazil misol keltiradi: agar tramvayda bir necha
millatga mansub yo‘lovchilar bo‘lsa va unga qattiq kayf xolatidagi yana bir
yo‘lovchi chiqsa, har bir millat vakillari o‘zlarini turlicha his qiladilar. Ruslarning
rahmi kelib uni o‘tirishga taklif qiladi, tatarlar undan nafratlanadi, ijirg‘anadi,
nemis militsioner chaqiradi, gruzin bo‘lsa kayf kishining xatti zarakatiga jismoniy
kuch ishlatish bilan javob beradi.
Ko‘p yillar davomida etnopsixologiya va etopsixologiyada empirik va
nazariy tadqiqotlarning predmeti sifatida etnik o‘z-o‘zini anglash individual
tomondan o‘zining muayyan etnik birlikka masubligini anglash qabul qilingan.
Keyinchalik etnik ong degan tushuncha kiritilgan bo‘lib, etnik birlik vakillarining
o‘zining va boshqa etnoslarning ijtimoiy psixologik ustanovka va stereotiplpri
haqidagi tasavvurlar yig‘indisini ifodalaydi.
Milliy ong etnik taraqqiyotning ilk bosqichlarida vujudga kelgan etnik
ongning davomi bo‘lib, o‘zinig ma’lummillatiga masubligini anglash hisoblanadi.
Milliy o‘zini-o‘zi anglash millatning o‘z manfaat, maqsad va motivlarini anglab
etish darajasini bildiradi.
Shuningdek u millat tomonidan o‘zini o‘tmish tarixi etnik kelib chiqishi,
milliy g‘oyalari, kelajagi, jahon hamjamiyatida tutgan o‘rnini bilishi bo‘lib,
vatanparvarlik, milliy g‘urur, sha’ni burch ko‘rinishlarida namoyon bo‘ladi.
Agar insonning milliy ongi uning milliy mansubligini anglash, milliy xayotidagi
voqealarga bildirayotgan munosabati bo‘lsa, milliy o‘z-o‘zini anglash esa, milliy
manfaatlarni bilish anglash darajasini bildiradi.
Bu darajada nechog‘li yuqori bo‘lsa, milliy o‘zini-o‘zi anglash ham shu
darajada bo‘ladi. Milliy ongning eng dastlabki ko‘rinishi bo‘lishi etnik ong yillar
34
davomida emas, asrlar davomida yagona til xudud, ahloq va urf odatlar birligi
asosida vujudga kelgan. Bundan ayniksa etnos asoslari kelib chiqishidagi
umumiylikni anglash muhim omil hisoblanadi.
Etnik ongning eng muhim ijtimoiy vazifasi odamning ma’lum egnik
guruhiga mansubligini anglash va xis qilishning ta’minlashidir. Agar etnik
psixologiyada etnik ong va etnik o‘zini-o‘zi anglash kabi muhim ustivorlar
bo‘lmaganda edi, milliy ong urf odat va an’analar, milliy xarakter, milliy tuyg‘ular
va didning bir avloddan ikkinchi avlodga o‘tishi qiyinlashib qolgan bo‘lardi.
