Inlove with my Stalker…

Yvonne: Sorry kung nagkagusto ako sayo nuon ha? Haha, pero okay na ako. Actually, may BF na ako ngayon. Thanks to you and ofcourse Yerese
White: No, it's okay. Good for you. So sino pala tong lucky guy na to ha?
Yvonne: Yea, he's Jake. Buti nga at napagtyagaan nya yung ugali ko. Haha. By the way, I'd like to say sorry dear. Sorry kasi...basta sa lahat. Sa pagkuha ng atensyon ni White dati. Haha, Basta, sorry. Tsaka, ano...Happy Birthday!
Yerese: Wala yun. Kalimutan na natin yun. Haha, Thanks nga pala.

"YIIIIEE!! Bati na silaaaaa!!!" - sigaw ni Reynel at Mayco

Haha. Okay.XD

**
So Ayun nga. Sabi ni Mama ko, napagod daw sya sa byahe kaya umuna na sya pauwi sa bahay. Kaya naiwan ako dito kila White. Sa bahay pa din nila Reynel.

Mayco: Wala ka bang napapansin?
Yerese: Alin naman?
Reynel: Ahmm...Kumbakit ka masaya ngayon?
Yerese: Ahh...

Napaisip ako. Bakit nga ba ako masaya ngayon? Eh kasi, ang dameng gifts sakin ni White? Yun ba yun?

Chris: Ano ba yung mga gifts ni White sayo?
Yerese: Ahmm...Madame.
Joseph: Ilan lahat?

Una, nagpunta kaming church.
Pangalawa, Yung promise nya.
Pangatlo, Yung promise ng Heartbreakers w/ kuya Lei sakin.
Pang-apat, Nung time na nakausap ko si Nathe.
Panglima, Nung umuwi si Mama.
Pang-anim, Nung nagkabati kami ni Yvonne.

Yerese: Six?
Mayco: Seven ang wishes mo deba?
Reynel: So, anim pa lang ang natutupad? Haha. Great!

Oo nga anoh? DI ko napansin yun. Sobrang excited kasi ako eh. Haha. XD Pero kahit ganun, nag-eenjoy talaga ako ngayon. Kasi kasama ko lahat sila. Kasi ginawa lahat ni White para maging memorable tong espesyal na araw para sakin. Ang saya-saya ko, kasi sulit pala yung hindi nila pagpansin sakin ang 2 linggo. Yun pala, pinaghahandaan nila to. Grabe. Ang saya ko lang talaga.

Juriedde: Guys, Let's take a picture! Para masaya naman tong araw na to tsaka unforgettable para kay Bestfriend.

So Ayun, kinuha nya yung...Teka! Camera ko yun ah! Abah! Haha, sandako sa bahay namin nya napulot yan! Daya! SLR ko! Haha, para naman tuloy akong madamot neto. LOLS. Bwahahaha

*1,2,3! CLICK!

Nilagay ulit nila sa tripod yung cam ko tas niset yung timer. Tas nagpicture picture ulit kami. Shet gravy! Nakakatouch sila ha! Nakaka! Haha. Kaya mahal na mahal ko yang sila eh.

White: Ano? Okay ba?
Yerese: Thank you sa gifts mo Tot! Aylalalalabyusomats!

Kiniss ko sya sa cheeks. Blush naman ang loko! Bwahahaha! Ni-hug ko pa. Odeba? Lahat na. Haha, susunod, rereypin ko na itey. Haha. He's mine! Mine and Mine alone.! Madamot ako eh.

Yerese: I love you so much, White Gray.
White: So do I, Ms.Keitherese Ford.

SIKSTIN NA AKOOOH! >♥<

Thanks kay White Gray kong mahal.

