Jahon adabiyotining bestselleri markus zusak

VOSITACHI
Ha, men bu dunyoda ko‘p narsalami ko‘rganman. Eng buyuk ofat- larda hozir-u nozir bo‘laman va eng yovuz odamlarga xizmat qilaman.
Ammo boshqa yaxshi fazilatlarim ham bor.
Xuddi ranglar kabi ish paytida o‘zimni chalg‘itishda asqatadigan ko‘plab hikoyalarim bor (ilgari aytganimdek — bir hovuch, boshqa hech narsa emas). Men ulami eng baxtsiz va yomon joylardan olib ketaman va o‘z ishimni bajarayotib, ulami eslashga harakat qilaman. “Kitob o‘g‘risi” ham ana shunday hikoyalardan biri.
Sidneyga kelib, Lizel Memingeming jonini olganimda, anchadan bed intiqib kutayotgan narsamni amalga oshira oldim. Men uni pastga tushirdim va ikkalamiz fútbol maydonining yonidagi Anzak xiyoboni bo‘ylab yurdik. O‘shanda men cho‘ntagimdan chang bosgan qora rangli kitobni chiqardim.
Kampir hayron qolib, kitobni qo‘liga oldi:
— Nahotki, bu o‘sha kitob bo‘lsa?
Men bosh irg‘adim.
U qo‘rquv va hayrat bilan “Kitob o‘g‘risi”ni ochdi va bir nechta sahifalarini varaqlab ko‘rdi.
— Ko‘zlarimga ishongim kelmaydi.
Garchi yozuvlar o‘chib ketgan bo‘lsa ham u o'zining yozgan so‘z- larini o‘qidi. Barmoqlari “Himmel” ko'chasidagi yertoiada uzoq yillar oldin yozilgan hikoyaga tegdi.
U yo‘lakchada o‘tirgach, men ham uning yonidan joy egalladim.




— Sen uni o‘qib chiqdingmi? — u menga qaramasdan so‘radi. Uning ko‘zlari so‘zlarga qadalib qolgan edi.
Men yana bosh irg‘adim.
— Juda ko‘p marotaba o‘qidim.
— Uni tushundingmi?
Shu tobda ikkimiz ham to‘xtab qoldik.
Rullarida Gitler va Hubermanlar, Maks va qotillar, Dilerlar va Shtaynerlar o‘tirgan mashinalar u yoqdan bu yoqqa yurar edi.
Men kitob o‘g‘risiga go‘zallik va shafqatsizlik haqida ko‘p gapirib bermoqchi edim. Ammo bular haqida u bilmaydigan nimani ham ayta olar- dim? Men insoniyatni doimo haddan tashqari yuksaklarga ko‘tarib yoki juda ham kamsitib tashlashimni, kamdan kam hollardagina shunchaki baho berishimni unga bafuija tushuntirmoqchi edim. Undan qanday qilib bitta narsa bir vaqtning o‘zida qabih va ulug‘vor, u haqida aytilgan so^szlar va yozilgan asarlar ham o‘z navbatida yoqimsiz va jozibador boia olishi mumkinligini so‘ramoqchi edim.
Ammo bulaming hech birini tilimga chiqarmadim.
Men faqat bitta ish qildim — Lizel Memingerga qarab turib oⁱzim chinakamiga anglagan yagona haqiqatni aytdim. Kitob o‘g‘risiga aytgan gapimni endi sizlarga ham takrorlayapman.