Milliy ong qotib qolgan narsa bulmay, xalqning tarixiy rivojlanishi ishi jarayonida
o‘zgarib yuqori bosqichga milliy o‘zini-o‘zi anglashga o‘tadi.Milliy o‘z-o‘zini
angalsh, millat xayotidagi murakkab ziddiyatli jarayon bo‘lib, uning rivojlanishiga
jamiyat hayotida iqtisodiy, ijtimoiy-siyosiy vaziyatlar bilan birga xalqaro
hayotidagi voqea va hodisalar ham o‘z tasirini ko‘ratadi.O‘zbekistonning milliy
mustaqillikka erishishi xorijiy mamlakatalr bilan siyosiy- iqtisodiy, ilmiy aloqalari
millat vakillari ongida kata o‘zgarishlar bo‘lishiga milliy o‘zini-o‘zi anglashning
rivojlanishiga va boyishiga olib keladi. Milliy o‘zini-o‘zi anglashda milat
ziyolilari etakchi rol’ o‘ynaydilar. Ular o‘z milliy tilida san’at adabiyotni
rivojlantirish milliy qadriyatlari uchun qayg‘urish orqali miliy manfaat g‘oyalar
uchun kurashib, milliy o‘zlikni rivojlanishiga xizmat qiladilar. Bu kurash ayniqsa,
milliy til, qadriyatlar kamsitilgan, milliy manfatlar xavf ostida qolgan paytlarda
kuchayadi. Milliy mansublikni anglash bilan bog‘liq ancha barqaror bo‘lib, doimo
ijtimoiy siyosiy, tarixiy o‘zgarishlar ta’siriga berilmasligi yoki nisbatan kam
berilishi mumkin. Shuning uchun bo‘lsa kerak tarix taqozasi bilan o‘z Vatanidan
ajrab boshqa yurtlarga borib qolgan va u erda uzoq vaqtlar davomida yashayotgan
kam sonli millat vakillaridan milliy ongni shakllanishi va saqlanishi o‘ziga xos
qonuniyatlar asosida kechadi. Ularni milliy tilni saklash, milliy urf-odat va
an’analar roiya qilish imkoniyatlari, milliy qadriyatlar bilan bevosita aloqasi
ma’lum darajada cheklangan. Bunday sharoitda har bir avlod vakilida etnik ong
avlod tomonidan berilayotgan ma’lumotlar, oila a’zolari va yaqin qarindoshlari
o‘rtasida so‘zloshuv vositasi hisoblangan oan til, milliy madaniyat xaqidagi
35
bilimlar asosida vujudga keladi. Hozirga zamon etnopsixologiyada etnik
avtostereotip o‘z etnik guruhi a’zolarining tasavvur va tasiflari getereostereotip
boshqa etnik guruh vakillarining obrozlari shaklida farklanadi. Ko‘p sonli empirik
tadqiqotlarning ko‘rsatishicha etnik avtostereotiplar etnik getereostereotiplarga
nisbatan ijobiy ahamiyatga ega bo‘ladi. Etnik stereotiplarning qo‘yidagi uchta
muhim
vazifasi:
bilish,
kommunikativ
va
ijobiy
ettnik
mansublikni
(identifikatsiya) himoya qilish vazifalari ajratib ko‘rsatilgan. Shuningdek,
etnopsixologiyada etnotsentrizm iborasi ham qo‘llanilladi. Etnotsentrizmni boshqa
kishilar xulq-atvorning o‘z madaniyati prizmasi orqali idrok qilish bo‘lib, bu
tushuncha 1906 yilda U.Samler tomonidan fanga kiritilgan.
Madaniyat- murakkab tushuncha bo‘lib ham moddiy (oziq-ovqat, kiyim-
kechak) ham ijtimoiy (jamiyat tuzilishi va tashkil kilinishi) ham individual hulq-
atvor uchun ham ta’luqlidir. Madaniyat inson faoliyati marosim va ana’nalar
namoyon bo‘ladi. Madaniyatni tasnilash uchun «Madaniy sindrom» degan ibora
kiritilgan (triandis,1994). «Madaniy sindrom» - bir madaniyatni boshqa
madaniyatdan ajrtib turuvchi qadriyatlar ko‘rsatmalar, diniy e’tiqod, hulq- atvor
normalari va modellari yig‘indisidan iboratdir. Triandis madaniy sinlromning
«oddiylik va murakkablik», individualizm va kollektivizm ochiqlik va yopiqlik
kabi tillarni ajratib ko‘rsatadi. Madaniyat qanchalik murakkab bo‘lsa, undagi rollar
shunchalik ixtisoslashgan murakkab bo‘lmagan tarqoq aralash holda bo‘ladi.
«Individualizm-kollektivizm» madaniyatning o‘lchamining eng muxim me’yoridir.
