Ижтимоий-этник муносабатлар

O'rta asrlardagi etnik-madaniy jarayonlar. "O`zbek" atamasi
O`rta Osiyo xalqlarining etnik shakllanishida bu hududga ko`chib turli elat va qabilalar ham ma'lum ma'noda ishtirok etganlar.
Yuyechjilar, xioniylar, kidariylar, eftaliylar shular jumlasidandir. O`rta Osiyo ikki daryo oralig`i tipi Sirdaryoning O`rta havzasida aniq antropologik tip bo`lib shakllangan davrda bu hududlarda "Qovunchi madaniyati" shakllanadi. So`nggi arxeologik tadqiqotlar natijalariga kova milodiy II-III asrlardan boshlab Farg`ona vodiysi, Samarqand hududlari, IV-V asrda esa Buxoro vohasi, Qashqadaryo va Surxon vohalarida Qovunchi madaniyatining ta'siri seziladi.
IV asrning oxirlaridan boshlab, O`rta Osiyoda yirik turkiy etnoslar xioniylar va eftaliylarning o`troqlashuv jarayonlari kuchayadi. V-VI asrlarga kelib, eftaliylar va xioniylarning asosiy qismi turg`un hayotga o`tadilar. Bu qabilalar o`troq hayot kechirib arfanaviy chorvachilik bilan bir vaqtda dehqonchilik bilan shug`ullanganliklari haqida yozma va arxeologik raanbalar ma'lumotlar beradi.
VI asrning o`rtalaridan boshlab O`rta Osiyoda eftaliylar va Turkiy xoqonlik o`rtasida kurash boshlanadi. Tarixiy manbalardan bizga ma'lumki, VI asrning o`rtalarida Oltoyda, Janubiy Sibir, Yettisuv, Sharqiy Turkistondagi bir necha qabilalar birlashuvi natijasida yirik Turkiy xoqonlik tashkil topadi. Qisqa vaqt ichida xoqonlik kuchayib. O`rta Osiyoning katta qismini bosib oladi. Turkiy xoqonlik davrida (VI-VIII asrlar) Toshkent vohasi, Zarafshon, Qashqardaryo vohalari, Surxondaryo va Farg`ona vodiylari Xorazm hududlariga turkiyzabon guruhlarning kirib kelishi yanada kuchaydi va ularning ko`pchiligi bu hududlarda turg`unlashib qoldi.
VIII asr boshlarida arablar Movarounnahr va Xorazm hududlariga bostirib kirgan vaqtlarda bu hududlarda o`troq va yarim o`troq turkiyzabon aholi, so`g`diylar, toxarlar, chochliklar va Xorazmning tub yerli aholisi bosqinchilarga qarshi tinimsiz kurash olib borgan bo`lishlariga qaramay siyosiy parokandalik tufayli ular zulmi ostiga tushib qoladilar.
Ma'lumki, VIII asrning 2-yarmidan turkiy qarluq qabilalari kuchaya boshlaydilar. IX asrning o`rtalariga kelib Yettisuv, Chimkent viloyati, Toshkent vohasi, Farg`onaning shimoliy qismlarini o`z ichiga olgan Qarluq davlati tashkii topadi. Ko`pchilik tadqiqotchilarning e'tirof etilishlaricha, O`zbek elatining shakllanishida Qarluq davlatining ahamiyati katta bo`ladi. X asr o`rtalaridan boshlab bu davlat tarixiy manbalarda Qoraxoniylar davlati nomi bilan tilga olinadi.
Yozma manbalarning ma'lumot berishicha ("Hudud al-olam"), IX-X asrlar qarluqlar egallab turgan hududlarda 20 dan oshiq shahar, ko`plab qishloqlar bо`lgan. Qarluqlar ko`p sonli, nufuzli "xalq" bo`lib, bir qismi chorvachilik bilan shug`ullangan. Qarluqlar yashagan hududlarda yirik etnoslar-chig`illar, yag`molar, xalachlar ham yashagan bo`lib, tadqiqotchilarning fikricha, ular bir-biriga qon-qarindosb bo`lib turkiy tilda so`zlashganlar.
XI asrning birinchi o`n yilligidayoq Janubiy hududlarning to Balx viloyatigacha bо`lgan yerlari dastlab qoraxoniy turkiylar, so`ng esa G`aznaviylar qo`liga o`tdi. Buning natijasida navbatdagi katta turkiy qatlam So`g`diyona, Xorazm va Toxariston yerlariga kirib boradi. Qoraxoniylar davrida Movaraunnahrning barcha hududlarida turkiy qatlamlar mavjud edi.