CHAPTER 37
White's POV
Ang sarap sa pakiramdam na sabihan ka nya nun. Napasaya ko na naman daw sya. Pero sa lahat naman ng isasakripisyo ko para sumaya na lang sya habang-buhay, ito ang hindi ko makakaya.
Ang iwan sya...
Hindi ko naman ginusto, pero kelangan lang talaga. Hindi ako nagpumilit, dahil pinilit ako. Wala na akong magagawa. Gusto ko palagi syang ngumingiti nang dahil sakin. Ayoko nang malungkot sya. Pero sana, kapag nawala ako, di nya malaman. Kung pwede lang sana.

Yerese: Tot, Okay ka lang ba? May problema ka ba?

Bigla akong natauhan...Kinakausap pala nya ako. ="(

White: Ah...O-oo..A-ayus lang ako.

Humarap sya sakin at nilagay ang kamay nya sa noo ko...

Yerese: Wala ka namang sakit. Pero ang putla mo. Pa-check up ka kaya?

Sana nga mawala na ang sakit na nararamdaman ko. Kasi mahirap eh. Ayokong iwan ka.

White: W-wala to. Wag mong intindihin to.
Yerese: Hmm...Siguro, nagpupuyat ka anoh? Naku! Ikaw talaga! Pinagod mo ang sarili mo para lang sa birthday ko? Uwaa. Ok lang naman kahit walang party or whatsoever, basta, nandyan ka parati sa tabi ko eh.

Di ko yan matutupad, Beh. I'm sorry.

White: Ahh...Gabi na, ihahatid na kita sa inyo.
Yerese: Okay. ^_____________^

Sana hindi matanggal ang mga ngiting yan sa mukha mo, Beh. I love you.

***
Pagkahatid ko sa kanya, tinawagan ko ang tropa. At nagpunta ako sa Tambayan namin. Kelangan ko silang sabihan. Sila lang ang makakatulong sakin.

TAMBAYAN

"WHAT?!"

Mayco: Pre naman! A-anong nangyari? Pero...B-bakit?

White: You see, si Dad na ang tumawag kay Mommy. Dahil gusto nya akong pag-aralin don. Alam nyong ayoko di ba? Pero...Kelangan kong gawin yun. Para kay Yerese. Mga pre, para kay Yerese.

*BOKSH!

Juriedde: Is that your way of SACRIFICING?!! Tanga ka ba?! Bakit hindi mo sya ipaglaban?! Di mo ba kaya? Dahil ano? Naduduwag ka sa tarantado mong ama?! Tang*na yan, White! Alam mong iniwan nya kayo ng Mommy mo, tas susundin mo sya? Yun ba ang rason? HA?! Yun ba? Pre, kung alam mo lang kung gano kasaya si Rese kanina. Dahil sa ginawa mo. Sobrang saya nya. And I'm sure, pag nalaman nyang iiwan mo sya, ang mga ngiti nyang yun, kusang mawawala. Dahil lang dyan sa tatay mong walang kwenta!

Tatanggapin ko ang mga sinabi nyang yun, dahil alam kong totoo. Galit sya sa Dad ko...

May relasyon kasi ang Dad ko at ang Mommy ni Juriedde dati. At ayun din ang rason kung bakit sila naghiwalay ni Mommy. Nagkaayos naman ang mga Nanay naming dalawa dahil iniwan din ni Dad si Tita. Basta, It's a long story. Hindi naman kasama ang istorya nila sa istorya ko. What matters is that...

I just can't lose HER.

White: I...I...can't.

Juriedde: But why?!

White: Mapapahamak sya.

Juriedde: May gagawin ba syang masama kay Rese pag hindi mo sya sinunod?! Hah! It's not a problem, White! We'll protect her! I'm her bestfriend! White, you know that I'd do anything! ...For her.

White: Marami pa akong rason kung bakit ko to gagawin! Madami, Jurie.

Juriedde: At ano naman ang mga yun?! Dahil ano? Di mo na sya mahal?! HA?!

White: MAHAL KO SYA! Pero...Kelangan kong gawin to.

Joseph: Pre, sa tingin ko. Usapan nyo to. Kayo dapat ang mag-usap. Pero, White. Walang binibigay si Daddy-God na pagsubok na hindi natin kayang lagpasan. Kasi alam nyang ito ang magpapalakas sa loob natin.

