Kapak html

Ruh Eşi
K
imsenin kalbi kırılmasın diye uğraştığında en çok kendini kırıyor insan ve
dönüp baktığında aslında kendinden başkası yok etrafında... İnsan yalnız doğar ve
yalnız yaşar, yalnızlık öğrenilecek bir şey değil ama öğretilen bir şey.
İstemek ile yapmak arasında çok fark var. Başlamak bitirmenin yarısıdır
saçmalığına inanmıyorum. İnsan inançları için yaşıyor olabilir ve bu dünya hayal
kurmak için çok anlamsız.
Genel olarak beklentilerimiz var. Birçok insan aşkı arıyor. Aşk mutlu eden bir
şey mi ya da olmadığında oluşan eksiklik insana zarar verir mi bilmiyorum. Özeti
olmayan insanlar var, bazıları özet bile olamıyor. Sonra aşk diyorsun, ben diyor-
sun. Eşleşemiyorsun.
Ruh eşi mantığını kavramak zaten mümkün değil. Eğer ruh eşi diye bir şey
varsa; O ruhun hangi bedende saklı olduğunu bulmak ayrı bir tez konusu. Ve ya
ruh eşin seninle aynı cinsten bir bedene bırakıldıysa... İnsan bunları düşünmeli,
gerçekler iyidir. Severim ben.
Tahammül etmeyi bilmeyenlerimiz var, onlardan biri de benim ki taham-
mülsüzlük kötü bir şeydir bilirim. Sanırım daha az düşünmek lazım, gamsız ol-
mak lazım. Yaşarken ölmek lazım.
Karşında biri var ve seni anlamıyor, zaten anlamak zorunda değil. Kimse
kimseden üstün değil gibi bir yalana inanmak zorunda bırakılanlarımız var.

---

Durum sandığın gibi değil. Neyin üzerinde olduğundan çok neye hükmettiğindir
önemli olan.
Ve aptal insanlar var hepimizin hayatında...
O zaman bu bizim hayatımız değil. Bir hayata sahip olmak belediye oto-
büsünde boş bir koltuğa sahip olmaktan fazlası değil. Hani bizimdi lan bu hayat?
Bugün telefonumun şarjı bitmedi. Sanırım yalnızlık modunda bir gün yaşadım.
İyi böyle iyi...
252/272

---