Investitsiya siyosatini amalga oshirishda maqsadli davlat investitsiya dasturlarining o’rni

Yakka investorlar o’z moliyaviy manfaatlari uchun shaxsiy mablag’larini tasarruf etadilar. Yakka investor ko’pincha nafaqaga chiqqanda yoki uning oilasini moliyaviy barqarorligini ta’minlashda daromad manbai bo’lishligi uchun bo’sh turgan pullari foyda keltirishidan manfaatdordir. Yakka investorlarning ko’pchiligi faqat shaxsiy qimmatli qog’ozlar portfelini nima bilan to’ldirish yoki shaxsiy pensiya fondini qanday ta’minlashga izlanish bilan band bo’ladilar.

Katta summadagi pullarni qo’yishi mumkin bo’lganlar investitsiya sohasida kasbiy tayyorgarlikka ega bo’lmaganliklari tufayli o’z mablag’larini boshqarishni institutsional investorlarga, masalan, banklarni trast bo’limlariga yoki investitsiyalar bo’yicha malakali maslaxatchilarga topshiradilar.

Institutsional va yakka investorlar uchun asosiy ish tamoyillari yagonadir: to’g’ri institutsional investorlar odatda pul egalari nomidan anchagina yirik summalar bilan ish qiladilar, shuning uchun ular yuqori malakaga ega bo’ladilar va murakkab va nozik usullarni qo’llaydilar.

Investitsiyalash. Maxsus tanlangan moliyaviy qurollarga pulni qiymatini ko’paytirish yoki ijobiy daromad olish maqsadida joylashtirish jarayonini investitsiyalash deb ataladi. Ushbu faoliyat katta iqtisodiy ahamiyatga ega, u mantiqiy ketma-ket xarajatlar sifatida bajarilishi mumkin, uning natijasi esa daromad olish hisoblanadi. Keyingi vaqtlarda bir qator yangiliklar kiritildiki, ular investitsiyalashni rag’batlantiradi va ushbu jarayonni anchagina maqbullantiradi.

Investitsiyalashni ijodiy ahamiyati. Iqtisodiyotni amal qilishi va o’sishi davlatni va kompaniyalarni, shuningdek xususiy shaxslarning o’sib borayotgan talablarini moliyalash uchun qanchalik pul mablag’larini engil jalb qilishga bog’liq. Masalan, agar ipoteka zayomlarini ishonchli bo’lmasa ko’pchilik uy sotib olish imkoniyatiga ega bo’lmas edi, zayom mablag’larisiz uylar qurilishi va qurilish ash’yolari ishlab chiqarishda juda kam ishchi band bo’lar edi. Shuning uchun, agar ko’chmas mulkning kafolatsiz kreditlash hajmi kamaysa, pirovardida bu mamlakatda umumiy iqtisodiy faollikni pasayishiga olib kelgan bo’lar edi: bu tushunarli, chunki aynan pullarni maqbul tasarruf qila olishi mumkin bo’lganlarga ularni olish engil bo’lsa, unda iqtisodiy o’sishning zarur sharoitini ta’minlagan bo’lur edi. Hamon xususiy shaxslar pullarni etkazib beruvchilar bo’lib hisoblanar ekan, davlat va kompaniyalar ularni sof xaridorlari hisoblanadilar, investitsiyalash jarayoni juda salmoqli natijalarga ega bo’ldi.