Ижтимоий-сиёсий газета №19 (275), 2021 йил 28 январь, пайшанба 2020 йил 25 январдан чиқа бошлаган

Биринчиси, “Агар жамият ҳаёти-
нинг танаси иқтисодиёт бўлса, унинг 
жони ва руҳи — маънавиятдир”. 
Дарҳақиқат, бу ҳолатни инсон организ-
мига менгзасак, танани ушлаб турувчи 
асосий куч — бу руҳ ва жондир. Руҳ ва 
жонсиз тана — мурда, холос. Шу ўрин-
да халқ ичида машҳур “аввал иқтисод, 
кейин сиёсат” деган нақл ёдимга келди. 
Эҳтимол, ким учундир бу ҳаётий ҳақиқат-
дир, лекин менга қолса “аввал маънави-
ят, кейин иқтисод, кейин сиёсат” деган 
бўлардим. Чунки, маънавияти юксак жа-
миятнинг иқтисоди ўз-ўзидан гуллаб-яш-
найди, сиёсати оқилона юритилади. Мо-
домики, нурли истиқболни хоҳласак, биз 
учун бундан бошқа йўл йўқ.
Иккинчиси, “Тан олишимиз керак, 
барча соҳалар қатори 
маънавий-маъ-
рифий ишларимизда ҳали ҳам ечими-
ни кутиб турган, ўзгаришлар шамоли 
кириб бормаган масалалар кўп”. 
Ўзгаришлар шамоли... Шу сўзлар-
ни эшитдиму, беихтиёр шоир Шавкат 
Раҳмоннинг :
Каттароқ очилсин барча дераза —
Шамоллатиш керак дунёни бироз, 
деган ҳайқириқли сатрлари ёдимга туш-
ди. Ҳа, маънавий ҳаётимиздаги баъзи 
“биқиқ” тушунчаларни йўқотиш учун ал-
лақачон ақл “дераза”ларимизни дунё-
нинг мусаффо ҳаволи “кенглик”ларига 
очиб қўйишимиз керак эди... Ҳали ҳам 
кеч эмас.
Учинчиси, 
“Биз яратаётган янги 
Ўзбекистоннинг мафкураси эзгулик, 
одамийлик, гуманизм мафкураси 
 бўлади”. 
Ўзбекистон мафкураси, назаримда, 
халқимиз иродаси — тарихи, бугуни ва 
келажаги акс этган умуммиллий, жонфи-
до шиор асосида бўлиши керак. Навоий 
“Айладим ул мамлакатни якқалам” 
деганидек, бўлажак мафкурамиз — бар-
чамизни маънавий байроқ сифатида ўз 
остида бирлаштириши лозим. Давлати-
миз раҳбари бошчилигида зиёлилари-
миз билан яқин паллаларда ана шундай 
мафкурани яратишимизга ишонаман.
Тўртинчиси,