Umalis na sila. At naiwan kami ni Juriedde dito sa loob. Tama si Jose, malalagpasan ko to di ba?

**
Juriedde: Okay, I...I-i'm sorry...Pero, ayoko lang kasing masaktan ang bestfriend ko.

White: Juriedde, may sakit ako.

Juriedde: Ha?

White: May sakit ako.

Juriedde: Anung...sinasabi mo? Pre, hindi naman siguro malubha yan di ba?

White: Pre, may sakit ako sa puso.

Juriedde: Akala ko nagbibiro ka lang nung sinabi mo sakin yan dati.

White: Akala ko nga din, nung sinubukan kong kumain ng kumain ng gulay at kung anu-ano pang healthy foods, gagaling ako. Pero, lumala sya. Kaya pala, kahapon, nung naghahanda tayo sa garden para sa Bday ni Rese, nakaramdam ako ng pagsakit sa dibdib ko.

Juriedde: White, bakit ngayon mo lang sakin sinabi yan?

White: One of my reasons. Kaya ko to gagawin, kasi gusto ko pa syang makasama...ng matagal.

Juriedde: I didn't know. I'm sorry.

White: OK lang. Pero sana, matulungan mo ako. Kung paano ba ako makakaalis ng hindi nalalaman ni Yerese.

Juriedde: Imposible yan, White. Malalaman nya din yan.

White: Then, what should I do?

Juriedde: Pre, gagawin ko to, para sayo at para na din kay Rese. Mahalaga kayong dalawa sakin.

Tumingin sya sa labas...Atsaka lumingon ulit sakin...Nakangiti na sya ngayon...

Juriedde: I know it's hard for you to do this. But I think, it'll help. Ignore her. Just like what you did before when she was still STALKING you.

She was my stalker way back then.

I kept on ignoring her.
But,
Maybe I can do that again.

Maybe...

White: Sa tingin ko, maganda ang plano mo.
Juriedde: Kelan na ba ang alis mo?
White: Next week na.
Juriedde: Ang...lapit na pala. Well, no matter what happens, bestdude never leaves his bestpal, right? I'm always here. I'll support you.
White: Salamat, dude.
Juriedde: Before I forgot, White...You have your own reasons...to LIVE. And she's one of 'em.
I have my own reasons to live. And she's one of them. He's right. Kasi alam ko, kapag ginawa ko to, matutuwid ang lahat. Magiging mahirap nga lang para sakin ang pagsubok na to. Pero alam kong malalampasan ko to. MADALI NA YAN! As long as I have faith in God, and I have my reasons to live, malalampasan ko to.

CHAPTER 38

White's POV

Dalawang araw na ang nakalipas simula nung nag-usap kami ni Juriedde.

Sa tingin ko, nagagawa ko nang hindi sya kibuin. Hindi ko na sya masyadong pinapansin. At sa nakikita ko ngayon, nagtataka na sya sa mga kinikilos ko. Pero, tuwing napapatingin ako sa kanya, nasasaktan ako.

FLASHBACK (4 years ago)


Ganito kasi yun, nung bata pa ako, palagi akong naglalaro ng soccer/football. Player ako dati sa School namin, napilitan din akong sumali gawa ni Dad, tsaka gawa ng grades ko. Best players ako nuon. At tuwang-tuwa pa si Dad sakin nun. Matataas daw kase ang grades ko. Pero alam ko, gagamitin lang naman nya ako sa negosyo nya. Kasi nag-aral akong mabuti, sa pag-aakalang ibibili nya ako ng bagong Phone.

Pero nung araw na yun, magkakasama kami nila Mayco, Chris, Joseph, Reynel at Juriedde na naglalaro. Sila Mayco, Reynel at Chris ang kalaban namin. At kami naman nila Juriedde at Joseph ang magkakampi. Ang goal keeper ng kalaban ay si Chris.

