Parabola
Ta’rifi. Kanonik tenglamasi. Tekislikda har bir nuqtasidan berilgan nuqtagacha va berilgan to’g’ri chiziqqacha bo’lgan mpsofalari o’zaro teng bo’lgan barcha nuqtalar to’plami parabola deb ataladi. Berilgan nuqta berilgan to’g’ri chiziqda yotmaydi deb olinadi. Berilgan nuqta parabolaning fokusi, berilgan to’g’ri chiziq esa parabolaning direktrisasi deyiladi.
Parabolaning fokusi va direktrisasini mos ravishda F va d bilan, fokusdan direktrisagacha bo’lgan masofani p bilan belgilaymiz. Ta’rifdan foydalanib, parabolatenglamasini keltirib chiqaraylik: buning uchun dekart reperini quyidagicha tanlaymiz: abstsissalar o’qi deb F nuqtadan o’tuvchi va d to’g’ri chiziqqa perpendikulyar bo’lgan to’g’ri chiziqni qabul qilamiz, uning musbat yo’nalishi ko’rsatilgandek bo’lib, abstsissalar o’qining d to’g’ri chiziq bilan kesishgan nuqtasi N bo’lsin. Ordinatalar o’qini FN kesmaning o’rtasidan
o’tkazamiz. Tanlangan reperda direktrisa tenglamasi koordinatalarga ega bo’ladi.
x p ,
2
F fokus esa
p , 0
2
Parabolaning ixtiyoriy nuqtasi
M x, y
bo’lsin. M nuqtadan direktrisaga
tushirilgan perpendikulyarning asosini L bilan belgilaylik. U holda parabolaning ta’rifiga ko’ra
pF, M pL, M .
|
(1.2.41)
|
|
(1.2.41) tenglikni koordinatalarda ifodalaylik. Ikki nuqta formulasiga ko’ra
|
orasidashi
|
masofa
|
pF , M ;
pL, M
x .
Bu qiymatlarni (1.2.41) munosabatga qo’yamiz:
x . (1.2.42)
(1.2.42) tenglama parabolaning tanlangan reperga nisbatan tenglamasidir, chunki uni faqat parabolada yotgan nuqtalarning koordinatalarigina qanoatlantiradi.
(1.2.42) tenglamani soddaroq ko’rinishga keltiramiz. Buning uchun uning ikkala tomonini kvadratga ko’tarib, ixchamlaymiz:
p 2
p 2
p 2
p 2
x y 2 x
yoki
x2 px y 2 x2 px .
2
2
2
2
bundan
y 2 2 px (1.2.43)
(1.2.43) tenglamani (1.2.42) tenglamaning natijasi sifatida keltirib chiqardik.
Endi o’z navbatida (1.2.42) tenglamani (1.2.43) tenglamaning natijasi sifatida keltirib chiqarish mumkinligini ko’rsatamiz. Buning uchun koordinatalari
(1.2.43) tenglamani qanoatlantiradigan har bir nuqta parabolaga tegishli ekanini
ko’rsatish kifoya.
M1 x1 , y1
nuqtaning koordinatalari (1.2.43) tenglamani
qanoatlantirsin, ya’ni
y 2 2 px sonli tenglik bajarilsin. SHu bilan birga
1 1
x p tenglamaga ega bo’lgan d to’g’ri chiziq va F p , 0 nuqta berilgan bo’lsin.
2
2
M1 nuqtaning F va d dan bir xil masofada turishini ko’rsatishimiz kerak:
p F, M1 .
va
pL, M1
x1 .
Bu tengliklarga
y 2 2 px ni qo’ysak,
1 1
pF, M1
x1
pL, M1 .
Bundan
M1
nuqta parabolaga tegishli. Demak, (1.2.43) parabola tenglamasi
bo’lib, u kanonik tenglama deyiladi.
Parabola shakli. Parabolaning shaklini uning (1.2.43) tenglamasiga ko’ra tekshiramiz.
y2 0 va
p 0
bo’lgani uchun
y 2 2 px
tenglamada
x 0 bo’lishi kerak.
Bundan (1.2.43) parabolaning barcha nuqtalari o’ng yarim tekislikda joylashganligi kelib chiqadi;
x 0 da (1.2.43) y 0 parabola koordinatalar boshidan o’tadi.
Koordinatalar boshi parabolaning uchi deyiladi;
x ning har bir
x 0 qiymatiga y ning ishoralari qarama-qarshi, ammo
absolyut miqdorlari teng bo’lgan ikki qiymati mos keladi. Bundan parabolaning
Ox o’qqa nisbatan simmetrik joylashganligi aniqlanadi. Ox o’q parabolaning
simmetriya o’qi deyiladi. U shu bilan bir vaqtda parabolaning fokal o’qi hamdir.