Qoraxoniylar davlatida qarluq-chig`il turkiy til lahjasi keng tarqaldi. Kevinchalik shu til asosida adabiy turkiy til yuzaga kelib, uni Mahmud Qoshg`ariy "eng ochiq va ravon til" deb atagan. Turkiy tilda IX-XII asrlar mobaynida bir qator asarlar yozilgan bo`lib, Ahmad Yugnakiyning (775-869)"Hibatul haqoyiq" (Haqiqatlar tuhfasi) dostoni, Yusuf Xos Xojibning (XI asr), "Qutadg`u bilik" (Saodatga yo`llovchi bilim) asari, Ahmad Yassaviyning (1041-1167) "Hikmatlar"i hamda "o`g`uznoma", "Alpomish", "Go`rug`li" kabi dostonlar shular jumlasidandir.
Movarounnahr va Xurosonning forsiy-dariy tilda so`zlashuvchi aholisi X asrdan boshlab o`zini "tozik" ya'ni "tojik" deb yurita boshlaydilar. Somoniylar va Qoraxoniylar (IX asr o`rtalaridan-1213 yilgacha)dan keyin hukumronlik qilgan keyingi sulolaiar, G`aznaviylar; 997-187), Saljuqiylar (1040-1147), Xorazmshoh-anushtegeniylar (1097-231)ning barchasi turkiy qavmga tegishli bo`lib, o`z vaqtida nafaqat O`rta Osiyo, balki O`rta Sharqda bam hukmronlik mavqeyiga ega bо`lganlar. Mug`ullar istilosi garchi aholi boshiga nihoyatda og`ir kulfatlar .va yo`qotishlar olib kelgan bo`lsada, tadqiqotchilar fikricha, O`zbek xalqi etnogenezi va irqigadeyarli ta'siri bo`lmadi.
"O`zbek" etnonomining kelib chiqishi haqida qisqacha fikr yuritadigan bo`lsak, bu etnonimning kelib chiqishini ayrim guruh tadqiqotchilar Oltin o`rda xoni O`zbekxonning (1312-1341) nomi bilan bog`laydilar. Boshqa bir guruh tadqiqotchilar esa bu fikrni inkor etadilar '"O`zbek" nomi O`zbekxongacha Oq o`rda mintaqasida, uning g`arbiy Sibir va Qozog`iston qismida yashagan turkiy qabilalariga mansub (xon qabilalar nomidan olingan bo`lishi mumkin), degan fikrni ilgari suradilar. Ayrim tadqiqotchilar esa "O`zbek" atamasini "o`zi bek", "mustaqil" so`zidan kelib chiqib XII-XIV asrlarda. Xalqimizga tan ishlatila boshlagan deb hisoblaydilar.
O`zbek etnonimi kelib chiqishi davriga qarab o`zbek, turkman, qozoq, qoraqalpoq xalqlarini aniq bir vaqtda paydo bo`lgan deb aytib bo`lmaydi. Bu xalqlar ming yillar davomida hozirgi yashayotgan mintaqalarida yashaganlar. Lekin u paytda hali hozirgi nomi bilan atalgan emas va bu nomlari bilan aytilmagan. Ular umumiy nom bilan "turkiy"' deb yoki bo`lmasa, o`z qabilalari nomlari bilan atalganiar.
Tarixning qadimgi davrlarida aholi ko`p hollarda o`zlari yashagar, joy nomi bilan atalgan bo`lib, o`rta asrlarga kelib bu nomlar o`zgaradi. Xususan, Dashti Qipchoq hududlarida yashagan turkiy aholi Movarounnahr yerlariga kelib, bu yerda yashayotgan o`troq aholi bilan uyg`unlashib ketgan va aholini nomi "O`zbek" deb atalgan. o`rta asrlar tarixiy adabiyotlarida ham bu nom "O`zbek", "O`zbeklar" sifatida tilga olinadi. Ammo shu narsa aniqki, Dashti Qipchoq hududlaridan kelgan turkiy qabilalar mahalliy aholi etnogeneziga, urf-odat va an'analariga sezilarli darajada ta'sir etmadilar. Aksincha, ular orasiga singib.ketib yuqori datejadagi madaniyat ta'sirida bo`ldilar.