Sinipa ni Juriedde ang bola papunta sakin, ngayon, tumatakbo ako ng mabilis para hindi nila ako mahabol. Sinipa ko ang bola, hindi nasalo ni Chris. Nanalo kami. Hingal na hingal ako. Hindi ko alam kung bakit ang tagal mawala ng paghihingal ko. Tas nakaramdam na lang ako bigla ng sakit. Sa may bandang puso ko. Tumitibok sya ng malakas na para bang gusto nyang sumabog. At kumikirot sya. Parang pinipisa ang puso ko nuon.

Sabi nga nila, nawalan daw ako ng malay nun, dinala ako sa hospital.

- - -
Pagkagising ko, nakahiga na ako sa isang hospital bed. Nakatayo sa tabi ko sila Mommy at Tita. Umiiyak si Mom at matamlay naman ang mukha ni Tita. Nakatingin lang ako sa kanila. Nag-aantay ng sagot. Pero hindi pa din sila sumasagot.

White: Mommy, bakit ka umiiyak? May problema ba?
Mom: I'm sorry anak...Sorry...
White: Why...? What's the problem, Ma?
Mom: Anak, may...sakit ka.
White: Ah...Yea, I know. May lagnat ako, nagpaulan kasi kami nila Jurie kanina sa field eh.
Mom: No, anak. May...malubha kang sakit.
White: Huh?
Mom: Baby...

Biglang pumasok ang Doctor namin. Nakatingin sya sakin, seryosong-seryoso.

Doc: Ijo, malubha ang lagay ng puso mo ngayon. Nanganganib sya. So, ngayon, kelangan mo na munang tumigil maglaro ng soccer. Baka mapahamak ka. Magpahinga ka na muna.

Tita: Pero Doc, pwede naman syang gumaling di ba? Hindi pa naman ganun kalala ang sakit nya. Pwede pa syang gumaling without the operation.


Doc: Maaari po ang sinabi nyo. Pero bawal po talagang mapagod ang bata. Pakainin nyo po sya palagi ng prutas at gulay, Ma'am. Sa ngayon, hindi pa lumalaki ang tumor, pero kapag nangyari ho, mapipilitan po kaming gawin ang operation.


**


Nakinig akong mabuti sa sinabi ng doctor. Kumain ako ng sandamakmak na gulay at prutas habang nasa Ospital pa ako. Malaki na ako para maintindihan ang nangyayari sakin. Di na ako magpapabaya. Isasakripisyo ko ang soccer para sa kalusugan ko. Hindi ako pwedeng mamatay. Kelangan pa ako ng Mommy ko.


Nandito ako ngayon sa bahay, naglalaro sa Xbox. Biglang pumasok naman sa kwarto ko si Juriedde na may dalang PSP.


Juriedde: Wow! Bago yan ah?! HAHA.
White: Pampalipas lang ng sakit ng ulo.
Juriedde: Baliw! Lalong sasakit ang ulo mo gawa nyan! HAHA. Nakain mo, dude?
White: Vegies.
Juriedde: Huh? Alam ko, hindi ka kumakain ng gulay?
White: May sakit ako eh. Kelangan kong gumaling.
Juriedde: Ano namang sakit mo?
White: May heart tumor daw.
Juriedde: Weh? Talaga?!
White: Yep.
Juriedde: Niloloko mo lang ako eh. Haha, laro na nga lang tayo. TWO PLAYERS!


Hindi sya naniniwala sakin? Hmm. Nice! Ang galing nya! Psh. =___=


End of FLASHBACK

Ayan yung time na sinabihan ko si Juriedde tungkol sa sakit ko, pero hindi naman sya naniwala sakin. Haha, ganyan talaga yan. Nung una palang. Pero kahit na ganun man sya sakin dati, alam kong sya lang ang matatakbuhan ko kapag may problema ako. Bestfriend nga di ba?

Napatingin ako sa kanya, bigla namang lumingon sakin, agad akong umiwas ng tingin. Pero hindi ako nakatiis. Napatingin ulit ako sa kanya, kaya lang, nakayuko sya. Steady lang syang nakatayo dun at nakayuko.
Kung alam mo lang na gustong-gusto na kitang yakapin ngayon.