Individualistik madaniyatda individual maqsadalar guruh manfaatlaridan ustunlik
qiladi. Kollektivistik madaniyatda esa guruh manfaatlari individual maqsadlardan
muximroq hisoblanadi. Har bir madaniyatda inson ongi va xulq- atvorida ham
individuallik ham jamoatchilik an’analari namoyon bo‘ladi, ammo ba’zi
tadqiqotchilarning fikricha individuallik G‘arb uchun jamoatchilik Sharq uchun
ko‘proq mos ekan. Hozirgi zamon tadqiqotlarida jamoatchilikni ikki tipga
gorizantal (odamlarning bir-biriga o‘zaro bog‘liqligini ifodalaydi) va vertikal
(individning guruhda xizmat qilishi) tiplarga ajratiladi. Bu tiplar bir-biri bilan
o‘zaro aloqaga ega. Tadqiqotlarning ko‘rsatishicha jamoatchilik madaniyatida
36
yozilgan insonlar xulq-atvori ushbu madaniyatda qabul qilingan normalari bilan
individuallik madaniyatida esa individning xususiyatlari va ko‘rsatmalari bilan
belgilanadi. G.Pernandis modelning asosida madaniyat muloqat jarayoniga
to‘g‘ridan to‘g‘ri bevosita emas balki bilvosita muloqat vaziyat omillari orqali tasir
etadi.
Norma, qoida va rollar muloqat samarodorligiga ta’sir etuvchi
madaniyatlararo o‘zaro ta’sir vaziyati omillaridir. Ular ko‘p jihatdan madaniyat
bilan belgilangan bo‘lib, bizning verbal va noverbal axborotlarni qanday
kodlashtirish yoki dekodlashtirishimizga ta’sir etadi, sheriklarning bir-biri bilan
o‘zaro aloqaga ega. Tadqiqotlarning ko‘rsatishicha jamoatchilik madaniyatida
yozilgan insonlar xulq-atvori ushbu madaniyatda qabul qilingan normalari bilan
individuallik xususiyatlari va ko‘rsatmalari bilan belgilanadi. G.Pernandis
modelning asosida madaniyat muloqat jarayoniga to‘g‘ridan-to‘g‘ri bevosita emas
balki bilvosita muloqat vaziyati omillari orqali ta’sir etadi.
Norma,
qoida
va
rollar
muloqatsamaradorligiga
ta’sir
etuvchi
madaniyatlararo o‘zaro ta’sir vaziyati omillaridir. Ular ko‘p jixatdan madaniyat
bilan belgilangan bo‘lib, biznig verbal va noverbal axborotlarni qanday
kodlashtirishimiz yoki dekodlashimiz ta’sir etadi, sheriklarning bir-birini tushinishi
va muloqat muvofaqqiyati ham unga bog‘liq bo‘ladi. Verbal ijtimoiylashuv
jarayonida bola tomonidan o‘zaro ta’sir va normalari qoidalari dunyoning «etnik
ko‘rinishi» modeli, madaniy jinsiy roli mansublikni anglash asosini tashkil etuvchi
qadriyatlar va tasavvurlar o‘zlashtirib boriladi. Tilni o‘rganishning turli
bosqichlarida bolalar nutqiy o‘zaro ta’sir usullarini o‘rganish bilan hayotiy
vaziyatlarda yaxshi suhbatdosh bo‘lish roliga ham o‘rganib boradilar.
Etnopsixologiyada nutqiy kommunikatsiya usullarining to‘rt o‘lchovi
farqlanadi;
1.
Bevosita va bilvosita usul.
2.
Keng va qisqa usul.
3.
Shaxsiy va vaziyatli usul.
4.
Predmetli (instrumental) va affektiv usul.
37
Bevosita nutqiy usul so‘zlovchining xaqiqiy hohish istagi, ehtiyojlari va
umidlari aks etadigan nutqiy xabarlar uchun xosdir.
Bilvosita usul esa so‘zlovchining maqsadlari yashirin bo‘lgan nutqiy xabarlarda
namoyon bo‘ladi. Ko‘plab mutaxassislarning fikricha, bilvosita usul jamoatchilik
madaniyati uchun, bevosita usul esa individual madaniyat uchun xosdir. Keng
(batafsil)usulda muloqat jarayonida til boy ekspressiv imkoniyatlaridan
foydalaniladi. Qisqa usul kundalik mulatda ixcham fikirlar tanaffus va sukunatdan
foydalanishdir. Yaqin Sharq madaniyati uchun batafsil usul, Osiyo madaniyati va
ayrim Amerika xindulari uchun esa qisqa usul xosligi adabiyotlarda ta’kidlangan.
