TOSHKENT DAVLAT PEDAGOGIKA UNIVERSITETI ILMIY AXBOROTLARI 2020/2
jarayonida bu vositalar alohida tovushlar yoki ularning eng sodda birikmalarini vizual aks
ettirish uchungina yaroqli, degan xulosa kelib chiqdi (F.F.Rau).
“Kо‘rinadigan nutq” seriyasidagi ishlanmalar bu yо‘nalishda oldinga qо‘yilgan bir qadam
bо‘ldi. Bu seriyadagi dastlabki ishlanma 1965-yilda V.D.Laptev, L.N.Postnikov va
V.A.Sukermanlar tomonidan bajarilgan edi. Bu pribor ham nutqning akustik tuzilishini tо‘liq
ifodalab berolmasa-da, ammo uning bir qator komponentlarini uzluksiz ochilib boradigan
videogramma shaklida kо‘rsatish imkoniyatini berar edi.
50-70-yillar davomida yaratilgan va yuqorida tavsiflari keltirilgan hamma priborlardan
surdopedagoglarning foydalanish imkoniyatlari juda cheklangan edi. Buning sababi,
avvalambor shunda ediki, texnika imkoniyatlarining cheklanganligi nutqning akustik
komponentlarini vizuallashtirish prinsipiga asoslangan talaffuz jihatini shakllantirish va
korreksiyalashning yordamchi texnik vositalariga nisbatan qо‘yiladigan pedagogik talablarni
tо‘liq amalga oshirish imkonini bermas edi.
Nuqtni vizuallashtirish tizimini rivojlantirishdagi yangi bosqich bunday priborlarni
yaratishga qaratilgan texnik va texnologik bazaning tubdan yangilanganishi, xususan, axborot
texnologiyalari davrini boshlab bergan mikroprotsessorlarning qо‘llanishi balan bog‘liq.
Priborlarni takomillashtirish va yangilashga intilgan kо‘pchilik mutaxassislar har qanday
tovushni kompyuterning uzoq muddatli xotirasida saqlab qо‘yish hamda zaruratga kо‘ra uning
turg‘un aksini ekranga chiqarish muammosini muvaffaqiyatli hal qildilar. Shu tufayli ta’lim
oluvchilar endilikda tо‘g‘ri talaffuz namunasini kо‘p martalab ekranga chiqarish va ekranda
yaqqol namoyon bо‘lgan “namunali” talaffuzga yaqinlashishga intilish imkoniyatiga ega
bо‘ldilar. Biroq ovozli nutq bu majmualarda ham, avvalgidek, har xil turdagi egri chiziqlar,
spektrogrammalar kо‘rinishida aks ettirilar ediki, bu kabi obrazlarni bolalar yetarli darajada
tushunmas edilar. Shunday qilib, qо‘llanayotgan obrazlar xarakteri tufayli maktabgacha va
kichik maktab yoshidagi bolalar ta’limida bunday vositalardan foydalanish imkoniyatlari
cheklangan edi.
Shundan sо‘ng g‘arb mamlakatlarida gap borayotgan yangi avlod priborlarini
takomillashtirish va pedagoglarning talablariga moslashtirish ustida ish olib borildi.
1990-yilda Niderlaniyada (The Institute for Perception Research/IPO, Eindhoven) yangi
avlod intonografi yaratildi va u “VisualDisplay” degan nom oldi. Bu tizim tovushning chastota
xarakteristikalarini, intonatsiyaning umumiy konturini va aytilgan fikrning davomiyligini aks
ettirar edi. Unda matnni kompyuter ekraniga chiqarish imkoniyatidan foydalanilgan edi.
Buning evaziga endilikda ovozli nutqning vizual aksi xuddi shu mazmundagi matnning yozma
shakli bilan tо‘ldirilar edi. Nutq namunalarini komyuterning uzoq muddatli xotirasida saqlash
imkoniyati mavjud edi. Va о‘qituvchi bunday namunalarni о‘zi mashg‘ulot olib borishda
yaratish imkoniyatiga ega bо‘ldi (G.W.G.Spaai).
1987-yildan 1989-yilga qadar London universitetining fonetika va lingvistika fakultetida
(Department of Phoneticsand Linguistics University College London) britaniyalik
mutaxassislar A.Foursin, E.Abberton, V.Ball tomonidan eshitishida buzilishlari bо‘lgan bolalar
uchun trenajyor turdagi kompyuter dasturi ishlab chiqildi. Bu dastur ovoz va nutqning
intonatsion strukturasini vizuallashtirish imkonini berdi. N.Levitt ning adolatli e’tirofiga kо‘ra,
bola uchun maksimal axborot bera oladigan ovozli nutqni aks ettiradigan obrazlarni yaratish
va ularning ekranda mavjud bо‘lish vaqtini boshqarish imkoniyatini beruvchi priborlar va
120