Nakita ko naman na biglang sumulpot si Jurie sa harap ko. Nagulat ako nung pinitik nya yung noo ko.

Juriedde: Anong ginagawa mo?! Bakit mo tinitignan?
White: Eh hindi naman nakatingin eh.
Juriedde: Pano kung nahuli ka nyang nakatingin sa kanya?
White: Ah, magtatago ako?
Juriedde: Sira ka talaga! Wag mo na kasi munang pansinin!
White: Hindi ako makatiis eh.
Juriedde: Di kita tutulungan!
White: Joke lang.
Juriedde: Basta, ako na muna ang bahala sa kanya. OK?
White: Wag mo syang aagawin sakin!
Juriedde: May Yuri na ako. Tingin mo kaya ko yun agawin? Mala-amazona ang kapatid nun eh.
White: Haha. XD Ge.

Yerese's POV

Naiinis ako. Nung isang araw lang, ang saya ko kasi sa lahat ng naging birthday celebration na ni-celebrate ko, yun ang pinakamasaya. Lalo pa't sya ang nagplano nun. Pero ngayon, Tss! Iniiwasan nya ako. Takte! Wala naman kasi akong ginagawa sa kanya di ba? Huhuhu. He's bad. Really bad.

Juriedde: Hi, bestfriend!
Yerese: Hello
Juriedde: Bakit ang tamlay mo?
Yerese: Hindi lang siguro ako nakakain ng breakfast. Nagmamadali kasi ako eh
Juriedde: Bakit, dahil ba hindi mo kasama si White? Di ba, sabay naman kayong kumain ng B'fast?
Yerese: Hindi na nga eh. Kahapon hindi din nya ako sinabayan kumain. Pati ngayon. Pumanget ba ako?
Juriedde: You'll always be beautiful in my eyes.
Yerese: Kinakanta mo naman eh. Yung seryoso.
Juriedde: Lalo ka ngang gumanda eh. Walang halong biro.
Yerese: Sige na nga. Pero, bakit parang iniiwasan nya ako?
Juriedde: Well, baka, Ahmm...Ano...Baka, busy sya.
Yerese: BUSY?! SABIHIN MO NGA! PANO SYA MAGIGING BUSY EH NAKATAYO LANG SYA DON! ANONG GINAGAWA NYA DON? NILALARO YUNG ANINO NYA? SABIHIN MO NGA!
Juriedde: Baka, b-baka naman ano...Hindi din sya kumain ng umagahan?
Yerese: EDI SANA SABAY NA LANG KAMING KUMAIN KUNG HINDI SYA NAG-B'FAST!
Juriedde: Chill...Ahmmm...S-sige...Ano, pupuntahan ko lang ate mo. BYEEE!

Tapos umalis na sya. Weird. Hmmp! Basta, naiinis na ako sa kinikilos ni White! Hindi talaga sya namamansin eh! Nakakaasar lang talaga! Namimiss ko na tuloy. ="(

*************
Hindi na talaga nya ako pinapansin. Kahit magkatabi lang kami sa room, hindi nya ako kinikibo. Nagpapamiss ba sya? Alam naman nyang sobrang mamimiss ko talaga sya eh. Andaya nya lang talaga. Huhuhu...

Yerese: White...bakit mo ba ako iniiwasan?

Napatigil sya sa paglalakad, lumapit naman ako. Ni-hug ko sya mula sa likod. Uwaa...Sana sabihin mo kung anong problema.

Yerese: May mali ba akong nagawa?
White: I'm sorry...
Yerese: Okay lang yun. Basta ha? Ayoko nang iiwasan mo ulit ak-----
White: I'm sorry pero, kalimutan mo na lang na minahal kita. Ayoko na umasa ka sakin.
Yerese: Anong sinasabi mo? White naman eh, wag mo kong bibiruin.

Tinanggal nya ang pagkakakapit ko sa kanya, at humarap sya sakin. Seryoso ang mukha nya. Parang ayoko tuloy tumingin.