Shaxsiy verbal usulning markazida individ vaziyatli usulda esa uning roli
turadi. Nutqiy muolqatning vaziyatli usulida tildan ijtimoiy tartib ierarxiyasi va roli
pozitsiyasini aks ettirsh maqsadida foydalaniladi. Shaxsiy usul tildan ijtimoiy
tenglik va roli pozitsiyalar simmetriyasini ifodalash maqsadida foydalaniladi. Uzoq
Sharq, Janubiy Sharqiy Osiyo (Molayziya, Hindiston, Indoneziya) va ko‘plab
Afrika (Gana, Nigeriya) madaniyatlarida nutqiy o‘zaro ta’sirining vaziyatli usuli
ustun turadi. Avstraliya, Shimoliy evropa (Daniya, Fillandiya, Shvetsiya) va AQSh
madaniyatida verbal kommunikatsiyaning shaxsiy usul etakchi o‘rin tutadi.
Predmetli muloqat usuli so‘zlovchi va muloqat maqsadiga yo‘naltililgan,
affektiv usul esa tinglovchi esa kommunikatsiya jarayoniga yo‘naltirilgan.
R.Okabening fikricha, predmetli usul AQSh, affektiv usul esa Yaponiya
madaniyatiga xos ekan. Ona tilini o‘zlashtirguncha bo‘lgan davrdan bola noverbal
muloqat asoalarini tushunishga o‘rganib boradi. Muayyan ta’siri madaniyat
ta’sirida tarbiyalangan odam shu muxitdagi noverbal muloqat tilini bexato
tushinishi mumkin. Shaxslararo masofani o‘rganish maqsadida, Yaponiya
Venesuella va AQSh da o‘tkazilgan tadqiqotlar natijalariga ko‘ra agar Yaponlar
ona tilida so‘zlashsalar bir-birlaridan uzoqroq utirishiga harakat qiladilar,
amerikaliklar o‘rtacha masofa saqlaydilar, Venesuellaliklar esa bir-birlariga juda
yaqin o‘tiradilar. Barcha madaniyatlarda ham ayollar bir-biolariga juda yaqin
o‘tiradilar. Turli tuman madaniyatga ega bo‘lgan xalqlarda to‘yish orqali o‘zaro
ta’sirga turlicha mazmun va e’tibor beradilar. Quyi darajada aloqa (kontakt)da
38
madaniyatarda juda kam, yuqori darajada aloqa (kontakt) da bo‘ladigan
madaniyatlarda esa ko‘p foydalanadilar. Xollining ta’kidlashicha, arablar
amerikaliklar bilan muloqatda tutish orqali kontakt yo‘qligi sababli o‘zlarini
noqulay (diskomfort) his qiladilar. Kuzatishlarda aniqlanishicha, do‘stini hidini
tuyish arablar uchun tinchlantiruvchi sifatida ta’sir etar ekan. Yaqin Sharqning
ayrim hududlarida sovchilar kelin ko‘rgani borganda, uni hidlab ko‘rish uchun
ruxsat so‘rashar ekan. Noverbal muloqatning beshta muhim vazifasi ajratib
ko‘rsatiladi;
1.
Shaxslararo munasabatni ifodalash;
2.
His-to‘yg‘u va kechinmalarni ifodalash;
3.
Verbal muloqat jarayonini boshqarish;
4.
Imo-ishoralar bilan almashinish.
5.
O‘z-o‘zini namoyish etishini boshqarish.