(1.2.43) y
. Bu tenglamadan ko’rinadiki, x ortib borsa,
y ham
ortib boradi, ya’ni
x da
y . Ko’rsatilgan bu xossalarga asoslanib
parabolaning shaklini 13-chizmadagidek taxmin qilish mumkin.
13-chizma 14-chizma
Parabolaning tenglamasini hosil qilish uchun dekart reperini maxsus tanladik, ya’ni Ox o’qni fokus orqali direktrisaga perpendikulyar qilib o’tkazdik. Agar dekart reperini boshqacha usulda tanlasak, albatta, parabolaning tenglamasi ham (1.2.43) ko’rinishdan farqli bo’ladi. Masalan, agar parabola koordinatalar sistemasiga nisbatan 14-chizmada ko’rsatilgandek joylashgan
bo’lsa, uning tenglamasi
x2 2 py ko’rinishda bo’ladi. 13 va 14-chizmalarda
tasvirlangan parabolaning tenglamalari mos ravishda
x2 2 py ko’rinishda bo’ladi.
y 2 2 px ,
15-chizma 16-chizma
Ikkinchi tartibli chiziqlarning umumiy tenglamasi
Tekislikda biror affin (yoki dekart) reperda koordinatalari
a x2 2a xy a y2 2a x 2a y a 0
(1.2.44)
11 12 22 10 20 00
tenglamani qanoatlantiruvchi nuqtalar to’plami ikkinchi tartibli chiziq deb
atalishi ma’lum. Bunda
a11, a12, a10, a20, a00
koeffitsentlar haqiqiy sonlar bo’lib,
a11, a12 , a22 lardan kamida bittasi noldan farqlidir (bu shartni bundan buyon
a
2 2
22
11 12
2 0 ko’rinishda yozamiz).
Biz uchta chiziq: ellips, giperbola va parabolani o’rgandik, bu chiziqlar ham ikkinchi tartibli chiziqlardir, chunki (1.2.44) tenglamada
a 1 , a 1 , a
1bo’lib, qolgan barcha koeffitsentlar nolь bo’lsa, u
11 a2 22 b2 00
ellipsning kanonik tenglamasi, shu shartlarda yana
a22
1
b2
bo’lsa, (1.2.44)
tenglama giperbolaning kanonik tenglamasi,
a10 p; a22 1
bo’lib, qolgan
koeffitsentlar nolь bo’lsa, (1.2.44) tenglama parabolaning kanonik tenglamasidir.
Quyidagi tabiiy savol tug’iladi: tekislikda ko’rilgan bu chiziqlardan boshqa yana ikkinchi tartibli chiziqlar bormi? Bu savolga quyida javob berishga harakat qilamiz. Avvalo shuni ta’kidlaymiz: bizga ma’lumki, chiziqning tartibi koordinatalar sistemasining olinishiga bog’liq emas. Bundan foydalanib,
koordinatalar sistemasini tegishlicha tanlash hisobiga barcha ikkinchi tartibli
chiziqlar to’la geometrik tavsiflab chiqamiz. Ikkinchi tartibli chiziq
0,i→, →j
dekart reperida (1.2.44) umumiy tenglamasi bilan ifodalangan bo’lsin. SHunday reperni tanlaymizki, unga nisbatan chiziqning (1.2.44) tenglamasi mumkin qadar sodda – “kanonik” ko’rinishga ega bo’lsin, ya’ni
o’zgaruvchi koordinatalar ko’paytmasi qatnashgan had bo’lmasin;
birinchi darajali hadlar soni eng oz bo’lsin (iloji bo’lsa, ular butunlay qatnashmasin);
mumkin bo’lsa, ozod had qatnashmasin.
Agar (1.2.44) tenglamada
a12 0 bo’lsa, soddalashtirishni quyidagicha
bajaramiz. reperning o’qlarini 0 nuqta atrofida ixtiyoriy burchakka burib,
yangi
0,i→, →j
dekart reperini hosil qilamiz. reperdan reperga o’tish
x xcos ysin ,
y xsin ycos
(1.2.45)
dan x, y ni (1.2.44) ga qo’ysak va o’xshash hadlarini ixchamlasak, chiziqning (1.2.44) tenglamasi reperda ushbu ko’rinishni oladi:
a x2 2a xy a y2 2a x 2a y a
0 , (1.2.46)
a11
a11
cos2 2a
cos sin a22
sin 2 ,
12
a12
a11
sin cos a12
cos2 a
sin 2 a
sin cos , (1.2.47)
12
22
a22
a11
sin 2 2a
sin cos a22
cos2 ,
12
a10 a10 cos a20 sin ,
a20 a10 sin a20 cos,
a00 a00 .