Naiiyak na ako. Pero pinipigil ko ang luha ko.

White: Niloloko lang naman kita eh. Kasi ang alam ko, mahal mo pa din si Nathe. Ginagamit mo lang ako. Rebound kumbaga. Ginamit mo lang naman ako para maakalimutan si Nathe di ba? Pero ng totoo, hindi mo ko minahal. Ganun din ako sayo Rese. Ginamit lang din kita. Para makalimutan si Yuri.
Yerese: Bakit ka ba nagkakaganyan! Ano bang nagawa ko sayo para saktan mo ng ganto?
White: Wag kang mag-alala, babalik si Nathe para sayo. Pero ako, hindi na.

Hindi ako nagrereact, inaantay kong duktungan nya ang mga sinabi nya ng "JOKE LANG!" pero...

wala talaga eh...
ang sakit...
ang sakit-sakit...
Ganun na ba tlaga ng tingin nya sakin? Hindi ko naman sya ginamit eh. Minahal ko talaga sya. Mahal na mahal. Pero ano bang nagawa ko sa kanya?! Ibig bang sabihin nun, simula pa lang nung araw na niligawan nya ako, panloloko lang lahat yun? Tae naman yan! Tagos oh! <#3

Yerese: I HATE YOU, WHITE GRAY! I HATE YOU SO MUCH!

Tumakbo ako pababa. Dala ko ang bag ko. Uuwi na ako. At simula ngayon, hindi na ako magtitiwala pa sa mga taong gaya nya. Nakakasakit talaga eh...

White's POV

"I HATE YOU, WHITE GRAY! I HATE YOU SO MUCH!"

Oo, alam kong nasasaktan ka, pero ayokong mapahamak ka dahil sakin. Mahal na mahal kita kung alam mo lang. Kumpwede nga lang tanggalin ko yung tumor sa puso ko ngayon, gagawin ko na. Pero alam kong hindi ganun ang proseso nun. Maghihirap pa ako.

Juriedde: Pre, nasaktan talaga sya.
White: Ako din naman ah. Hindi ko kayang sabihin yun sa kanya pero nagawa ko pa din.
Juriedde: So...This is goodbye? I guess...
White: Magkikita pa tayo, bro. I promise you that.
Juriedde: Pag di mo tinupad yan, huhugutin kita pabalik dito. HAHA
White: Haha, gagu! Babalik ako. Para sa inyong lahat.
Juriedde: Ingat ka, White! Please lumaban ka. Para samin okay?
White: I will. Bye, dude!
At umalis na nga ako. Kelangan ko itong harapin...Hindi ako susuko dito. Tumor lang yan. Sisiw lang yan para sakin. Walang pagsubok ang sinukuan ko. Wala.

Babalik ako...

Babalikan kita...
Beh...

CHAPTER 39

Yerese's POV

Umuwi ako sa bahay. Walang tao. Wala sila Mama, Mommy at si Yuri. Ako lang talaga ang nandito. Gusto kong mapag-isa. Yung walang ibang tao ang makakaalam na nag-e-emote ako dineh. Nakakahiya. Sabihin pa, ang tanga-tanga ko para mahalin ang tulad nya.

 

Tanga-tanga ko kasi iniiyakan ko sya ngayon, eh niloko nga nya ako. Sino ba naman kasing hindi iiyak, kung malaman mong yung lalaking minahal mo ng totoo, pinaasa ka lang na talagang mahal ka daw nya. Ang peke naman kasi nya eh. Dapat sinabi na lang nya yung totoo nun pa, para naman hindi ganito kasakit at kahirap.

 

Nakakabobo ang mga sinabi nya eh. Talaga bang wala syang puso? Hindi na nya inisip yung mararamdaman ko? Ano to, laro-laro lang? Tss. Kung para sa kanya, laro lang to, sakin hindi. Minahal ko talaga sya. Higit pa sa buhay ko. Pinalampas ko yung mga sinabi nya sakin dati na masasakit. Pinatawad ko sya kasi akala ko hindi na nya uulitin, pero mali pala ako. Ginawa nya ulit. Ako naman tong si manhid. Di pa naramdaman.