Noverbal muloqatning eng muhim maqsadi uning beshta vazifasini
birlashtirish-shaxslararo sinxronlikka erishishdan iborat. Shaxslararo sinxronlik
ikki kishi o‘rtasida verbal va noverbal muloqat darajasidagi harakat ritmining
o‘zaro muvofiqligidan iborat. Xollning fikricha, Lotin Amerikasi, Osiyo va Afrika
mamlakatlari odamlari mazkur ritmik harkatlardan ko‘proq xabardorlar. Shimoliy
evropa xalqlarida esa bu hakdagi ma’lumotlari nisbati kamroq ekan. Bir qator
olimlar tomonidan «muloqatdagi muvofiqliq», «kommunikativ kompetentlik»
degan ibora ham taklif qilingan bo‘lib, turli madaniyatlarda verbal va noverbal
hulq-atvor mlodellari, me’yor va qadriyatlarning ahamiyatini tushinish va
o‘zlashtirishda o‘z aksini topadi. Agar inson bolasining tug‘ilishi onglarida boshlab
uning ilk rivojlanish davri xususiyatlariga e’tibor beradigan bo‘lsak, dastlab u
nisbatan faqat o‘z ichki hissiyotlari, to‘yg‘ular davomida muayyan xudbinlik
doirasida rivojlanadi. Ya’ni uning uchun o‘z xohish istaklari, ehtiyojlari va ularni
qondirishdan ortiq tashvish yo‘qday. Lekin, o‘sha ehtiyojlar orasida ota-onasiga,
eng yaqinlariga nisbatan hissiy intilish, ular bilan emotsional muloqatga kirishish
istagi kuchli bo‘lgani sabab, u insonlar jamiyati va undagi munosabatlar
me’yorlarini sekin-asta o‘zlashtirib boradi. 3yoshdan so‘ng oiladagi muloqatga
39
tengqurlar jamiyatidagi muloqat qo‘shilish munosabati bilan bola xudbinlik
kayfiyatidan yanada tezroq voz kecha boshlaydi.Aks holda jamiyat, ko‘pchilik
uning injiqliklarini ko‘tarmaydi. Shu tarzda sog‘lom muloqat muhiti bolani
ko‘pchilik fikriga ergashish ko‘pchilik haq deb e’tirof etgan axloq me’yorlarini
egallash, insoniylik tamoyillariga amal qilishga o‘rgatadi.
«Yaxshi so‘z-qiliqdan ham kuchli» degan gap bor. Darhaqiqat, o‘rnida
ishlatiladigan so‘zlar yorqin va dildan bayon etilgan nutq, ba’mani fikr har doim
odamlarning xulq- atvoriga ijobiy ta’sir ko‘rsatadi. Muloqat jarayonida fikrga,
sog‘lom g‘oyaga ega bo‘lish, masalasining bir jihati.Uning boshqa bir muhim jihati
anna shu fikrni bayon eta olish qobiliyatidir. Nima haqida gapirish emas, u
to‘g‘rida qanday gapirish ham o‘ta muhim. Aksariyat o‘zbek ayollari
ko‘pchilikning ochiqligi, so‘zga chechan, dilkash va dilbarligi bilan boshqa xalq
ayollardan ajralib turgan. Ayniqsa inson ko‘nglini asrash, unga muloyimlik bilan
yo‘l topish bobida ayollarning oldiga tushadigani kam topiladi.
Xalqimiz orasida «Bordisini oytguncha shoshmay tur», «Tomdan tarasha
tushganday gapiradi» degan naqllar bor, tadbirkor va aqlli odamlar
suxbatdoshlariga biror jiddiyroq fikrni aytishdan oldin tinglovchi suxbat
mavzusiga obdan tayyorlab olishga xarakat qiladilar. Shunday qilinganda
eshituvchi har qanday hayajonli yoki qayg‘uli xabarni ham ancha engil qabul qiladi
va unga to‘g‘ri munosabatda bo‘ladi. Muhimi shundaki, bu odat deyarli xama
xalqlar uchun xos bo‘lib, suxbatni muvaffaqiyatli chiqishiga ijobiy ta’sir o‘tkazadi.
Muloqat jarayonida suxbatdoshlar jinsga alohida e’tibor qaratiladi. Ayollar nutqi
erkaklar nutqidan har jixatdan tovushlar ifodasi lug‘attarkibi, til qurilishi kabi
tomonlari bilan sezilarli darajada farqlanib turadi. Erkaklar nutqi ham qisqa va
lo‘ndaligi, bosiq va qatiy ohangda aytilishi va boshqa ko‘p jihatlari bilan ayollar
nutqidan farqlanadi. Shu boisdan bo‘las kerak, muomala bobida dunyoga
mashxurbo‘lgan Yaponiya mamlakatida 32 ta so‘zdan ortiq so‘zlagan kishini
ayollar toifasiga kirittar ekan. Yuqoridagi fikirlardan ko‘rinib turibdiki muloqat
jarayoni muvoffaqqiyati suxbatdoshlarning yoshi, jinsi, kasbi va etnopsixologik
xususiyatlariga bog‘liq bo‘ladi.
40
Do'stlaringiz bilan baham: |