Internet Protocol-ning 6-versiyasi ( ipv6 )

Internet Protocol-ning 6-versiyasi ( IPv6 ) Internet Protokolining (IP) eng so'nggi versiyasi bo'lib, u tarmoqlardagi kompyuterlar uchun identifikatsiya va joylashuv tizimini ta'minlaydi va Internet bo'ylab trafikni yo'naltiradi . IPv6 uzoq kutilgan IPv4 manzili tugashi muammosini hal qilish uchun Internet Engineering Task Force (IETF) tomonidan ishlab chiqilgan va IPv4 o'rnini bosishi mo'ljallangan . ^[1] 1998 yil dekabr oyida IPv6 IETF standarti loyihasiga aylandi ^[2] , keyinchalik uni 2017 yil 14 iyulda Internet standarti sifatida ratifikatsiya qildi .
Internetdagi qurilmalarga identifikatsiya qilish va joylashuvni aniqlash uchun noyob IP-manzil beriladi. 1990-yillarda tijoratlashtirilgandan so'ng Internetning tez o'sishi bilan, qurilmalarni ulash uchun IPv4 manzil maydoni mavjud bo'lganidan ko'ra ko'proq manzillar kerak bo'lishi aniq bo'ldi. 1998 yilga kelib, IETF voris protokolini rasmiylashtirdi. IPv6 128 bitli manzillardan foydalanadi, nazariy jihatdan 2 ¹²⁸ yoki taxminan3,4 × 10 ³⁸ jami manzillar. Haqiqiy raqam biroz kichikroq, chunki bir nechta diapazonlar maxsus foydalanish uchun ajratilgan yoki foydalanishdan butunlay chiqarib tashlangan. Ikki protokol o'zaro ishlash uchun mo'ljallanmagan va shuning uchun ular orasidagi to'g'ridan-to'g'ri aloqa imkonsiz, bu IPv6 ga o'tishni qiyinlashtiradi. Biroq, buni tuzatish uchun bir nechta o'tish mexanizmlari ishlab chiqilgan.
IPv6 kattaroq manzil maydoniga qo'shimcha ravishda boshqa texnik imtiyozlarni ham beradi. Xususan, u Internet bo'ylab marshrutlarni birlashtirishni osonlashtiradigan ierarxik manzillarni taqsimlash usullariga ruxsat beradi va shu bilan marshrutlash jadvallarini kengaytirishni cheklaydi . Multicast manzillashdan foydalanish kengaytirilgan va soddalashtirilgan bo'lib, xizmatlarni yetkazib berish uchun qo'shimcha optimallashtirishni ta'minlaydi. Protokolni loyihalashda qurilmaning harakatchanligi, xavfsizligi va konfiguratsiya jihatlari hisobga olingan.