 

Sana kasi naging bato na lang ang puso ko. Para wala na akong maramdaman na sakit. Sana hindi na ulit ako mainlove. Ayoko na ulit masaktan.

 

Baka ikasawi ng buhay ko...

 

***

Mayco's POV

Nag-aalala na kami kay White. Hindi na kasi sya pumasok ng second period. Pati si Yerese wala din sa room. Napapansin ko kasi lately na parang iniiwasan ni White si Rese. Siguro dahil na din dun sa sinabi nya sa amin na pag-aaralin na daw sya sa States. Poor, White. Palaging sunud-sunuran sa Dad nya.

 

Joseph: So anong plano natin? Cut tayo?

Chris: Yep. Gonna search for the two of 'em.

Reynel: Punta muna tayo kila White.

Mayco: Oh'rytow! LET'S GO!

 

Tumakbo kami papunta sa bahay nila White. Nakita namin si Yuri na naglalakad. Lumapit kami sa kanya. Binati namin sya.

 

Yuri: So, ano palang ginagawa ng mga gwapong nilalang na nasa harap ko?

 

Bigla namang nag-pose si Reynel na para bang pinapakita yung muscles nya. HAHA. Adik din eh.

 

Yuri: Sabi ko,  gwapo. Di ko sinabing macho.

Reynel: Ah ganon ba?

 

Tas nag-pogi-pose na lang sya. HAHA. Baliw talaga to. 

 

Yuri: Baliw! Nga pala, alam nyo ba kung nasan si White? Kasi...Tinawagan nya ako kanina eh. Pero sabi nya nagkamali daw sya ng tinawagan. Pero para kasing...nasa ---

 

"Magbabakasyon lang sya. S-sa...Boracay. Dadating kasi yung pinsan nya eh. Bale, hindi na nya makukuha yung card nya kasi anoh...1 month ang stay nya dun." - bigla naman kaming napalingon sa nagsalita. Si Juriedde.

 

Yuri: Ah ganun ba? Kaya pala parang nasa airport sya kanina.

 

"AIRPORT?!!" - kaming apat.

 

Juriedde: Di ba, ganun naman? Byahe papuntang Bora. Rytow?

Mayco: Sabagay. Pero di ba, sabi ng Dad nya ---

Juriedde: Next year pa yun.

Joseph, Reynel, Chris: Ahhh...

 

Naisipan na lang namin na kumain sa restaurant ni Lei. Wala lang. Kasi, nagugutom? Haha, pero wala si Rese. Sayang...OK lang.

 

Tsaka alam nyo, may napapansin kami kila Yuri at Juriedde.

 

May something eh.

 

>♥< Eh, kinikilig naman ako eh. HAHA. xD Shete! Nakakabading!

 

Pano ba naman, sinusubuan kasi ni Yuri si Juriedde na parang bata. Uwaaa!!! Magpapakabading muna ako haneh?! Haha, angkyut lang kasi nila!

 

Naalala ko tuloy yung time na umamin sakin si Reigne...

 

FLASHBACK...

 

Naglalakad ako sa corridor ng first building. Nakabangga ko sya. Umiiyak sya. Di ko pa alam kung anung reason pero, gusto ko syang tanungin. Nahihiya nga lang ako.

 

Mayco: OK ka lang ba, Reigne? Bakit ka umiiyak?

Reigne: Wala to.

Mayco: Weh? Bakit ngaaaa?

 

Nangungulit na ako. Pero seryoso pa din sya. Uwaaa...Anu bang nagawa ko?

 

Reigne: Hindi. Wala lang to.

Mayco: Sabihin mo sakin kung sinong nagpaiyak sayo...Gugulpihin ko.

Reigne: Pano kung sabihin ko sayo na ang girlfriend mo ang dahilan kung bakit ako umiiyak? May magagawa ka ba?