Tadqiqotchi A.Ibrohimovning yozishicha, o`zbek xalqi asosan ikki etnik qatlamdan tashkil topgan. Birinchi qatlara Turon-Turkiston hududlarida shakllangan. Ikkinchi qatiam esa Volga (Itil) daiyo bo`ylaridan tortib, to Xorazmning shimoli, Sirdaryoning o`rta va quyi oqimlarigacha bо`lgan hududlarda shakliangan. Bu makon o`tmishda turli nomlar, chunonchi Dashti Qipchoq, Oltin O`rda, O`zbek viloyati, O`zbek mamlakati, O`zbek ulusi deb atalgan. Xalqimizning bu qatlamini shartii ravishda shimoliy qatJam deb atash mumkin.

Xulosa
Xulosa qilib aytadigan bo`lsak, o`zbek xalqining asosini hozirgi O`zbekiston hududlarida bir necha ming yillar davomida yashab kelgan mahalliy saklar, massagetlar, so`g`diylar, baxtarlar, xorazmiylar, qang`lilar, dovonliklar, chochliklar tashkil etgan. Kelgindi aholi mahalliy aholiga qisman ta'sir etsada, uning genetikasini tubdan o`zgartira olmagan.
Hozirgi kunda respublikamizda «mahallalar faoliyati, olib borila¸tgan ishlar ijobiy natijalar bermoqda «Mahallang - ota-onang» shiori ostida ko`pgina ishlar qilinmoqda. ¸shlar tarbiyasida mahallaning o`rni katta ahamiyatga ega. Mahallachilik an`analarimiz keng rivojlanmoqda. Ko`pgina yangi-yangi mahallalar tashkil qilinmoqda. Mahallalarda «Guzar»lar tashkil qilinayapti. Har bir mahallani mahalla oqsoqollari boshqarmoqda.
Jamiyat ijtimoiy tarkibida har bir shaxs qaysi ijtimoiy guruhga va undagi hududiy, tarmoq va ijtimoiy mavqei yo`nalishiga mansubligi bilan harakterlanadi. Bulardan tashqari yana shaxs jinsi, ¸sh jihati, oilaviy ahvoli, ijtimoiy kelib chiqishi, milliy mansubligi, ma`lumoti, ilmiy darajasi kabi parametrlar bilan ham o`rganiladi.
Hozirda ijtimoiy munosabatlarda jamiyatimiz uchun mutlaqo yangi bo`lgan asoslar yaratilmoqda. Xususiy mulkchilikka asoslangan ko`p ukladli, dun¸ sari ochiq yuz tutgan iqtisodi¸t paydo bo`layapti. Shuning uchun ham yangi iqtisodiy va taqsimot munosabatlari sotsiologiyasini ishlab chiqish sotsiologiya fanining asosiy vazifalaridan biri bo`lib qolmoqda.
Bozor iqrisodi¸tiga bosqichma-bosqich o`tish (si¸sati) munosabati bilan, O`zbekistonda mulkchilik turli shakllarining joriy qilinishi va ularning davlat himoyasiga olinishi taqsimot munosabatlarida tubdan ўзгаришларга олиб kelmoqda. Bu esa o`z navbatida jamiyat iqtisodiy rivojlanishini ta`minlashga xizmat qilmoqda.
O`zbekiston o`z milliy puliga ega bo`lishi munosabati bilan iqtisodiy va taqsimot munosabalariga sezilarli ta`sir ko`rsata boshladi. O`zbekiston ichki bozorini to`ldirish davlat siyosati darajasida olib borilmoqda. Ammo hozirda Hamdo`stlik mamlakatlari o`rtasidagi iqtisodiy integratsiyaning vaqtincha buzilganligi oqibatida yuzaga kelgan iqtisodiy tiqchillik ayniqsa, xalq iste`moli mollarining tanqisligi iqtisodiy va taqsimot munosabatlariga sezilarli ta`sir ko`rsatdi. Uning oqibatida kishilarning turmush darajasi ancha pasyib ketdi.
O`zbekistonimizning bu sohadagi siyosati «milliy boylikning ko`payishi, respublikaning mustaqlligini, odamlarning munosib turmush va ish sharoitlarini ta`minlaydigan qudratli, barqaror va jo`shqin rivojlanib boruvchi iqtisodi¸tni barpo etish»dan iborat buyuk maqsadni ko`zlamoqda.