(1.2.47)belgilashlardan ko’rinadiki, (1.2.46) tenglamadagi
a11, a12, a2 2 koeffitsentlar (1.2.44) tenglamadagi
a11, a12 , a22 koeffitsentlarga va
burchakka bog’liq, shu bilan birga chunki
a11, a12, a22 ning kamida biri noldan farqli,
cos 2
2
2 cos sin cos 2 sin 2
sin 2
sin cos
2
cos 2
1 sin 2
2
sin 2 cos 2
sin 2
1 sin 2
2
sin
cos
sin 2
cos 2
cos2
1 sin 2 2
1
sin 2 cos 2
0
sin 2
1 sin 2
2
1
cos2
1 sin 2 2
1
sin 2 1
cos 2 0
0 2
2 cos2 cos 2 cos 2 sin 2 2 cos 2 2 cos2 sin 2 cos2 sin 2 2
cos 2 cos 2 sin 2 2 1 0.
burchakning ixtiyoriyligidan foydalanib, uni shunday tanlab olamizki,
almashtirilgan (1.2.46) tenglamadagi
a12 koeffitsent nolga teng bo’lsin, ya’ni
a12
a11
sin cos a12
cos2 a
sin 2 a
sin cos
12
22
a11 cos a12 sin sin a21 cos a22 sin cos 0
yoki
a11 cos a12 sin a21 cos a22 sin . (1.2.48)
cos sin
(1.2.48) munosabatni biror ga tenglab, uni quyidagi ko’rinishda yozish mumkin:
a11 cos a12 sin 0,
a21 cos
a22
sin 0.
(1.2.49)
Bu sistema bir jinsli, shuning uchun uning determinanti nolga teng ya’ni
a11
a12
0 yoki 2 a a a a
a2 0
(1.2.50)
a21
a22
11 22
11 22 12
bo’lgandagina sistema noldan farqli yechimga ega bo’ladi.
(1.2.50) tenglama chiziqning xarakteristik tenglamasi deyiladi.
(1.2.50) tenglamaning ildizlari.
a a
1,2
11 22 .
2 2
a12 0 bo’lgani uchun uning diskriminanti:
D a
a 2 4 a a
a2 a
a 2 4 a2
11 22
11 22 12
11 22 12
Demak, (1.2.50) tenglamaning
1, 2 ildizlari turli va haqiqiydir.
(1.2.48) dan
a11 cos a12 sin cos ,
a21 cos a22 sin sin .
(1.2.51)
tengliklarni yoza olamiz. Ularning har birini cos 0 ga bo’lib cos 0
2
va a12 a11 cos a12 sin sin a21 cos a22 sin cos 0 a12 0 ,
(ya’ni a12 azaldan 0 ga teng ekan) ushbuni hosil qilamiz:
tg a11
a12
a21 .
a22
(1.2.52)
(1.2.52) munosabatga navbat bilan (1.2.50) xarakteristik tenglamaning
1, 2 ildizlarini qo’yamiz:
tg
1 a11 ,
a
1
12
tg
2 a11 . (1.2.53)
a
2
12
Viet teoremasiga ko’ra (1.2.50) dan
a a
,
a a a2 . (1.2.54)
1 2 11
22 1 2
11 22 12
(1.2.54) va (1.2.53) formulalardan ushbuga ega bo’lamiz:
a
a 2
1 2
2
tg1
tg 2
11 1 2
a
2
12
11 1
1 2 .
Shunga ko’ra
tg Ox
o’qning dagi burchak koeffitsienti bo’lganda
tg 2
tg
1
2
Oy o’qning shu reperdagi burchak koeffitsienti bo’ladi. U holda
Ox o’qning i→ birlik vektorining koordinatalari bo’lmish
cos1, sin 1.
1
sin 1 , cos1
formulalardan, Oy o’qning
→j birlik vektorining koordinatalari
cos2 ,
sin 2
sin
sin cos ,
cos cos sin
2
2 1
1 2 1 1
2
tengliklardan aniqlanadi.