 

Teka, sinong girlfriend ko? Wala naman ah? Teka, sino nga ba? Hmm...Madami akong babae pero hindi ko naman sila sineseryoso eh.

 

Mayco: Girlfriend? Sino?

Reigne: Si Jen. Di ba, girlfriend mo sya? Ano, masaya ka na?!

Mayco: Teka, haha, di ko naman girlfriend yun e. Stalker ko yun. XD

Reigne: Sya na ang may sabi noh!

Mayco: Pwes, ang kapal ng mukha nya. Wala akong gf ngayon Reigne. Pero, ano bang sinabi nya sayo? Bakit ka umiyak?

Reigne: Hindi daw tayo bagay.

 

Huh?! Anung...?

 

Mayco: Teka, yu-yun lang?!

 

Pero tumakbo agad sya. Whoa! Pero bakit naman sya iiyak nang dahil dun? Psh. Ako ba ang may kasalanan? Hala naman

 

**

Naglalakad na ako pabalik ng room namin. Nakasalubong ko si Miela, yung kapatid ko. Nakasimangot sya. At ang sama ng tingin nya sakin.

 

Miela: Alam mo kuya, nakakainis ka! Kung pwede lang sana kitang batukan ngayon, ginawa ko na kanina pa. Kaso hinde!

Mayco: Ano namang ginawa ko sayo?

Miela: Sakin wala, kay Reigne meron. Di mo sya pinagtanggol kanina, i hate you!

Mayco: Bakit ba kasi sya umiyak kanina?

Miela: Abah! Alamin mo! Ikaw ang may kasalanan! Puntahan mo na!

 

Psh. Ako naaasar na ah! Bwiset na bwiset na ako sa kapatid ko. Bakit pa kasi lumaking maldita yan eh. Leche lang!

 

Tumatakbo ako papuntang Canteen. Dun naman lagi syang pumupunta eh.

 

At di nga ako nagkamali...

 

Nandun sya...pero may kasama sya eh...

 

Si Juriedde...

 

Akala ko ba kay Yuri na sya? Eh bakit nya niyayakap si Reigne? May gusto ba sya kay Reigne? Bakit di ko ata alam to?

 

Napatingin sila sakin...Pero tumalikod na ako. Hinabol naman ako ni Juriedde.

 

Mayco: Oh anong problema?

Juriedde: Seloso! Oh, ayan, mag-usap kayo! Pag yan umiyak, sapok ka sakin!

 

Tapos ni-tap nya ko sa shoulder. Napatingin naman ako kay Reigne. Titig na titig sya sakin. Uwaa...Sana wag ka na magalit sakin...

 

Mayco: Matanong nga kita...Bakit ka umiyak nung sinabi sayo ni Jen na di tayo bagay?

Reigne: Kasi...K-kasi...

 

Umiiyak na naman sya. Ayy putsa! Wag ka namang umiyak! Sabihin pa pinaiyak kita! Masasapak ako ni Jurie nito eh.

 

Mayco: Kasi..?

Reigne: M-mahal kita...

 

Ha? Ano daw? Nabingi ata ako eh...Paki-ulit nga.

 

Mayco: H-ha? ano ulit?

Reigne: Allen Maycollei, mahal kita...

 

Pagkasabi nya nun. Bumilis ang pagtibok ng puso ko. Totoo ba to? Mahal nya din ako?

 

Mayco: Totoo?

 

*nod

 

Napayakap ako sa kanya...As in...mahigpit. Ayoko na syang pakawalan...Baka kasi mapunta sya sa iba.

 

END OF FLASHBACK (Mayco's)

 

At ayan na yung dahilan kung bakit hindi ko magawang magalit kay Juriedde. Ang saya nya kasing kasama. Parang kuya ko na din sya. Taga-payo. Sa kanya ko lang natutunan ang mga bagay na dapat binibigyang pansin pagdating / pagpasok sa isang relasyon. Ang galing nya ngang magturo eh. Haha. Expert!

 

*ring *ring