1 bo’lganda (60) dan
a11 cos1 a12 sin 1 1 cos1,
a21 cos1 a22 sin 1 1 sin 1,
u holda
a11 a11 cos1 a12 sin 1 cos1 a21 cos1 a22 sin 1 sin 1
1 cos1 cos 11 sin 1 sin 1
(1.2.47) munosabatda 1- va 3- tengliklarni hadlab qo’shsak,
a a a sin 2 cos2 a
sin 2 cos2 yoki a a a
a . (1.2.54) dan
11 22 11 22
11 22
11 22
a11 a22 1 2 va
a11 1
ekanini hisobga olsak,
a22 2 kelib chiqadi. Shunday
qilib, koordinatalar sistemasini (1.2.53) formuladan aniqlanuvchi
1 burchakka (bu yerda
1 yangi
Ox o’qning eski Ox o’qqa og’ish burchagi)
burish bilan
0,i→, →j
reperdan shunday
, 0, i→, →j reperga o’tish mumkinki,
unga nisbatan (1.2.44) tenglama soddalashib, ushbu ko’rinishga ega bo’ladi:
x2 y2 2a x 2a y a
0 . (1.2.55)
1 2 10 20 00
Agar
Ox o’qning burchak koeffitsienti uchun
tg
2 11 ni qabul
a
2
12
qilinsa, u holda
a11 2 , a22 1
ekanini aynan yuqoridagi kabi ko’rsatish mumkin.
Shuni aytish lozimki, agar (1.2.44) tenglamada
a12 0 bo’lsa, koordinatalar
sistemasini burish bilan almashtirishga hojat qolmaydi.
Endi → → → reperdan shunday reperga o’tamizki, unga nisbatan
0, i , j
chiziqning (64) tenglamasida birinchi darajali hadlar qatnashmasin. Bu ishni koordinatalar boshini ko’chirish bilan bajarish mumkin.
(1.2.55) tenglamada
1, 2 koeffitsientlarning kamida biri noldan farqli,
chunki agar
1 2 0 bo’lsa, (1.2.55) tenglama birinchi darajali tenglamaga
aylanar edi. Demak, bu yerda quyidagi uch hol bo’lishi mumkin:
1. 1 0,
2 0 12 0
Bu holda a a a2 a a a2
0 . (1.2.55) tenglamaning chap
1 2 11 22 12 11 22 12
tomonidagi hadlarni
x, y
ga nisbatan to’liq kvadratga keltiramiz:
a
a2
a a2
a2
a2
x2 2 10 x 10 y2 2 20 y 20 10 20 a
0 ,
1
1
1 2 2
2 00
2 2 1 2
x 10 y 20
a
0 , (1.2.56)
2
1
1
00
2
a2 a2
bu yerda a a
10 20 .
00 00
1 2
Endi 0, i→, →j ni u quyidagi formula bilan aniqlanadigan parallel ko’chirishni bajaraylik:
X x a10 ,
1
a
(*)
Y y 20 .
2
U holda yangi 0, i→, →j reper hosil bo’lib, chiziqning tenglamasi soddalashadi:
X 2 Y 2 a 0. I
1 2 00
2. 1 02 0,
a10 0
yoki 2 0
1 0,
a20 0.
Bu hollardan birini ko’rsatish yetarli; chunki
x y,
y x
Almashtirish yordamida ularning birini ikkinchisiga keltirish mumkin.
Birinchi holni qaraymiz:
1 02 0 ni hisobga olib, (1.2.55) tenglamaning chap tomonidagi hadlarni y ga nisbatan to’liq kvadratga keltiramiz:
a
a2 a
a2
y2 2 20 y 20 2a x 00 20 0.
2
2
2 10
2
2a10
2a102
y 20
2
2a10 x a 0,
2
a a2
bunda
a 00 20
belgilashni kiritdik.
2 a10 2 a10 2
Ushbu
X x a.
a
Y y 20
2
formulalar bo’yicha koordinatalar sistemasini almashtiramiz, ya’ni koordinatalar
a20 → →
boshi 0 ni
O a,
nuqtaga ko’chiramiz. U holda hosil bo’lgan 0, i, j
2
reperga nisbatan chiziqning tenglamasi ushbu sodda ko’rinishni qabul qiladi:
Y 2 2a X 0. II
2 10
3. 1 0, a10 0 yoki 2 0, a20 0.
Bu hollar ham bir-biriga o’xshash bo’lib, shuning uchun ularning birini qarash yetarli.
oladi:
Birinchi holni qaraymiz.
1 0, a10 0 da (64) tenglama ushbu ko’rinishni
20
2
y2 2a
y a00
0,
(1.2.57)
bu yerda
2 0 bo’lgani uchun (1.2.57) ni quyidagicha yozish mumkin:
a a2 a2
y2 2 20 y 10 20 a 0
2 00
2
2 2
y 20
2
a00
0,
a0 0
a00
a2
20 .
Ushbu a formulalar bo’yicha 0, i, j reperdan 0, i, j reperga
Y y 20
2
a20
o’tamiz, ya’ni koordinatalar boshi 0 ni
0 0,
nuqtaga ko’chiramiz. Yangi
2
reperda chiziqning sodda tenglamasi hosil bo’ladi:
Y 2 a
0.
III
2 00
Do'stlaringiz bilan baham: |